Vele soorten.
Schapenzuring, ridderzuring, Spaanse zuring, veldzuring, zijn enkele zuringsoorten die ook nu nog veel voorkomen. In ons land groeien een twintigtal wilde soorten zuring. Sommige daarvan, onder andere de veldzuring, zijn bruikbaar in de keuken. De meeste soorten zijn echter te bitter om in de keuken gebruikt te worden. Men vindt zuring in weilanden, aan de boskant, op zandgronden en op wegbermen. Langs sommige autowegen zien de bermen in het voorjaar rood van de in zaad schietende schapenzuring. De veldzuring is mogelijk het meest in het wild geplukte keukenkruid terwereld. Zuring wordt al als keuken- en geneeskrachtig kruid beschreven sinds er boeken bestaan. De zuring verbastert gemakkelijk, wat betekent dat de verschillende soorten elkaar onderling bestuiven, dus bevruchten, Daardoor wordt identificatie of het determineren van de zuringsoort moeilijk.
Geschiedenis
Zuring was, net als spinazie, in de middeleeuwen een symbool van de groene kleur. Groen had in de middeleeuwen ook de betekenis van 'jong' of ' vers'. Het was al in de Oudheid vermaard en werd toen ook gebruikt. De Egyptenaren en de Romeinen gebruikten zuring als verteringsbevorderend kruid bij het nuttigen van vette spijzen. Horatius (geboren in 65 voor Christus), spreekt in zijn 'Drie liederen uit mijn landhuis' over zuring.'Non attagen ionicusiucundior quam lecta de pinguissimisoliva ramis arborumaut herba lapathiprata amantis et gravimalvae salubres corpori. ' Antoon Van Wilderode vertaalde het zo: 'Geen parelhoen of korhaan uit Ionïe zal mij zo zalig smaken als olijven met zorg verzameld van de rijkste takken en zuring die zo graag groeit in de weiden en malve, medicijn bij constipatie'. Horatius kende blijkbaar ook de genezende eigenschappen van zuring. Zo was zuring, overgoten met witte wijn, volgens hem goed voor hen die last hadden van aerofagie of winderigheid: 'si dura morabitur alvus' 'Als de buik, zo dik als een biekorf, verstopt blijft.'
Petrus Nijlandt citeert verschillende beroemde voorgangers
- Tegen ontsteking van de maag, lever en gal en de onmatige dorst in hete koortsen: Kook drie handen vol zuring in voldoende gerstewater tot een pint, als het door gezeefd is doe er drie ons siroop bij dat van zuringsap gemaakt is en laat hiervan dikwijls drinken. Hiertegen kan ook nuttig het sap dat uit de zuring geperst is of het gedistilleerde water dat hier uit gemaakt is gebruikt worden. Dodonaeus, Fuchsius, Durantus.
- Tegen zwellen van de ogen: Leg zuringbladeren enige tijd onder de hete as en bindt ze op de ogen. Ravelingius.
- Tegen schurft: Neem sap van zuring en van duivenkervel, van elk een half mutsje en laat dit enige dagen achtereen nuchter innemen. Stocker.
- Tegen nierstenen: Kook de wortel van zuring in wijn en laat er van drinken. Ravelingius.
Verfrissend en licht laxerend zijn zeker ook nu nog eigenschappen van veldzuring en schapenzuring. Ook tegen huidirritatie, bijensteken en netelprik kan het blad en sap verzachtend werken