Vandaag onze fruitboompjes aangeplant, waaronder ook een abrikozenboom. Bretagne is niet direct het meest geschikte klimaat voor dat soort fruit, te nat en niet warm genoeg al zullen de boompjes hier van vorst ook niet veel last hebben.
Het ras dat we aanplanten noemt 'Polonais'. Ik lees 'L'abricot 'Polonais' est aussi appelé 'Orangé de Provence' dans le Sud de la France, d'époque tardive, Légèrement oblong et dissymétrique avec une suture marquée, l'abricot est orangé-clair avec quelques ponctuations rouges, la chair, de couleur orange, est de bonne qualité gustative et de fermeté moyenne.
Originaire de France l'abricot Polonais est une variété très ancienne. Son nom pourrait venir du Roi polonais Stanislas 1er Leszczynoski, Duc de Lorraine, grand amateur de cette variété.
De vigueur moyenne, l'abricotier Polonais a une floribondité moyenne d'époque assez tardive, il est autofertile. Encore très présent dans la moyenne Vallée du Rhône même si la variété Bergeron domine largement, on trouve aussi Polonais dans la région de Nyons, du Ventoux, mais se comporte moins bien dans les zones plus méridionales.
Abrikozen zijn vooral gezond door hun hoog gehalte aan vitamine A. Het is (was) ook het voedsel waarmee het mythische volk uit de Himalaya de Hunza's superoud worden (werden). Ook de abrikozenpitten zijn een tijd in de mode geweest als wondermiddel tegen kanker. Ze bevatten wel een hoog gehalte aan blauwzuurglycosiden, waaruit het zeer giftige blauwzuur kan vrijkomen. Gemiddeld bevatten abrikozenpitten 217 mg cyanide per 100 gram[1]. Een dodelijke dosis waterstofcyanide voor een volwassene is ongeveer 3,7 mg per kg lichaamsgewicht . In mijn geval zou 100 gram pitten dus al dodelijk moeten zijn. Er zijn verschillende gevallen van cyanidevergiftiging bij kinderen door het eten van abrikozenpitten beschreven in de wetenschappelijke literatuur[1][2]. De stof zit ten andere ook in appelpitjes en ander steenfruit.
Een eventueel medicinale werking tegen kanker van het in abrikozenpitten aanwezige glycoside amygdaline (laetrile) is nog in onderzoek. Amygdaline blijkt in vitro prostaatkankercellen te kunnen doden.[3] In klinisch onderzoek kon een anti-kankerwerking van behandeling met amygdaline echter niet worden aangetoond.[4][5]
In de jaren '70 heb ik in mijn kruidenzaak in Baarle Nassau nog even abrikozenpitten verkocht tegen kanker, ben daar wel snel mee opgehouden omdat ik het toch maar een dubieus middel vond. Niet goed onderbouwd en mogelijk nog gevaarlijk ook, lijkt me geen gezonde combinatie. We kunnen maar beter die gezonde vruchten zelf eten. En nu we toch van de hak op de tak aan het springen zijn. Abrikozenconfituur zelf maken en opeten is ook een goede manier om van die supervruchten te genieten. Doe eens wat van de gekraakte pitjes in de confituur, geeft een speciaal aroma en beschermt je mogelijk tegen kankerdemonen.
Sayre JW ea. Cyanide poisoning from apricot seeds among children in central Turkey. (1964) N Engl J Med 270:1113-1115. PMID 14121493.
↑ (en) Rubino MJ, Davidoff F. Cyanide poisoning from apricot seeds. (1979) JAMA 241:359. PMID 758548.
↑ (en) Chang HK, Shin MS, Yang HY, et al. Amygdalin induces apoptosis through regulation of Bax and Bcl-2 expressions in human DU145 and LNCaP prostate cancer cells. (2006) Biol Pharm Bull 29:1597-1602. PMID 16880611 gratis volledige artikel.
↑ (en) Moertel CG, Fleming TR, Rubin J, et al. A clinical trial of amygdalin (Laetrile) in the treatment of human cancer. (1982) N Engl J Med 306:201-206. PMID 7033783.
↑ (en) Milazzo S, Lejeune S, Ernst E. Laetrile for cancer: a systematic review of the clinical evidence. (2007) Support Care Cancer 15:583-595. PMID 17106659.