Witte abeel / Populus albus

Ze dwarrelen overal neer nu.... de glimmend grijze herfstbladeren van de witte abeel. Deze boom is oorspronkelijk niet inheems in Vlaanderen, maar wordt in de kuststreek vaak aangeplant omdat hij blijkbaar goed bestand is tegen de zoute zeelucht. De bladeren zijn omwille van hun kleur en stevigheid geliefd bij het bloemschikken.

De vreemde naam Abeel is ontleend aan het Oud-Frans aubel, albel, abel ‘abeel’; Latijn albellus, een afleiding van het bn. albulus ‘witachtig’. De boom is dus naar de kleur van de bladeren genoemd.

Medicinaal wordt de abeel niet gebruikt, al zijn z'n soortgenoten de zwarte populier (Populus nigra) en de ratelpopulier (Populus tremula) klassieke reumamiddelen in de fytotherapie.

Ook knotpopulieren vinden we volop in onze straat. Het zijn niet de mooiste bomen van de wereld, ook hun herfstblad is niet echt decoratief, toch kan ik deze bomen in oktober wel waarderen omdat het afgevallen blad een echte herfstgeur verspreid. Een geur van heimwee waar ik wel van hou, tenminste als het juist gedoseerd is. Drie maal daags een snuifje? Aromatherapie in de laan.

Lees ook
http://reizen.todio.nl/reistips-reisverslagen/populieren-en-winters-verblijf-in-de-franse-drome-1784.html
http://gezondheid-voeding.todio.nl/alternatieve-geneeswijzen/gemmotherapie-en-populierknoppen-1855.html