En nog tijdens onze kruidenwandeling in De Haan vinden we het hazenpootje. Een oude bekende voor mij, veel voorkomend in mijn vroegere woonplaats Weelde Statie, maar nu was het lang geleden. Bijna jeugdsentiment, vroeger plukte ik met mijn dochtertje hele bossen om ze te drogen. Een fijnzinnig, vriendelijk, zacht plantje en toch te gebruiken tegen minder fijnzinnige ziektes zoals diarree of bloedingen.
Het hazenpootje (Trifolium arvense) is een Vlinderbloemige. De soort komt van nature voor in heel Europa. Het hazenpootje bloeit in juli met witachtige, later roodachtige bloemen. De bloeiwijze is een hoofdje. De naam hazenpootje heeft de plant gekregen omdat de cilindervormige bloeiwijze op het pootje van een jonge haas lijkt. Dat komt omdat de bloemkroon bijna geheel schuil gaat onder een dichte beharing.Die lange haren van de naaldvormige kelktanden fungeren als een soort vruchtpluis. Ze helpen de rijpe vruchten bij de verspreiding.
In Artseny-gewassen 1796-1813 lees ik: 'Het is zo men zegt, van ene samentrekkende aart en word in Sweeden veel gebruikt tegen de galziekte van het rundvee'
En in de Flora Batava: Het brood gebakken van graan, waar onder veel van dit Zaad geraakt is, verkrygt eene roodagtige kleur, maar heeft er verder geen nadeel van. (Bulliard) — De Plant wordt door het Vee onaangeroerd gelaten, (Miller) en is nadelig op Weilanden (Brugmans): egter heilzaam in de Galziekte van het Rundvee, als wanneer het Vee deze klaver niet weigert, schoon hetzelve hun gewoon voeder laat staan: wordende alzo door de natuur zelve het ware geneesmiddel aangewezen. (Swed. Abh. t. h. 9. pag. 85) Dienstig tot Leerloijen (Gleditsch).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.