Kruidwis

De voorbije week op verschillende manieren maretakken gezien. Eerst als modieuze bollen hangend in de Carrefour en op de kerstmarkten, toch wel een afgang voor deze mythische machtplant. En nog triester, vond ik hem terug, als verkeersslachtoffer, platgereden op de parking van dezelfde supermarkt. Gelukkig heb ik hem gisteren weer in volle glorie kunnen aanschouwen in bossen en weilanden bij het menhirdorpje Wéris op onze jaarlijkse winterwandeling. Want nergens is hij meer op zijn plaats dan tussen de dolmens en menhirs van Oppagne en Wéris. Met enige eerbied en inspanning hebben we dan ook enkele bollen uit een oude appelboom geoogst. Hopelijk brengen ze ons wat ecologisch en spiritueel inzicht. Menselijke verbondenheid brachten ze ons in elk geval tijdens het plukken.

Alle mistels uit mijn leven
de hele grote uit een oude perenboom bij Comblain-au-Pont,
de onbereikbaren in de hoge Canadese populieren,
de uit een oude eik vallende maretak, zomaar voor mijn voeten om aan mijn verlangen te voldoen,
langs de Semois, meer dan 20 jaar geleden, de enorme maretak in de armpjes van mijn 7 jaar jonge dochter,
de mij zo vertrouwde appelmistel in de Voerstreek,
de geelglimmende, bloeiende, bijna fluorescerende mistel in het voorjaar bij Heyd,
de maretak in de meidoorn bij Belvau, waar ik enthousiast in klom en gekrast uit kwam,
mijn oudste herinnering, een maretak geplukt uit een dode perenboom, waar ik een grote, gevaarlijke geitenbok achter mij aan kreeg, en dan natuurlijk de geheimzinnige bollen in de schemering bij het druïdendorp Wéris,

Mare tak, de klassieke geluksbrenger en magische plant uit de Oudheid ligt nu overal te koop op kerst- en supermarkten. Is geluk te koop?

Is geluk niet,
het samen hoog in de boom klimmen,
de eenvoud plukken,
het uitdelen in December.
Is dat het geheim van de gouden sikkel?