Alleluja! Alleluja! Het heeft gevroren vannacht. Het smelten van de gletsjers is even stil gelegd. En de groene plantjes in mijn tuin weten nu ook wat winter is. Toch kijk ik zelf even onrustig rond. De vorstgevoelige rozemarijn lijkt zich niks aan te trekken van dat beetje kou, hij blijft zelfs vrolijk verder bloeien. Of komt de klap pas achteraf? Ook de Kerryplant, Helychrisum italicum blijft schitterend grijs glimmen en dan niet van ellende. Buiten de tuin hebben de onooglijkste onkruidjes, zoals Vogelmuur hun zilveren feestjurk aangetrokken. En ook 'mijn' zeldzamere Wouwrosetten in het gazon bij het tramstationnetje hebben zich wat feestelijker getooid.
Mag ik in deze winterse tijd toch iets over de Zuiderse Helychrisum vertellen. Deze modeplant is de laatste tien jaar terug in de belangstelling gekomen omwille van
zijn etherische olie, die net zoals Arnica, een goede werking heeft tegen kneuzingen, blauwe plekken en bloeduitstortingen. Wel kost hij wat teveel om zomaar slordig te morsen op een kneuterig blauw plekje, maar in serieuze noodgevallen kan hij wel eens een klein wonder doen.Toch maar eens zomerse foto hierbij. Op onze zomerstage in de Franse Drômestreek hadden we het geluk om de oogst van Helychrisum te kunnen meemaken. Gelukkig moesten we zelf niet oogsten, want het was toch wel 'in het zweet des aanschijns' een beetje brood verdienen. Als je zelf eens zo een kruidenstage zonder te veel zweet wil meemaken dan kan dat ook weer in 2010. Zie 'Drôme doet kruidig leven' de website van de herboristenvereniging www.herboristen.be en ook wat impressies op www.herborist.infoteur.nl.
Wandelen op water: L'Oule | Reizen en recreatie: Reisverhalen
Maurice, je doet me weer watertanden en vrees dat ik de kruidenstage ook niet zal kunnen weerstaan.
BeantwoordenVerwijderenTom
Roosmarijn wordt inderdaad vaak vorstgevoelig genoemd, maar dat geldt volgens mij toch vooral voor wat oudere struiken.
BeantwoordenVerwijderenAl moet ik toegeven: bij mij in de Kempen heeft de Rosmarinus officinalis 'prostrata' tot nu toe nog geen winter overleefd. (Vorig jaar heb ik er één op mijn 'puinslinger' geplant, en ik ben benieuwd of die droge standplaats wellicht meer soelaas biedt.)
Maar de gewone R. officinalis heeft nog niet echt problemen gegeven. OK, nadat het vorig jaar hier wel eens -17° werdt, heeft een deel van mijn reusachtige struik van ruim 15 jaar oud het loodje gelegd, maar helemaal dood is hij niet. De kleinere struikjes die hebben helemaal geen last gehad.
(Ik hoorde, dat Roger Bastin in zijn 'mediterrane' kwekerij in Nederlands Limburg ook vooral bij zijn erg oude struiken veel schade had.)