Een rode klaverbloem

Ik vond nog één rode klaverbloem in ons graslandje onder de tweeling-eikenbomen. Trifolium pratense is een plant die we in de Europese fytotherapie, tot voor kort weinig gebruikten. Toch was de klaver bij de boeren wel bekend als veevoer en als grondbemester. Ondertussen weten we dat de rode klaver ook bij mensen een lichte oestrogene werking kan hebben. Bij de Noord-Amerikaanse Indianen was die hormonale werking al langer bekend.

Suzan Weed over klaver 'One of the most cherished of the fertility-increasing plants is red clover (Trifolium pratense). Common in fields and along roadsides, it has bright pink (not really red) blossoms from mid-summer into the chilly days of fall. A favorite flower of the honeybees, the tops (blossoms and appending leaves) are harvested on bright sunny days and eaten as is, or dried for medicinal use. The raw blossoms are delicious in salads and nutritious when cooked with grains such as rice or millet.

To make a fertility-enhancing infusion, I take one ounce by weight of the dried blossoms (fresh won't work for this application) and put them in a quart size canning jar. I fill the jar with boiling water, screw on a tight lid, and let it steep at room temperature overnight (or for at least four hours). Dozens of women have told me that they had successful pregnancies after drinking a cup or more (up to four cups) a day of red clover infusion.
It is especially helpful if there is scaring of the fallopian tubes, irregular menses, abnormal cells in the reproductive tract, or "unexplained" infertility. It may take several months for the full effect of this herb to come on and pregnancy may not occurs until you have used it for a year or two. You can improve the taste by including some dried peppermint (a spoonful or two) along with the dried clover blossoms when making your infusion.

Fyto-oestrogenen is het woord dat gebruikt wordt voor alle niet steroïdale ( oestrogenen en alle seksuele hormonen bij de mens hebben een typische scheikundige structuur met 4 ringen die men steroïden noemt) stoffen die een oestrogene activiteit hebben of die gemetaboliseerd worden tot stoffen die een oestrogene activiteit hebben. Deze stoffen worden teruggevonden in minstens 300 planten en binden zich zoals echte oestrogenen aan de steroidreceptor. Deze phyto-oestrogenen kunnen zowel oestrogene als anti-oestrogene effecten hebben : hun zwakke binding aan de receptor maakt hen tot oestrogen wanneer geen andere oestrogenen aanwezig zijn, en tot anti-oestrogen wanneer meer actieve oestrogene aanwezig zijn.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/39741-rode-klaver-in-de-menopauze.html

Hazelaars en de tuin

Wat hebben we vandaag gedaan?  Artikel geschreven over een Bretoens stadje Pont Aven, cake en tofupastei gemaakt, opslag takken aan pruimenbomen in de tuin verwijderd, gekookt en gegeten zalm met wortel en venkel en.... begonnen met de snoei van enkele zeer oude hazelaars in de tuin.

Tijdens het snoeien ook nagedacht over de eeuwenoude betekenis van deze struiken. En zeggen dat er hier tientallen groeien en een mysterieuze holle weg vormen, daar mag ik bij het snoeien wel enige eerbied voor opbrengen. Voorlopig zaag ik dan ook manueel, wel met een echte zaag natuurlijk.

Onze holle hazelaarsweg

Hazelaars kunnen zowat 80 jaar worden, maar het duurt vaak zeker 10 jaar voor ze hun eerste vruchten dragen. De hazelnoot is al erg oud: er zijn fossiele hazelnoten gevonden in grondlagen van meer dan 40 miljoen jaar geleden. De naam Hazel komt mogelijk van het Angelsaksische haes, wat ‘bevelen’ betekent. De oudste vermelding in Nederland dateert uit 1546, maar in toponiemen komt de naam al veel eerder voor.

Corylus, een Latijnse afleiding uit het Grieks, betekent ‘gehelmd’, en verwijst naar de harde vruchtwand. Sinds oude tijden is de hazeltwijg een teken van gezag geweest. De staf van Mercurius werd gevormd van de hazelaar. De staf van veel pelgrims was gewoonlijk uit hazelaar gesneden. En met behulp van een y-vormig hazelaartwijgje zoekt de wichelaar naar water of andere energieën in de aarde.

 De takken werden geoogst als ze een diameter van 5-8 centimeter hadden, ze werden gespleten en geweven tot schermen. Deze schermen werden gebruikt als omheining voor vee of in de huizenbouw als skelet, waar leem op werd aangebracht.

De struik komt in vele sagen voor. Voor de Germanen was het een heilige struik. Overledenen kregen hazelnoten mee in hun graf. De struik is het ook symbool van de eeuwigheid en zodoende verbonden met de zon. De vrucht, de hazelnoot, is symbool van vruchtbaarheid. Zij was gewijd aan Donar, de Germaanse vruchtbaarheidsgod en beschermheer van het gerecht. Gerechtsplaatsen werden afgezet met dunne hazeltakken. Zo’n omheining was heilig.

Namen: Corylus avellana L. Hazelnoot, Gewone hazelaar, (Bosnoot) Hazelnut, Nut, hazel commun, cob-nut tree, hazelnut tree, filbert crazy, European Filbert La Noisette, noisetier commun, coudrier; aveline (vrucht), (noisetier des bois) Die Haselnuss, Gemeine Hasel(nuB), Wald-Hasel, ZellernuB, LambertsnuB

Lees ook https://sites.google.com/site/kruidwis/planten-van-a-tot-z/coryllus-avellana-hazelaar

Inktzwam

Ook paddenstoelen vinden we voorlopig nog niet veel in tuin of omgeving. Wel een groepje serieus uitgelopen inktzwammen, ze zien er niet echt lekker of eetbaar meer uit, maar zijn wel geweldig fotogeniek. De schoonheid van vergankelijkheid.

Men maakte vroeger inkt door deze zwam op een bord te laten vervloeien, wat Arabische gom en olie toe te voegen en alles goed te schudden.

In het Duits tijdschrift voor fytotherapie (1984) vind ik een onderzoekje naar de invloed van Coprinus comatus op de bloedsuikerspiegel van muizen. Coprinus is niets anders dan de geschubde inktzwam. Een goed herkenbare soort die jong ook eetbaar is.

Deze zwammen zijn zo wie zo boeiend. Coprinus atramentarius bevat gifstoffen die in alcohol oplossen. Als men deze inktzwam eet en tegelijk wijn drinkt, wordt je flink misselijk, je gaat beven en krijgt last van hartkloppingen. De Afrikaanse Lissongo-stam noemen een verwante inktzwam "tongo-mokolo", d.w.z. de paddenstoel die 's avonds hoofd en hart doet draaien als je palmwijn drinkt.

Ik kan me van jaren geleden herinneren dat we wat inktzwammen gegeten hadden en daar toch niet goed van geweest waren. Maagproblemen, zwaar gevoel, wat misselijkheid. Of we eerder of daarna alcohol hadden gedronken, kan ik mij helaas niet meer herinneren. Of wil ik het mij niet meer herinneren?


J Trace Elem Med Biol. 2006;20(3):191-6. Hypoglycemic activity of fermented mushroom of Coprinus comatus rich in vanadium. Han C, Yuan J, Wang Y, Li L.

Michelot D  Poisoning by Coprinus atramentarius. Nat Toxins 1992; 1(2):73-80.
The ink cap--Coprinus atramentarius (Bulliard ex Fries) Fries--is responsible for poisoning when ingested with alcohol. The investigation of the "Coprinus syndrome," although a minor poisoning incident, stimulated numerous research programs because the results were expected to yield a novel drug useful during the treatment of alcoholism. This work led to the identification of the active principle--coprine--and to an explanation of its mode of action; nevertheless, detailed toxicology investigations have shown that the mutagenic and gonadotoxic properties of this compound made it unsuitable for therapeutic use. Our current knowledge of the poisoning, the chemistry of the toxin, and its mode of action are here reviewed.

Plukken

Een bessen- of vruchtenjaar is het dit jaar niet voor ons. Appel- en pruimenbomen in onze Bretoense tuin dragen nauwelijks een appeltje of pruim en zelfs de overdaad aan bramenstruiken leveren weinig vruchten op. Vandaag dus maar eens in de nabije omgeving gezocht naar vlierbessen en bramen. Is natuurlijk ook een excuus om de omgeving nog eens te verkennen. Langs het fietspad (vroegere spoorweg) vind ik vlakbij huis nu toch enkele gezonde vlierstruiken met stevig blad en grote trossen met rijpe bessen. Natuurlijk hebben de vogels al wat mee gesnoept, maar als er genoeg is wil ik gerust delen. Dat het de vogels zijn die mee eten, kun je ook zien aan de paars gekleurde uitwerpselen die hier en daar het pad en bladeren versieren.
Braambessen oogsten lukt deze keer minder goed, veel struiken en weinig bessen, uiteindelijk vind ik er redelijk veel in het weiland van onze bovenbuurboer. Zo kan ik toch met een halve kilo braambessen en 2 kilo vliertrossen naar huis, wel na 2 uur wandelen of moet ik zeggen dat ik door de vlier en de braam 2 uur heb mogen wandelen.

Wat zal het worden vlierbessenwijn en bramenconfituur? Of vlierbes als paarse kleurstof en bramenwijn?

Dat er in de braambessen veel flavonoïden zitten en dat ze een anti-oxidantwerking hebben, zal je zeker niet verbazen. Welke vruchten hebben dat uiteindelijk niet?

.J Agric Food Chem. 2008 Dec 24;56(24):11727-33. Antioxidant status in humans after consumption of blackberry (Rubus fruticosus L.) juices with and without defatted milk. Hassimotto NM, Pinto Mda S, Lajolo FM.
Stoner GD, Chen T, Kresty LA, Aziz RM, Reinemann T, Nines R Protection against esophageal cancer in rodents with lyophilized berries: potential mechanisms. [Journal Article, Research Support, N.I.H., Extramural, Research Support, Non-U.S. Gov't] Nutr Cancer 2006; 54(1):33-46.

Bessen, flavonoïden en geheugen

Zwarte bessen, aalbessen, bosbessen maar ook bramen en vlierbessen die nu nog geplukt kunnen worden bevatten veel flavonoïden, vooral anthocyanidinen. Deze flavonoïden lijken de cognitieve functie te kunnen ondersteunen.
Tijdens de bekende Nurses’ Health Studie, opgezet in 1976 in de Verenigde Staten, is door de deelnemers vanaf 1980 elke vier jaar een voedselfrequentielijst ingevuld. Voor een nieuwe analyse werden de gegevens gebruikt van metingen van de cognitieve functies die gedurende de periode 1995-2001 op drie verschillende momenten en met een tussentijd van telkens twee jaar waren geregistreerd. De steekproef uit het cohort telde ruim 16.000 vrouwen van 70 jaar of ouder. Van deze steekproef werd de gemiddelde, langetermijninname van bessen en flavonoïden vergeleken met de mate van cognitieve achteruitgang. Om een goed beeld te krijgen van de voedselinname is de gemiddelde inname vanaf 1980 tot de eerste cognitieve meting (in 1995) bepaald.

Uit de studie bleek dat een hogere inname van blauwe bessen en aardbeien geassocieerd was met een langzamer verloop van de cognitieve achteruitgang. De gevonden verschillen waren gelijk aan de verschillen die werden gevonden bij een leeftijdsverschil van 1,5-2,5 jaar. Dit indiceert dat een hoge inname van bessen de cognitieve achteruitgang tot 2,5 jaar kan vertragen. Hetzelfde effect werd gevonden bij de hoogste inname van anthocyanidinen en totaal flavonoïden. Dit suggereert dat het vooral deze bioflavonoïden zijn die voor het effect zorgen.

Devore EE et al: Dietary intakes of berries and flavonoids in relation to cognitive decline; Ann Neurol. 26 april 2012, doi 10.1002/ana.23594 [Epub adhead of print]. PMID 22535616.

Over vlier en bosbes zie
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/38825-bosbes-in-soorten.html
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/22937-vlier-geen-verboden-vrucht.html
https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a/sambucus

Zaden oogsten

Oenanthe crocata

Zaden oogsten in de natuur, is één van de kleine en nuttige genoegens, die ik mij niet laat ontnemen. Rond kijken, observeren, in detail bekijken (bril wel opzetten), kleine hoeveelheden rijp zaad plukken en in papieren zakjes stoppen (of desnoods los in mijn broekzak). Het is nu het moment om bijvoorbeeld de zaden van echte guldenroede en de gewone engelwortel te oogsten. Ook brandnetelzaad is rijp, alhoewel ik die niet echt wil zaaien maar wel gebruiken om een tinctuur te maken. Zelf heb ik de donkere zaden van de giftige dodemansvingers geoogst, niet om mijn buurman te vergiftigen maar gewoon uit curiositeit.




Het recept van wijn van brandnetelzaad: 

Rijp brandnetelzaad, dat in de nazomer meestal overvloedig aan de grote brandnetels (Urtica dioica) te vinden is, moet u van de plant rissen. Ik zou aanraden daar wel handschoe­nen bij aan te trekken! Dit zaad stampt je in een vijzel fijn. U doet 50 gram zaad in een literfles en giet daar 3/4 liter witte wijn overheen. Dit mengsel 20 dagen laten staan. Zo nu en dan de fles goed schudden. Daarna zeeft u het mengsel en voegt u ongeveer 100 gram honing toe. De wijn is, wanneer u haar goed afgesloten in de koelkast bewaart, ongeveer een maand houdbaar. U moet er 1 tot 3 keer per dag een likeurglaasje vol van drinken.http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/45877-brandnetelroede-en-brandnetelwijn.html

Vrouwenmantel

Alchemilla bloeit nu voor de 2de maal, tenminste als je in juni de eerste bloei met blad geoogst heb. Traditioneel werd vrouwenmantel, hoe kan het ook anders bij vrouwenkwalen gebruikt. Wetenschappelijk gezien is het vooral een looistofplant. Nicolas Culpeper schreef in 1653 “dit is een van de opmerkelijkste wondkruiden en daardoor zeer geprezen voor alle wonden, inwendig en uitwendig”. Op de slagvelden van de 15e en 16e eeuw was de vrouwenmantel een van de populairste wondkruiden, wat mede te danken was aan het hoge looistofgehalte van de plant. De bladeren en bloeiende toppen werden het meest gebruikt, vooral als vaginaal spoelmiddel bij witte vloed en vaginale pruritus. Als mond spoelmiddel paste men het toe bij bloedend tandvlees, aften en als gorgelmiddel bij keelpijn. Bij hevige menstruatie of diarree kun je ook kruidenthee van vrouwenmantel drinken. Een goed combinatie is samen met framboos- en /of braamblad.
Het meest opmerkelijke in de praktijk is zijn progesteron-achtige werking, waardoor werkzaam bij pijnlijke menstruatie en PMS.

Zie mijn monografie op https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a/alchemilla-sp-vrouwenmantel en
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/23198-vrouwenmantel-thee-uit-de-tuin.html


Clin Drug Investig. 2006;26(10):567-73. Treatment of Aphthous Stomatitis with topical Alchemilla vulgaris in glycerine. Shrivastava R, John GW. Naturveda-Vitro-Bio Research Institute, ZAC de Lavaur, Issoire, France.
Recurrent aphthous ulceration is the most common oral mucosal disease known. It presents as three types: minor (most prevalent), major and herpetiform. However, there are no well established effective and reliable treatments of this condition. Alchemilla vulgaris (Lady's Mantle) has traditionally been used in oral hygiene and was recently shown to accelerate wound healing when used in combination with glycerine. The objective of this study was to determine whether this combination is effective in the treatment of the most prevalent form of aphthous ulcers.
An open-label study was conducted in 48 otherwise healthy male and female patients aged 4-44 years to determine the putative healing properties and tolerability of a standard 3% extract of A. vulgaris in glycerine (Aphtarine) on common minor oral ulcers. Patients with major or herpetiform ulcers were excluded from the study.
Topical application three times daily of Aphtarine gel to minor mouth ulcers relieved discomfort and produced complete healing in the majority of patients (60.4%) within 2 days and in 75% within 3 days, compared with 10.4% and 33.3%, respectively, without treatment and 15% and 40%, respectively, with commonly available treatments. Most patients appreciated the product's ease of application, taste and texture. Aphtarine was well tolerated locally and most patients rated the product good to excellent overall.
________________________________________________________________________________

Alchemilla is one of an aggregate of species collectively referred to as lady's mantle, all possessing similar medicinal properties. Many are cultivated. Medieval alchemists collected rain water or dew collected in the leaf center and used it for its purported magical and medicinal powers. This custom derived from the plant's generic name, alchemilla , which is from the Arabic word, “alkimiya” (universal cure for disease). In medieval tradition, it was used to treat wounds and female ailments. It has long been dedicated to the Virgin Mary, since the leaf lobes resemble the edges of a mantle. Among lady's mantle's historical uses are as a mild astringent, anti-inflammatory, diuretic, menstrual cycle regulator, treatment for digestive disorders, and relaxant for muscular spasms. Externally, it was used widely in bath preparations, wound healing, skin bruises, and as an herbal cosmetic.
________________________________________________________________________________

Les Alchémilles sont douées de vertus ‘progestérone mimétiques’, c'est-à-dire agissent à la manière de la progestérone ; il est bien connu que l’un des multiples effets de la progestérone sécrétée naturellement au niveau ovarien est de contribuer à l’élimination de l’eau des tissus (les oestrogènes agissent de manière inverse).http://christian-escriva-helichryse.promonature.com/precis%20phytotherapie%20extrait%203.pdf

Vlierbessen plukken?

Een beetje klagen dan maar. Vlierbessen plukken blijkt dit jaar niet goed te lukken. Niet rijp, wel rijp en dan door de vogels verorberd, weinig struiken hier in Pont ar Gorret en de weinige exemplaren zijn dan nog gebarricadeerd door manshoge braamstruiken en zaadvormende brandnetels. Logisch! Brandnetels, bramen en vlier horen nu eenmaal in hetzelfde biotoop thuis.

Gekrast en verneteld tot onder mijn oksels kom ik thuis met 10 armzalige vliertrosjes. Verwonderen doet het me wel, want wie had ooit gedacht dat ik ooit nog zulke inspanningen zou moeten leveren om enkele kilo's vlierbessen te vinden. Maar..... morgen zullen die bessen er moeten aan geloven.

Mijn vroegere verhalen over de vlier te lezen http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/22937-vlier-geen-verboden-vrucht.html en http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/87762-vlierbessensiroop-met-wijn.html

En ik lees in een van mijn oude boeken:  Het bessen plukken werkt in ieder geval bloeddrukverhogend want dit is een hele klus, er moeten altijd veel bessen geplukt worden'. Daar kan ik dit jaar enig begrip voor opbrengen.

Verhalen over de vlier zijn onuitputtelijk, leuk maar ook wel verwarrend. Voor en tegen. De herborist Evelyn schreef in 1706  "A certain house in Spain, seated amongst meny Elder-treed diseased and killed almost all the inhabitants, which when at last they were grubbed up became a very wholesome and healthy place". Men verhaalt van degenen die onder een vlier in slaap vielen dat die nimmer meer wakker werden.
Maar... de struik was ook de woning van de goede huisgeest, de hollermoeder, die het huis beschut tegen vuurgevaar en het vee voor ziektes.


Een merkwaardig recept van Dodonaeus wil ik nog wel vermelden. Die besiekens sonderlinghe die platte sadekens ghedroocht/ sijn oock goet den watersuchtighen ghebruyckt/ ende dijsghelijcx den ghenen die seer vet sijn ende gheerne magherder waren.
Hij voegt er wel direct een “hindernisse” aan toe: Die Vlier es van sijn eyghen natuere den menschelijcker natueren heel tseghen ende contrarie/ hy maeckt groote walginghe ende beruerte in die maghe/ dermen ende buyck hy onstelt dat heel lichaem/ ende beneemt die cracht/ macht ende ghesontheyt van der levere.

Winde

Over de akkerwinde heb ik het al gehad, de haagwinde bloeit iets later, hij heeft wat tijd nodig om naar omhoog te klimmen om dan zijn witte bloemkelken verleidelijk de lucht in te steken. De witte, agressief groeiende wortels werden vroeger als een drasticum gebruikt. Drastisch groeien ze wel en na ze opgegeten te hebben, kunnen ze ook de darmen drastisch laten reageren. Laxerend dus. Ook de bloemen en de bladeren zijn licht laxerend en daardoor veiliger dan de wortel, ze zijn verder ook te proberen als kompres tegen huidzweren en abcessen.

Volgens Dextreit en vele andere oudere Franse herboristen is  Convolvulus  sepium  (Grand  liseron). Laxatif recommandé  dans  l'insuffisance  hépatique  ou  l'engorgement  du  foie.  Utilisé  aussi  dans  l'asystolie,  l'urémie  et les  cirrhoses. Dose  :  Deux  ou  trois  pincées  de  feuilles  par  tasse  d'eau bouillante.  Infuser  10  minutes.  Une  tasse  avant  chaque  repas.

Volgens een nog oudere autoriteit Dodonaeus zijn de Clocxkens winde anders ' in der medecynen niet dienstelijck oft profijtelijck als Galenus ende Plinius scrijven'.

In de Flora Batava wordt de akkerwinde als ' Een goed voeder voor Runderen, Paarden, Schaapen, en Geiten. (Linn. Reuss) niet voor varkens (Linn.) De Bloemen ook zeer goed voor de Beyen. (Sw. Abh.) Doch voor het overige is deeze Plant een der schaadelijkste onkruiden voor de Bouwlanden, omdat zij niet alleen door haare wortelen veel voedsel uit den grond trekt, maar door derzelver slingerenden Steel de graan-gewassen nederdrukt, en belet op te groeien. — Met recht heeft dus de Maatschappij van Landbouw, te Amsterdam, Ao. 1793. bij eene Prijsvraag over de middelen om schadelijke Planten uitteroeijen, deeze Plant bijzonder genoemd. Wenschelijk is het, dat van twee ingekomen Stukken, volgens het Programma der Maatschappij van 1797 elk met een Zilveren Medaillen bekroond, eenig algemeen gebruik zal kunnen gemaakt worden. De uitroeijing van deeze Plant is te moeilijker, om dat elk afgesneeden gedeelte van den wortel weder uitspruit, volgens Rosier.

Goed voeder voor dieren? Twijfelachtig en er zijn ook hallucinogene stoffen in blad en wortel ontdekt verwant aan de tropaanalcaloïden in bilzenkruid en doornappel. Dus wel wat voorzichtig zijn. Wordt vervolgd, zoals het leven.

http://leesmaar.nl/cruijdeboeck/deel3/capitel051.htm
http://leeswerk.nl/florabatava/01/met_tekst/0013.htm
http://kruidwis.blogspot.fr/2012/07/akkerwinde-pispotjes.html
Raymond Dextreit. La cure végétale. Toutes les p l a n t e s p o u r se g u é r i r. Janvier 1984
http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Calystegia+sepium

Weidechampignon

We hebben wat weidechampignons in de tuin gevonden. Lekker! Helaas voorlopig nog niet genoeg om een maaltje te bereiden. Medicinaal gezien heeft deze paddenstoel mogelijk een anti-allergische werking.

In een ver verleden werden paddenstoelen weinig gewaardeerd. Zo schrijft Beverwijck; "Want zij groeien haastig in een nacht uit een grove, aardachtige en dampige stof zodat ze noch van de inwendige warmte, noch van de lucht gerijpt werden. Daar naast kunnen zij gemakkelijk uit enige verrotting die daar omtrent is als ook van slangen, padden en diergelijke vergiftige beesten enig vergif deelachtig worden. Zodat de kampernoelies niets anders zijn dan een vuiligheid of een zweet der aarde dat uitgeworpen wordt door een overtollige vochtigheid. Zo is het leven van den keizer Claudius, die met Campernoelyen, die hij zeer graag at, vergeven is, ook de Bisschop Borromeo, met twee van zijn huisgenoten, door het eten er van gestorven is".
Angst voor paddenstoelen is enigszins te begrijpen, ook nu is er ook bij mij, nog enige huivering bij het plukken van wilde paddenstoelen.

De weidechampignon is wel goed herkenbaar toch zijn er vergissingen mogelijk met withoedige knolamanieten, die hebben wel witte lamellen en een vliezige beurs aan de knolrand.
Ook met de braakverwekkende Karbolchampignon is verwisseling mogelijk, hij groeit echter in lichte bossen, tuinen en parken en verschilt verder door het geel aanlopende vlees in de steelknol, en natuurlijk door zijn karbolgeur bij het koken.

http://www.volkoomen.nl/f/paddESTOELEN.FAM.htm
https://sites.google.com/site/kruidwis/zwammen-fungi