Plantenziel: rode biet

Nog over mijn kruiden- en andere boeken. Ze zijn mij lief, maar kunnen zowel geestelijk als lichamelijk tot lust of tot last zijn. Geestelijk om wille van de boeiende maar ook bevreemdende gedachten die er in verwoord worden en lichamelijk door het letterlijk gewicht van een doos vol met boeken.

Neem nu het boek 'Plantenzielen' van Mellie Uyldert. Ooit gekocht in het voor mij memorabele jaar 1974, ik was toen ook meer in spirituele dan in materiële zaken geïnteresseerd. Nu, bij mijn selectie van boeken die ik maak tussen 'behouden of weg doen', blader ik even door de plantenzielen en lees dan verrassende teksten.

Bijvoorbeeld over de rode biet. Mellie schrijft 'De rode biet toont ons een wortel (denkpool), die zich sterk ver­bonden heeft met de krachten die eigenlijk bij de levenspool, de bloem, behoren: de rode kleur en de suiker. Hij is er waterzuchtig van opgezwollen. Hieruit blijkt dat deze plant een goede medicijn is voor die ziekten, bij wie het evenwicht tussen de polen verstoord is, en vers rode-bietensap is dan ook een voortreffelijk geneesmiddel, zowel bij kanker (overwicht van de levenspool) als bij multiple sclerose (overwicht van de denkpool). De MS-patiënt is verdord door te weinig maan-liefde (aanhankelijkheid, vertroeteling, knuffelen, gezelligheid); geeft men hun rood bietensap, dan haakt hun sterke Saturnus op de wortel aan, maar water en suiker (levenspool) ko­men mee.'

Ik blijf dit boeiende informatie vinden, maar vraag me tezelfdertijd af, of dit waar is, wat het betekent en waar Mellie deze info vandaan heeft. Vragen blijven stellen, vriendelijk kritisch zijn zouden ook herboristen en kruidenliefhebbers wat meer mogen doen.