Posts tonen met het label verkoudheid. Alle posts tonen
Posts tonen met het label verkoudheid. Alle posts tonen

zondag, november 23, 2025

Vuurcider

Fire Cider, vuurcider is in feite een oxymel. Het is een traditioneel, zelf te maken middel op basis van appelciderazijn, verrijkt met scherpe, aromatische en helende ingrediënten uit de keuken. Het resultaat is een krachtige, pittige immuunbooster die zowel preventief als acuut kan worden gebruikt – vooral tijdens het verkoudheids- en griepseizoen.

Mensen maken al heel lang azijninfusies. Het was voornamelijk een methode om voedsel te conserveren of te desinfecteren. De term "Fire Cider" werd bedacht door de Amerikaanse herboriste Rosemary Gladstar toen ze in de jaren 70 begon met het onderwijzen van de principes van azijninfusies. Het idee was om een ​​huismiddeltje te creëren dat iedereen in zijn eigen keuken kon maken. Het wordt "Fire Cider" genoemd omdat het voornamelijk gemaakt is van zeer aromatische en kruidige ingrediënten. Dit maakt het huismiddeltje kiemdodend, ontstekingsremmend, slijmoplossend en verwarmend. Perfect voor de winter en het koude seizoen.

Het recept kan elke keer gemakkelijk worden aangepast, afhankelijk van de ingrediënten die je in huis hebt. En dat is precies wat ik zo aantrekkelijk vind: er is geen vaste formule. Iedereen kan zijn eigen mix maken. Soms pittiger, soms milder, soms met citroen, extra knoflook of chili. Het is geen vast recept, maar eerder een idee dat je intuïtief kunt toepassen.

Vuurcider tegen verkoudheid en griep

Een recept kan er als volgt uitzien. Het is een goed voorbeeld dat je kunt aanpassen aan je eigen voorkeuren en wat je in huis hebt. Ik gebruik een weckpot van 750 ml om het mengsel te maken. Dat is een goede hoeveelheid om een ​​hele tijd dagelijks van de Fire Cider te genieten. De basis is ongefilterde biologische appelazijn en alle andere ingrediënten zouden ook biologisch moeten zijn.

  •  Biologische appelazijn
  • 1 el zwarte peperkorrels (Piper nigrum)
  • 3 eetlepels mosterdzaad (Sinapis alba)
  • 1 tl kruidnagel ((Syzygium aromaticum)
  • 2 eetlepels mierikswortelpoeder - of een stukje verse mierikswortel (Armoracia rusticana)
  • 6 teentjes knoflook (Allium sativum)
  • 1 groot stuk gember (Zingiber officinale)
  • 1 ui (Allium cepa)
  • 1 eetlepel kurkumapoeder - of een stukje verse kurkuma (Curcuma longa)
  • 4 eetlepels gedroogde rozemarijn - of een paar takjes verse rozemarijn (Salvia rosmarinus)
  • 1 el honing (om de smaak af te ronden)

Deze mix creëert een verwarmende, bacteriedodende, stimulerende en immuunversterkende vuurcider. Zo werken de afzonderlijke ingrediënten:

Appelazijn

Appelazijn vormt de basis van het geheel: het heeft een kiemdodende en ontstekingsremmende werking, versterkt de afweer, bevordert de spijsvertering en helpt de actieve ingrediënten los te maken van de andere ingrediënten. Het zorgt er ook voor dat de Fire Cider lang houdbaar is – volledig zonder conserveermiddelen.

Knoflook of daslook

Knoflook is een echte klassieker onder de natuurlijke remedies. Allicine, dat het bevat, wordt beschouwd als het belangrijkste actieve ingrediënt. Knoflook heeft antibacteriële, antivirale en schimmelwerende eigenschappen. Het werkt ontstekingsremmend en kan het immuunsysteem versterken. Bij regelmatige consumptie verlaagt knoflook ook de bloeddruk en het cholesterol. 

Ui, ajuin / Allium cepa

Uien zijn ook een traditioneel huismiddeltje. De fructanen (in water oplosbare oligo- en polysachariden) die ze bevatten, zijn bewezen effectief tegen influenza A-virussen. De zwavelverbindingen in uien hebben een antiseptische werking. Hun slijmoplossende eigenschappen zijn een waardevol hulpmiddel bij hoest of een verstopte neus.

Mierikswortel

Mierikswortel, met zijn scherpe mosterdolie, verwarmt het lichaam. Het heeft ook een sterke werking op de luchtwegen, helpt de sinussen te openen en bezit antibacteriële eigenschappen. Mierikswortel , ook wel bekend als Beierse citroen, is rijk aan vitamine C. Commissie E bevestigt het interne gebruik ervan bij luchtwegverkoudheid. 

Mosterdzaad

De olie van mosterdzaad stimuleert de bloedsomloop en bevordert het losmaken van slijm. Mosterd wordt beschouwd als een klassiek huismiddeltje tegen verkoudheid, met name bij vastzittende hoest.

Peperkorrels

Zwarte peperzaadjes geven het mengsel niet alleen een pittige smaak, maar verbeteren ook de opname van andere actieve ingrediënten, zoals curcumine uit kurkuma. De piperine die ze bevatten, heeft een sterke antimicrobiële werking. Bovendien stimuleert peper de spijsvertering en de bloedsomloop.

Rozemarijn

Rozemarijn is een verwarmend keukenkruid dat vaak wordt gebruikt om het lichaam te versterken, spierpijn te verzachten of vermoeidheid te verlichten. De etherische olie, bittere bestanddelen, tannines en flavonoïde glycosiden zorgen voor een stimulerend, zenuwversterkend, ontstekingsremmend en bloedsomloopbevorderend effect.

Kruidnagel

Voor mij zijn kruidnagels een echte winterkruiden. Door hun hoge gehalte aan eugenol, fenolen en flavonoïden hebben ze een sterke antimicrobiële werking en kunnen ze virussen en bacteriën remmen. Ze geven het mengsel ook een lichtzoete en pittige smaak.

Kurkuma

Kurkuma staat vooral bekend om de ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen van de scherpe stof curcumine en wordt gebruikt ter ondersteuning van de behandeling van een breed scala aan aandoeningen. Het is geen traditioneel verkoudheidsmiddel in de traditionele zin van het woord; het versterkt juist de afweer van het lichaam en heeft een preventieve werking.

Gember

Ik hou ook van gember in de winter. Het is verkwikkend, verwarmt je van binnenuit en werkt ontstekingsremmend. Dankzij de scherpe bestanddelen en etherische olie is het erg nuttig als je snel verkouden bent, een schorre keel hebt of hoest. 

Honing

Hoewel honing ook kiemdodende en immuunversterkende eigenschappen heeft, wordt het voornamelijk gebruikt in mengsels om de smaak af te ronden. De hoeveelheid honing is te klein om echt van de medicinale eigenschappen te profiteren. 

Hoe je immuunversterkende vuurcider maakt

Voordat je alles in de pot doe, maal je de specerijen zoals peper, mosterdzaad en kruidnagel lichtjes in een vijzel, zodat de actieve ingrediënten de azijn nog beter kunnen laten intrekken. De overige ingrediënten hak ik grof in blokjes of plakjes – dat is ruim voldoende. Vervolgens doe je alles in de schone weckpot van 750 ml en giet er zoveel ongefilterde appelazijn bij tot de pot bijna vol is. Doe het deksel erop en laat het 2 tot 3 weken trekken op een koele plaats, uit de buurt van direct zonlicht. Roer eventueel af en toe door.Na 3 weken filter je de Fire Cider door een zeef of een schone doek, giet het in schone glazen flessen en label ze met de datum en inhoud.

Hoe je Fire Cider gebruikt

Tijdens het verkoudheids- en griepseizoen drink ik elke ochtend en avond 1-2 eetlepels vuurcider verdund in een glas water. Je moet het azijnextract niet onverdund drinken, omdat dit de slijmvliezen van mond, keel en maag, en ook het tandglazuur, kan beschadigen. Als je een gevoelige maag hebt, raad ik aan om het 's ochtends niet op een lege maag te drinken, maar van tevoren iets te eten. 

Als je een verkoudheid voel opkomen, verhoog je de hoeveelheid een paar dagen en drink de Fire Cider meerdere keren per dag, altijd verdund met water.

Een ander voordeel is dat vuurcider ook uitstekend geschikt is om mee te koken. Ik gebruik het bijvoorbeeld in:

  • in saladedressings, samen met olie, mosterd en een beetje honing,
  • als smaakmaker in soepen of stoofschotels,
  • of in warme dranken, bijvoorbeeld met heet water, citroen en honing >> dat warmt je op en voelt heel lekker.
  • Het is ook heerlijk in marinades voor geroosterde groenten. Het voegt een aangename pittigheid en frisheid toe.

Voor wie is deze vuurcidermix niet geschikt?

Hoewel deze vuurcider veel positieve eigenschappen heeft, is hij niet voor iedereen geschikt. Mensen die allergisch of intolerant zijn voor een van de ingrediënten, dienen deze mix uiteraard te vermijden of aan te passen. Dagelijkse consumptie wordt afgeraden voor mensen met een hoge bloeddruk, galstenen die een operatie nodig hebben of een overmatige maagzuurproductie. Fire Cider is ook niet geschikt voor kinderen of zwangere vrouwen, omdat sommige ingrediënten te sterk voor hen zijn.

Houdbaarheid en opslag

Nadat ik mijn vuurcider heb gezeefd, bewaar ik hem in schone, omgespoelde glazen flessen. Ik gebruik meestal lege azijnflessen omdat die een dop hebben die niet met de azijn reageert. Dit is belangrijk, omdat gewone doppen na verloop van tijd door de azijn corroderen. Als je de azijn in een glazen pot wilt bewaren, gebruik dan glazen deksels, geen gewone confituurdeksels. 

Bewaar het in een donkere, koele hoek van de keuken, uit de buurt van direct zonlicht. Het hoeft niet in de koelkast. Omdat de basis appelazijn is, is vuurcider van nature erg lang houdbaar – minstens zo lang als de appelazijn zelf. Er kan zich na verloop van tijd een gelatinelaag op het oppervlak van je cider vormen. Dit is een nieuwe azijnmoeder en volkomen normaal. Ik verwijder deze meestal, omdat deze groeit en de cider na verloop van tijd opeet.

En voilà, zoals je ziet: vuurcider is snel gemaakt, je hebt geen specifiek recept nodig en het is gewoon goed voor je – vooral tijdens het verkoudheids- en griepseizoen. 

woensdag, september 03, 2025

Rozenbottels. de vruchten van de roos

De rozenbottel is geen aparte plantensoort, maar wel de vrucht van alle wilde rozen en tuinrozen. Wilde rozen produceren over het algemeen mooiere en talrijkere rozenbottels dan tuinrozen, die vaak helemaal geen vruchten aanmaken.  In België en Nederland vinden we vooral de hondsroos (Rosa canina) en de egelantier (Rosa rubiginosa) in het wild. Ook de Japanse bottelroos of rimpelroos (Rosa rugosa) is interessant om te verwerken. Deze rimpelroos komt oorspronkelijk uit China en is ondertussen ook hier ingeburgerd. Zij heeft grotere en vlezige bottels.

Superfood op de rozenstruik

Van september tot november rijpen de rode rozenbottels van verschillende rozensoorten. Ze behoren tot de top van de wilde vruchten omdat ze een vitaminebom zijn. Het vitamine C-gehalte van rozenbottels kan tot 1000 mg per 100 gram oplopen, dat is zowat twintig keer hoger dan dat van citroenen! Het gehalte aan bètacaroteen (provitamine A) is ook ongelooflijk hoog, hoewel de analytische waarden variëren tussen 2,4 en 5,0 mg/100 g, afhankelijk van de locatie. Ook verbazingwekkend is het hoge gehalte aan de waardevolle mineralen calcium, kalium en magnesium, die essentieel zijn voor het hart, de botten en de spieren. De rozenbottels zijn niet alleen een rijke bron van vitamine C maar bevatten ook veel andere stoffen en stofjes waaronder trans-tiliroside, een substantie met anti-obese oftewel vermagerend effect.

Rozenbottels bereiden

Rozenbottels hebben een aangenaam zure, fruitige smaak. Je kunt ze echter niet in hun geheel eten, zoals aardbeien of frambozen, omdat de harige zaadjes irritatie kunnen veroorzaken. Je kunt de rode schil wel rauw eten. Dit betekent dat je eerst de zaadjes moet verwijderen. De zaadjes kun je met een lepeltje of met je vinger uit de gehalveerde rozenbottels scheppen.

Het lastige werk om de zaden eruit te halen is eigenlijk alleen een probleem bij het rauw eten, omdat de haartjes tijdens het koken "verzacht" worden. Bij de meeste verwerkingsmethoden (jam, vruchtenpuree) blijven de ruwe haartjes sowieso achter bij het zeven.

De zoetzure rozenbottels krijgen juist smaak door ze te koken. Ze kunnen worden verwerkt tot fruitpuree, fruitsauzen of chutneys. Fruitige rozenbottelthee is ook erg bekend en populair. De rozenbottels worden hiervoor gedroogd. Hele rozenbottels zijn in dit geval niet geschikt, omdat ze nauwelijks smaak aan het water afgeven. Je kunt de rozenbottels beter in stukjes snijden voordat je ze droogt, zodat de smaak in het theewater beter vrij komt. Als je de thee zeeft, vormen de harige zaadjes geen probleem. Ze versterken zelfs de smaak en geven een licht vanillearoma af.

De geneeskracht van rozenbottels

Rozenbottels hebben een hoog vitaminegehalte en stimuleren het immuunsysteem. Ze worden daarom vaak gebruikt als preventief en ondersteunend middel tegen verkoudheid. De ESCOP (European Scientific Cooperative on Phytotherapy) beveelt ook rozenbottels en rozenbottelschillen aan als ondersteunende behandeling bij verkoudheid en griep. Daarnaast beveelt de ESCOP hele rozenbottels aan voor de verlichting van pijn en stijfheid bij gewrichtsartritis. De galactolipiden (GOPO) en triterpeenzuren die ze bevatten, zijn hier vooral effectief. Deze stoffen hebben een pijnstillende en ontstekingsremmende werking. Bij inname van 5 gram rozenbottelpoeder, een- of tweemaal daags gedurende 3 tot 6 maanden, werd zowel een significante pijnvermindering als een verbeterde gewrichtsmobiliteit waargenomen. Verdere studies tonen aan dat de waardevolle bestanddelen van rozenbottels ook antidiabetische, cholesterolverlagende, bloeddrukverlagende en vermagerende effecten kunnen hebben.

Koude rozenbottelthee en rozenbottelpoeder

Om een ​​koude thee van rozenbottels of rozenbottelschillen te maken, neem je 2-3 gram gemalen gedroogde rozenbottels, giet er 200 ml kokend water over en laat dit 15 minuten afgedekt trekken. Bij gewrichtspijn wordt een waterig extract echter afgeraden, omdat de galactolipiden er moeilijk in oplossen. In dat geval worden de rozenbottels in poedervorm gebruikt. Maal hiervoor de gedroogde rozenbottels en de zaden fijn in een blender. Je neemt er dagelijks 2 theelepels van, dit komt overeen met ongeveer 5 gram.

In de volksgeneeskunde worden de rozenbottelzaden voornamelijk gebruikt bij blaas- en nierproblemen. De olie wordt beschouwd als een diureticum en als stimulans voor de stofwisseling. Uit de zaden wordt ook een waardevolle olie geperst, die de huid regenereert en verlichting biedt bij atopische dermatitis.

Een recept: Zoete rozenbotteljam 

  • 500 g rozenbottels
  • 200 ml appelsap
  • 100 ml water
  • wat appelsap
  • 2 eetlepels citroensap
  • 300 g geleisuiker 2:1

Om de rozenbottels gemakkelijker te kunnen bereiden, kun je ze 48 uur voor gebruik invriezen. Breng de rozenbottels vervolgens aan de kook met water en appelsap en laat ze 30-40 minuten op laag vuur sudderen tot ze zacht zijn. Plet de zachte rozenbottels met een vijzel. Wrijf alles vervolgens door een fijne zeef of keukenmachine om de pitjes en jeukende haartjes te verwijderen. Vul de puree aan tot 650 ml met appelsap en citroensap. Voeg geleisuiker toe en laat 5 minuten koken. Giet de puree in steriele potten met schroefdeksel en sluit af.

Literatuur

zaterdag, januari 04, 2025

Heesheid. Deze kruidenthee kan je helpen.

Verkoudheid veroorzaakt vaak heesheid en stemverlies. Geneeskrachtige planten kunnen ons helpen door een beschermend slijm achter te laten op de geïrriteerde slijmvliezen. Een thee gemaakt van geneeskrachtige planten kan het slijmvlies bevochtigen en beschermen.

Als heesheid het gevolg is van een infectie, kunnen geneeskrachtige planten zoals heemst ( Althaea officinalis ), smalle weegbree ( Plantago lanceolata ) en kaasjeskruid ( Malva sylvestris ) helpen. Wanneer je thee drinkt, laat het slijm een ​​fijn laagje achter in de keel dat het slijmvlies beschermt en bevochtigt. Het slijm kan ook een positief effect hebben op keelpijn en droge hoest, die vaak optreden als onderdeel van een griepachtige infectie.

De officiële monografieën van ESCOP en Commissie E pleiten voor het gebruik van smalle weegbree voor catarre van de luchtwegen en ontstekingsveranderingen in de slijmvliezen van mond en keel. ESCOP, HPMC en Commissie E beschouwen ook het gebruik van kaasjeskruidbloemen en heemstwortel voor irritaties in het mond- en keelgebied als positief.

Theerecept tegen heesheid

  • 20 g kaasjeskruidbloemen (Malvae sylvestris flos)
  • 20 g weegbreebladeren (Plantaginis lanceolatae folium)
  • 60 g heemstwortel (Althaeae radix)
Overgiet 1 afgestreken eetlepel van het mengsel met ¼ liter warm water en laat het 15 minuten trekken. Spoel je mond met het laatste slokje thee en gorgel kort. De thee kan gezoet worden met een beetje honing.
  • nota 1. de thee moet slijmerig worden
  • nota 2. heemstwortel in kleine stukjes snijden, eventueel apart laten trekken in water op kamertemperatuur totdat het slijmerig wordt
  • nota 3. slijmstoffen lossen het best op in water, koken kan de slijmstoffen kapot maken

Wat is er nog belangrijk bij heesheid. De volgende tips zijn nuttig gebleken bij heesheid:
  • Schraap je keel niet te veel! Het schrapen van uw keel belast de stemplooien en kan het ongemak vergroten. Ook fluisteren is geen goede optie, omdat dit de stemplooien zwaar belast.
  • Het is raadzaam om door uw neus te ademen. Hierdoor wordt de lucht die u inademt bevochtigd.
  • Drink voldoende en zuig op snoep. Pastilles met de geneeskrachtige plant IJslands mos ( Cetraria islandica ) zijn bijzonder aan te raden. Deze plant is ook rijk aan slijm. Uit onderzoek is gebleken dat het vochtinbrengend effect heeft op het slijmvlies van de keel (zie ref.) 
  • Heesheid hoeft niet altijd veroorzaakt te worden door een infectie. Hormonale veranderingen of psychologische stress kunnen ook de oorzaak zijn van heesheid. Ga daarom naar uw huisarts als de heesheid langer dan 5 dagen aanhoudt.
Waarom je stem soms verandert als je een infectie hebt. 
De stemplooien bevinden zich in ons strottenhoofd. We kunnen ze ons voorstellen als de snaren van een harp. Net als de snaren van een harp moeten de stemplooien trillen om geluid voortbrengen. Dit geluid wordt veroorzaakt door onze ademlucht, die bij het uitademen tegen de stemplooien blaast. Bij een harp zijn verschillende snaren strak gespannen om verschillende geluiden te produceren. Onze stemplooien worden indien nodig gespannen: de spier ( musculus vocalis ) in de stemplooien verandert van lengte en spanning zodat ze verschillende tonen produceren. Het slijmvlies beschermt de spier. Net als alle andere slijmvliezen in ons lichaam zwelt het op als het ontstoken raakt. Virussen kunnen hiervoor verantwoordelijk zijn. Als de slijmvliezen opgezwollen zijn, heeft dit invloed op de stemproductie: onze stem klinkt hees, ruw of valt helemaal weg. 

Referenties

maandag, september 18, 2023

Hoestzalf met tijm

Een hoestzalf? Eens wat anders.... en een goede aanvulling van een hoestsiroop.  Zelf hoestzalf maken heeft veel voordelen. Het belangrijkste voor mij is dat het een heel eenvoudige manier is om je gezondheid in eigen hand te nemen
. Daarnaast is het roeren van een zalf ook leuk en is het fijn om met je handen iets te creëren. Het is natuurlijk ook een groot voordeel dat ik door het zelf te maken zelf kan bepalen welke ingrediënten ik op mijn huid aanbreng en welke niet. Dit maakt het gemakkelijk om synthetische materialen te vermijden. 

Het effect van tijm.
Tijm ( Thymus vulgaris ), oorspronkelijk afkomstig uit Mediterrane landen, dankt zijn werking vooral aan de etherische olie (waaronder thymol en carvacrol), de labiaatlooistoffen (waaronder rozemarijnzuur) en de flavonoïden (vooral apigenine) [1]. Het verbetert het immuunsysteem [2]. De tannines hebben onder meer een antibacteriële, slijmvliesafdichtende en ontstekingsremmende werking. Deze eigenschappen maken tijm ook tot een geschikte geneeskrachtige plant bij verkoudheid of hoest. De flavonoïden hebben antioxiderende en celbeschermende eigenschappen. 

Wat zeggen Commissie E, ESCOP en HMPC over tijm?
Volgens Commissie E kan tijmkruid inwendig worden gebruikt voor catarre van de bovenste luchtwegen, evenals voor symptomen van bronchitis en kinkhoest. Deze applicatie wordt ook vermeld door ESCOP. Het bevestigt ook uitwendig gebruik bij slechte adem en ontstekingen van het mondslijmvlies. Het HMPC heeft tijmkruid geclassificeerd als een traditioneel geneesmiddel dat slijmoplossend werkt en helpt bij verkoudheidshoest.

Maak je eigen hoestzalf met tijm – zo werkt het
Ingrediënten
  • 100 ml biologische amandelolie (alternatief biologische olijfolie)
  • 8 g of meer verse tijmtakjes
  • 9 g bijenwas
Materiaal
  • een pot en een glas dat in de pot past (voor een waterbad)
  • een zeef om te filteren
  • een houten of glazen stokje om te roeren
  • een leeg, steriel zalfpotje (100 ml)
  • Etiket en pen om te schrijven
Stapsgewijze voorbereiding
  • Stap 1 : Doe de tijmtakjes en biologische amandelolie in een kleine pot en plaats deze in een waterbad op laag vuur. Als het glas begint te bewegen, moet de temperatuur lager worden gezet.Zorg ervoor dat alle bladeren bedekt zijn met olie. Roer indien nodig met het houten of glazen staafje.
  • Stap 2 : Laat de tijm nu 1 uur in warme olie weken. Zorg ervoor dat het glas niet rammelt of danst in de pot, anders wordt de watertemperatuur te hoog.
  • Stap 3 : Zet na 1 uur het vuur uit. Laat de tijmtakjes een nacht in de olie trekken. Bedek het glas met wat keukenrol of een stuk stof.
  • Stap 4 : Doe de volgende ochtend de olie met de blaadjes in de zeef en knijp ze er goed uit. Ik gebruik een kleine lepel om de bladeren in de theezeef te drukken. Er moet ongeveer 80 ml olie-extract overblijven.
  • Stap 5 : Doe de gefilterde olie terug in de pot en plaats deze terug in het waterbad. Voeg de bijenwas toe en laat deze smelten in de olie. Door steeds opnieuw te roeren, kun je dit proces een beetje versnellen.
  • Stap 7 : Zodra de was gesmolten is, roer je alles nog eens goed door. Vervolgens kunt u de vloeibare zalf in het schone potje gieten. Om de levensduur van de zalf te verlengen, spoelt u het potje af met een beetje alcohol met een hoog percentage en laat u het drogen. Laat de zalf volledig afkoelen voordat u het deksel erop draait.
  • Stap 8 : Label er ten slotte een etiket op (productiedatum en ingrediënten) en je zelfgemaakte hoestzalf met tijm is klaar!
Tips voor bewaren en houdbaarheid
Schoon werken, aanbrengen en correct bewaren zorgen ervoor dat de tijmzalf zo lang mogelijk meegaat. Zorg er daarom voor dat je zalf altijd op een koele en donkere plaats bewaart. Het hoeft niet in de koelkast. Een kast in een vrij koele gang of badkamer is voldoende.
Je moet ook een propere en droge lepel gebruiken om de zalf uit het potje te verwijderen. Zo voorkom je dat ziektekiemen via je vingers in de zalf terechtkomen en deze besmetten. Stop met het gebruik van de zalf als de geur of kleur verandert of als deze ranzig begint te ruiken. Dit kunnen tekenen zijn dat het bedorven is.

Toepassing van tijmzalf
Tijmzalf kan niet alleen verlichting bieden bij hoest, maar ook bij verstopte neus, loopneus en bronchitis. Om dit te doen, wrijf je meerdere keren per dag en voordat je naar bed gaat over je borst en bovenrug. Als u een verstopte, rode neus heeft, balsem dan de buitenkant van uw neus ermee. Ik smeer ook graag een kleine hoeveelheid rond het neusgat.
Mits er geen allergieën zijn voor één van de ingrediënten, kan tijmzalf ook gebruikt worden bij kinderen, zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven.

Als een verkoudheid, hoesten.... langer dan 3 dagen aanhoudt, dient u een arts of alternatieve arts te raadplegen. Als u de volgende symptomen ervaart, moet u onmiddellijk uw arts of alternatief arts raadplegen: koorts boven 39 °C, ernstige hoofdpijn, braken, stijve nek, pijn op de borst, ophoesten van etterende afscheiding (bleek, groenachtig of bruinachtig van kleur).

Literatuur
[1] Teuscher E. Medicinal spices.  Stuttgart: medpharm GmbH Scientific Publishers; 2006
[2] Stern S, Helga Ell-Beiser H. Phytotherapie in Theorie und Praxis. 1. Aufl. Aarau und München: AT-Verlag; 2022
[3] Baudoux D. L’aromathérapie. Edition Amyris; 2009