woensdag, november 02, 2011

Allerzielen, mijn dodenbezoek

In het nieuwe natuurgebied bij mij in de buurt zorgen de schapen voor het beheer. Vandaag vond ik er een gesneuveld schaap, de kop van zijn lijf, tussen het jacobskruiskruid en de look zonder lookjes. Menselijke stropers? Een wolf in de buurt? In elk geval, zo'n kop kan niet vanzelf 5 meter van het lijf weg gekropen zijn.

Gruwelijke schoonheid van vergankelijkheid.

Toen hij na harde tochten over rotsen 
en door een rode wildernis van leem,
vergetend in de zon zijn vroeger heem,
niet meer verschilde van zijn murwe ossen,
vond hij dit veld en rustte van zijn zwerven. 
Het deinde naar de einder als de zee.
'
s Nachts brulden leeuwen maar hij was tevrĂȘe een nieuwe wereld van God zelf te erven. 
Hij legde zich in 't hoge gras te slapen, van toekomst en verleden even los, 
zorgeloos als de wind in 't dorenbos
en rustig als zijn rund'ren en zijn schapen. 

Willem Hessels (1906-1949)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.