Overstroming en Viktor Schauberger

Net nu vind ik ook een oud nummer van het maandblad 'Vruchtbare Aarde'. Het nummer dateert al van 1994 en heeft als thema 'De rivier als levensader'. Je begrijpt dat met de recente overstroming van ons huis in Bretagne het gedrag van een rivier mij ten zeerste interesseert.

In dat nummer vind ik een artikel over de Oostenrijkse natuurwetenschapper, uitvinder, filosoof en boswachter Viktor Schauberger. Dankzij zijn uitstekend waarnemingsvermogen en intuïtie begreep hij hoe sterk dieren, planten, stenen, water en bodems met elkaar verbonden zijn. Schauberger was de eerste wetenschapper die begreep hoe forellen tegen watervallen kunnen op zwemmen.
Water in een natuurlijke staat laat ons zien hoe het wil stromen. We moeten die wens respecteren,' aldus Viktor Schauberger (1885-1958).

Schauberger schrok van de gevolgen van de ontbossing. Hij zag dat de vruchtbare bosbodems door neerslag, lawines en aardverschuivingen van de berghellingen afspoelden, waardoor herbebossing voorgoed onmogelijk werd. Ze werden 'wild', zoals Schauberger dat noemde. Waterplanten werden ontworteld en afgevoerd en het mos spoelde weg. De beken en rivieren konden niet langer voor zichzelf zorgen. Kiezelsteentjes, modder en zand hoopten zich op in de beddingen, met overstromingen als gevolg. Rivieren braken na een heftige regenbui uit hun oevers en bedreigden landbouwgebieden en steden. Andere momenten in het jaar droogden de rivieren juist op. Schauberger had dit nog nooit gezien: een gezonde rivier droogt in principe nooit op en stroomt ook nooit over.

http://www.implosie.nl/Inleiding.php