Een evenwichtig microbioom voor een lang en gezond leven

Het is al lang bekend in de wetenschappelijke gemeenschap dat het microbioom een ​​aanzienlijke invloed heeft op veroudering en levensduur. Onderzoek onder langlevende individuen, zoals die in de Blue Zones , toont aan dat mensen uit regio's met een hoog aantal honderdjarigen vaak een diverser en evenwichtiger microbioom hebben dan hun leeftijdsgenoten uit regio's met een kortere levensduur. Dit alles suggereert dat een gezond en zeer divers microbioom de sleutel zou kunnen zijn tot gezond ouder worden.

Wat zijn mogelijke strategieën om een ​​gezond microbioom en gezond ouder worden te bevorderen? De belangrijkste zijn voeding, levensstijl, probiotica, prebiotica en het vermijden van onnodige antibiotica.

1. Voeding

Voeding is misschien wel de belangrijkste factor die de samenstelling van het microbioom beïnvloedt. Een dieet rijk aan vezels, plantaardige producten en gefermenteerde producten bevordert de diversiteit en gezondheid van het microbioom. Dit omvat:

• Vezelrijke voeding: Volkorenproducten, fruit, groenten en peulvruchten bevorderen de productie van korteketenvetzuren en ondersteunen nuttige bacteriën zoals Bifidobacterium en Lactobacillus.
• Gefermenteerde voedingsmiddelen zoals yoghurt, kefir, zuurkool, kimchi en kombucha bevatten levende microben die het microbioom kunnen verrijken.
• Voedingsmiddelen rijk aan polyfenolen: Polyfenolen in voedingsmiddelen zoals pure chocolade, rode wijn (met mate), bessen en noten hebben een antioxiderende werking en bevorderen de groei van nuttige microben.
• Vermijd bewerkte voedingsmiddelen: Voedingsmiddelen met veel suiker, sterk bewerkte voedingsmiddelen en kunstmatige zoetstoffen kunnen een negatief effect hebben op het microbioom en moeten zoveel mogelijk worden vermeden.

 2) Probiotica en prebiotica

• Probiotica zijn levende micro-organismen die gezondheidsvoordelen bieden wanneer ze in voldoende hoeveelheden worden geconsumeerd. Probiotische supplementen of voedingsmiddelen kunnen helpen bij het herstellen van de microbiële balans, vooral na een antibioticakuur.
• Prebiotica daarentegen zijn onverteerbare voedingscomponenten die de groei van nuttige microben bevorderen, zoals inuline, fructo-oligosacchariden en galacto-oligosacchariden. Ze komen voor in voedingsmiddelen zoals uien, knoflook, bananen, asperges, yacon en aardpeer. Wilde planten zoals paardenbloem, wilde cichorei en morgenster.

3) Levensstijl

Voldoende beweging, goede slaap en het vermijden van stress.

• Regelmatige lichaamsbeweging bevordert de microbiële diversiteit en de productie van SCFA's.
• Voldoende en kwalitatief goede slaap is belangrijk om de microbiële balans in de darmen te behouden.
• Chronische stress kan leiden tot dysbiose. Technieken zoals meditatie, yoga of mindfulnessoefeningen kunnen helpen het microbioom gezond te houden.

4) Vermijd overmatig gebruik van antibiotica

Antibiotica kunnen het microbioom aanzienlijk verstoren door zowel schadelijke als nuttige bacteriën te doden. Overmatig of onnodig antibioticagebruik moet worden vermeden. Na een antibioticakuur kunnen probiotica, prebiotica en gefermenteerde producten worden overwogen om het microbioom te helpen herstellen.

Referenties

• Kanimozhi NV, Sukumar M. Veroudering door de lens van het darmmicrobioom: Uitdagingen en therapeutische kansen. Archives of Gerontology and Geriatrics Plus 2025; https://doi.org/10.1016/j.aggp.2025.100142
• Fernandes MF, de Oliveira S, Portovedo M et al. Effect van korteketenvetzuren op leeftijdsgerelateerde aandoeningen. Advances in Experimental Medicine and Biology 2020; https://doi.org/10.1007/978-3-030-42667-5_4
• Almeida C, Oliveira R, Soares R et al. Invloed van dysbiose van de darmflora op de hersenfunctie. Porto Biomedical Journal 2020; https://doi.org/10.1097/j.pbj.0000000000000059
• Aliberti SM, Capunzo M, Funk RHW. Systemen en moleculaire biologie van levensduur en preventieve geneeskunde: synergie tussen hersenen, energie, microbioom en blootstelling in blauwe zones en het geval van Cilento. International Journal of Molecular Sciences 2025; https://doi.org/10.3390/ijms26167887

Plantaardige stoffen tegen een hoog cholesterol

Bij een verhoogd LDL-cholesterolgehalte gebruikt de reguliere geneeskunde farmaceutische statines. Kruidengeneesmiddelen hebben even goede resultaten en vaak minder bijwerkingen.

Lagere LDL-waarden met vezels

Voedingsvezels kunnen cholesterol en het cholesterolderivaat galzuur in de darm binden en zo uit de enterohepatische circulatie verwijderen. Dit verlaagt het cholesterolgehalte in het bloed. Een recent overzicht bekritiseert strategieën uit de jaren zeventig die zich richtten op de schadelijke effecten van verzadigde vetzuren. Het vervangen van verzadigde vetzuren door koolhydraten, met name suiker, heeft zelfs bijgedragen aan een toename van coronaire hartziekten (CHD). Daarentegen wordt de waarde van volkorenproducten vanwege hun vezelgehalte expliciet benadrukt. Volgens het overzicht verminderden 1-2 extra porties volkorenproducten het risico op CHD met 10-20%.

Een ander onderzoek [ 2 ] beschrijft de cholesterolverlagende, bloeddrukverlagende en bloedsuikerregulerende effecten van voedingsvezels. De niveaus van low-density lipoproteïne (LDL) werden met 5-6% verlaagd. Individuele vezelrijke voedingsmiddelen zoals haver, erwten, bonen, lijnzaad, appels en citrusvruchten werden als gunstig beschreven.

Effecten van volkoren granen

Een ander onderzoek onderzoekt de effecten van volkoren granen [ 3 ]. Daaruit bleek dat volkorenproducten leiden tot zeer significante verlagingen van cholesterol en triglyceriden, waarbij het triglyceridenverlagende effect van volkoren haver bijzonder prominent is. Haver (Avena sativa) wordt als bijzonder belangrijk beschouwd bij het verlagen van cholesterol vanwege het β-glucaangehalte. Een meta-analyse van 58 onderzoeken toonde een zeer significante verlaging van het totale en LDL-cholesterol [ 4 ]. Alleen onderzoeken die minstens 23 weken duurden, werden opgenomen. De gemiddelde inname van β-glucaan was 3,5 g per dag. Er moet echter kritisch worden opgemerkt dat alle bovengenoemde vezelonderzoeken cholesterolverlagingen van ruim onder de 5% vonden, wat niet slecht is, maar nog steeds zeer beheersbaar. Maar hoe zit het met meer "geconcentreerde" vezelsupplementen zoals psyllium of lijnzaad?

Vezelsupplementen van vlozaad en lijnzaad

In één onderzoek kregen proefpersonen gemiddeld 8 weken lang 16 gram psyllium (Plantago ovata) of een placebo [ 5 ]. Het LDL-cholesterol daalde met 6% en de triglyceriden zelfs met 21%. Bovendien daalden de bloeddruk en de insulinespiegels, wat erop wijst dat psyllium ook hier een regulerende werking heeft. Er is zelfs een meta-analyse voor lijnzaad (Linum usitatissitum) met 28 studies. Er werden zeer significante reducties gevonden in totaal- en LDL-cholesterol. De reducties bedroegen echter slechts ongeveer 2%. Voor lijnzaadolie met het omega-3-vetzuur alfa-linoleenzuur werden echter geen reducties gevonden [ 6 ].

Glucomannan uit de konjacwortel (Amorphophallus konjac) is een voedingsvezel waarvan wordt aangenomen dat het ook cholesterolverlagende effecten heeft. Volgens een meta-analyse van 12 studies leidt een dagelijkse dosis van 3 gram konjacglucomannan tot een gemiddelde LDL-verlaging van 10% [ 7 ].

Artisjok: Cholerese verlaagt cholesterol

Bestanddelen van de artisjok (Cynara scolymus), zoals cynarine, flavonoïden en derivaten van kininezuur, hebben een choleretisch en cholagogisch effect, wat betekent dat ze zowel de galzuurproductie in de lever als de galuitscheiding stimuleren. Omdat gal cholesterol en het cholesterolderivaat galzuur bevat, wordt een cholesterolverlagend effect verondersteld.
Een recente meta-analyse omvatte negen onderzoeken. De behandeling met artisjok resulteerde in een zeer significante daling van het totale cholesterol (17,6 mg/dl, p < 0,0001) en het LDL-cholesterol (14,9 mg/dl, p = 0,011), terwijl het HDL-cholesterol onveranderd bleef.

In een andere studie [ 10 ] werden de synergetische effecten van artisjok en vezels (appelpectine) onderzocht. In een gecontroleerde, gerandomiseerde, dubbelblinde studie kregen 54 patiënten in een revalidatie-eenheid placebo, 3 × 2 artisjokcapsules (elk 400 mg extract), placebo plus vezels (3 × 1 eetlepel appelpectine), of 3 × 2 artisjokcapsules plus vezels. De vezels konden niet blind worden toegediend.

Er was een lichte daling van het totale cholesterol met placebo (p < 0,05), maar significante dalingen in alle andere groepen (p < 0,01 per groep), waarbij de combinatie van vezels en artisjok synergetische effecten liet zien. LDL-cholesterol gedroeg zich vergelijkbaar, terwijl HDL vrijwel onaangetast bleef. Met een daling van bijna 20% werden effecten bereikt die anders alleen met statines worden waargenomen, maar dan zonder hun bijwerkingen. In het onderzoek werden geen verschillen waargenomen tussen de actieve behandeling en placebo (met betrekking tot artisjok) wat betreft bijwerkingen. Alleen in de vezelgroepen waren er niet-significant hogere meldingen van een opgeblazen gevoel of winderigheid.

Besluit

Kruidenproducten of -remedies kunnen cholesterol op drie verschillende manieren verlagen. Vezels in planten, zoals appelpectine of de vezels in psyllium, kunnen cholesterol of derivaten daarvan binden en zo de absorptie of reabsorptie belemmeren. Choleretische plantenstoffen, zoals die in artisjokken, verhogen de uitscheiding van cholesterol en galzuren via de gal. Bepaalde plantenstoffen, zoals monacoline K uit rode rijst, remmen de lichaamseigen cholesterolsynthese. 

Literatuur

2 Surampudi P, Enkhmaa B, Anuurad E. et al. Lipidenverlaging met oplosbare voedingsvezels. Curr Atheroscler Re 2016; 18 (12) 75 Zoeken in Google Scholar
3 Hollænder PL, Ross AB, Kristensen M. Volkoren granen en veranderingen in bloedlipiden bij ogenschijnlijk gezonde volwassenen: een systematische review en meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde studies. Am J Clin Nutr 2015; 102 (03) 556-572. Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
4 Ho HV, Sievenpiper JL, Zurbau A. et al. Het effect van haver-β-glucaan op LDL-cholesterol, niet-HDL-cholesterol en apoB voor het verminderen van het risico op hart- en vaatziekten: een systematische review en meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken. Br J Nutr 2016; 116 (08) 1369-1382
Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
5 Solà R, Bruckert E, Valls RM. et al. Oplosbare vezels (Plantago ovata-schil) verlagen plasma-LDL-cholesterol, triglyceriden, insuline, geoxideerd LDL en systolische bloeddruk bij patiënten met hypercholesterolemie: een gerandomiseerde studie. Atherosclerosis 2010; aug. 2011 (02) 630-637
Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
6 Pan A, Yu D, Demark-Wahnefried W. et al. Meta-analyse van de effecten van lijnzaadinterventies op bloedlipiden. Am J Clin Nutr 2009; 90 (02) 288-297 Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
7 Ho HVT, Jovanovski E, Zurbau A. et al. Een systematische review en meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken naar het effect van konjacglucomannan, een viskeuze oplosbare vezel, op LDL-cholesterol en de nieuwe lipidedoelen niet-HDL-cholesterol en apolipoproteïne B. Am J Clin Nutr 2017; 105 (05) 1239-1247 Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
9 Sahebkar A, Pirro M, Banach M. et al. Lipidenverlagende activiteit van artisjokextracten: een systematische review en meta-analyse. Crit Rev Food Sci Nutr 2017: 1-8  Referentielink Ris
10 Schmiedel V. Senkung des Cholesterinspiegels door Artischocke en Ballaststoff. Erfahrungsheilkunde 2002; 6: 405-414  Thieme Connect Zoeken in Google Scholar
11 Sun YE, Wang W, Qin J. Antihyperlipidemie van knoflook door het verlagen van het niveau van totaal cholesterol en low-density lipoproteïne: een meta-analyse. Medicine (Baltimore) 2018; 97 (18) e0255
Zoeken in Google Scholar
12 Mazza A, Schiavon L, Rigatelli G. et al. Kortdurende suppletie met monacoline K verbetert de lipide- en metabolische patronen van hypertensieve en hypercholesterolemische personen met een laag cardiovasculair risico. Food Funct 2018; 9 (07) 3845-3852  Crossref PubMed -zoekopdracht in Google Scholar
13 Gerards MC, Terlou RJ, Yu H. et al. Traditioneel Chinees lipidenverlagend middel rode gistrijst resulteert in een significante LDL-verlaging, maar de veiligheid is onzeker – een systematische review en meta-analyse. Atherosclerosis 2015; 240 (02) 415-423

Midlifecrisis en testosteron

Miljoenen mannen wereldwijd worden jaarlijks door fenomeen midlifecrisis getroffen. Desondanks bestaat er nog steeds enige verwarring over wat de midlifecrisis precies inhoudt, om nog maar te zwijgen van de controverse rond de oorzaak ervan. Een aanzienlijk aantal artsen en wetenschappers vermoedt echter dat dalende testosteronspiegels een belangrijke rol spelen.

Wat opvalt aan de midlifecrisis is hoeveel aspecten en symptomen overeenkomen met de symptomen van een te lage testosteronspiegel. Testosteron is een hormoon dat voornamelijk in de testikels wordt aangemaakt (vandaar de naam, het Latijnse woord testis is testikel). Testosteron heeft een bijzonder sterk effect op bepaalde organen, zoals spieren, botten en de hersenen, omdat de dichtheid van testosteronreceptoren daar hoog is. Hoewel vrouwen en kinderen dit hormoon ook produceren (vooral in organen die bij de nieren liggen, de zogenaamde bijnieren, en bij vrouwen ook in de eierstokken), ligt de concentratie bij mannen 10-20 keer hoger.

De hoeveelheid testosteron varieert gedurende het leven:

• Bij mannen neemt het rond de puberteit snel en sterk toe.
• Het bereikt zijn piek halverwege de twintig: het totale testosterongehalte wordt gemeten op 300–1000 ng/dl of 10–35 nmol/l. (Deze waarden, die als normaal worden beschouwd, kunnen per land en zelfs per lokaal laboratorium enigszins variëren.)
• Vanaf 30-jarige leeftijd begint het testosterongehalte geleidelijk af te nemen. Wetenschappers schatten dat de jaarlijkse daling ongeveer 1-2% bedraagt.
• Bij mannen van 60 jaar oud is het testosteronniveau doorgaans nog maar de helft van wat het was op 30-jarige leeftijd.

Anti-verouderings- en pro-testosteronstrategieën

Testosteronniveaus kunnen worden beïnvloed door verschillende 'anti-agingstrategieën. De daling kan niet alleen worden vertraagd, maar in sommige gevallen zelfs drastisch worden teruggedraaid.
Ongeveer een kwart van alle mannen 'lijdt' blijkbaar aan hypogonadisme, een aandoening die gekenmerkt wordt door een lage testosteronspiegel. Dit vertoont al enige gelijkenis met de midlifecrisis, aangezien onderzoekers schatten dat ongeveer een kwart van de mannen er ook aan lijdt. Daarom vermoeden sommige artsen en therapeuten dat het ontstaan ​​van deze crisis te wijten is aan een daling van de testosteronspiegel.

Niet alleen door veroudering, maar ook door een suboptimale levensstijl, daalt de testosteronspiegel gestaag in de loop van het leven. Zodra het kritieke punt is bereikt waarop de testosteronspiegel onder een bepaalde drempelwaarde zakt, ontstaan ​​precies de symptomen die bekend staan ​​als de midlifecrisis, maar die ook bij mannen met een lage testosteronspiegel voorkomen: onzekerheid, vermoeidheid, een neiging tot negatieve en depressieve gedachten, stemmingswisselingen, angst, moeite met het accepteren van de eigen sterfelijkheid en twijfel aan zichzelf.
Het is ook veelzeggend dat veel van de activiteiten die een man onderneemt om deze midlifecrisis op te lossen, intuïtief de testosteronspiegel verhogen. Het is alsof het lichaam zich verzet tegen deze dalende hormoonspiegels en onbewust zelf de oplossing aandraagt. Want: de aankoop van een sportwagen verhoogt je testosteron. Sporten en actiever worden hebben ook hetzelfde effect. Nieuwe en risicovolle hobby's, roken of zelfs een affaire met een nieuwe partner, leiden ook tot een toename van testosteron. Het lichaam probeert zichzelf te herstellen?

Kruiden die het testosteron gunstig kunnen beïnvloeden

Planten kunnen een positief effect hebben op de testosteronspiegel en worden testosteronboosters genoemd. Sommigen zijn wetenschappelijk onderzocht. 

Mucuna pruriens / Fluweelboon
Deze tropische vlinderbloemige plant staat bekend als fluweelboom. De haartjes rond de peulen kunnen bij contact hevige jeuk veroorzaken. In poeder- en tabletvorm is de plant populairder onder sporters en staat bekend onder de botanische naam Mucuna pruriens. Uit onderzoek is gebleken dat Mucuna pruriens de lichaamseigen testosteronproductie kan stimuleren [ 2 ]. Het kan daarom zeker worden geprobeerd tijdens een midlifecrisis. Gebruik in dit geval alleen gestandaardiseerde preparaten, want de zaden kunnen een bedwelmende of zelfs giftige werking hebben als ze niet goed worden bereid.

Trigonella foenum graecum / Fenegriek
Oorspronkelijk komt deze vlinderbloemige plant uit het Middellandse Zeegebied, maar inmiddels heeft het zich wereldwijd verspreid. Het wordt al sinds de oudheid gebruikt om verschillende ziekten te behandelen. De zaden van deze plant kunnen het testosterongehalte verhogen, en het seksueel verlangen, potentie en spiermassa bevorderen[ 3 ]. Daarom is het populair als T-booster en kan het gebruik worden tijdens een midlifecrisis.

Lepidium meyeni / Maca
De macaplant staat botanisch bekend onder zijn twee belangrijkste subtypen, Lepidum meyenii en Lepidum peruvianum. Hij wordt al duizenden jaren gekweekt in de Zuid-Amerikaanse Andes. Maca staat daar bekend als medicinale plant in de inheemse geneeskunde. In bodybuildingkringen wordt hij gebruikt als testosteronbooster, waardoor hij de laatste tijd behoorlijk populair is geworden voor dit doel [ 4 ]. Hij kan ook worden beschouwd als een mogelijke behandeling voor een midlifecrisis.

Eurycoma longifolia / Tongkat Ali
Tongkat Ali komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Azië. De botanische naam is Eurycoma longifolia Jack. Afhankelijk van het land van herkomst staat de plant ook bekend als Pasak Bumi (Indonesië) of Cay Ba Bihn (Vietnam). Tongkat Ali staat al duizenden jaren in Azië bekend om zijn werking tegen diverse kwalen. Het wordt met succes gebruikt als afrodisiacum bij gebrek aan seksueel verlangen, maar ook bij onvruchtbaarheid of impotentie [ 5 ].  De Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) heeft geconcludeerd dat tongkat ali genotoxisch is. Dit betekent dat tongkat ali het genetische materiaal in een cel kan beschadigen en mutaties kan veroorzaken, wat mogelijk tot kanker leidt.

Tribulus terrestris

Tribulus terrestris is ook erg populair onder bodybuilders en atleten. De plant kreeg internationale erkenning in de jaren 70 toen leden van het Bulgaarse Olympische team Tribulus terrestris gebruikten en internationaal succes boekten. Sindsdien wordt Tribulus terrestris veel gebruikt als testosteronbooster. Uit onderzoek is gebleken dat Tribulus terrestris een zekere testosteronverhogende werking heeft [ 6 ]. Dit maakt het een interessant voedingssupplement bij hypogonadisme, maar ook voor mensen met een midlifecrisis.

Andere natuurlijke strategieën tegen testosterontekort

• Afvallen: Omdat vetcellen hogere concentraties van het enzym aromatase bevatten, ook wel oestrogeensynthase genoemd, zetten ze testosteron om in het vrouwelijke estradiol-2. Met elke extra gram vet word je dus 'ontmand', dus overgewicht vermijden.
• Sporten: Testosteronspiegels stijgen na het sporten, niet alleen op de korte termijn maar ook op de lange termijn.
• Vermijd plastic verpakkingen: Plastic bevat diverse chemicaliën met oestrogeenachtige en anti-testosteroneffecten. Deze worden xeno-oestrogenen genoemd, maar ook omgevingshormonen of hormoonverstoorders. Bisfenol A en diverse ftalaatzuren zijn bijzonder bekende xeno-oestrogenen. Drink en eet zoveel mogelijk uit glazen en metalen verpakkingen.

Literatuur

1. Lachman ME. Mind the Gap in the Middle: A Call to Study Midlife. Res Hum Dev 2015; https://doi.org/10.1080/15427609.2015.1068048
   
2. Shukla KK et al. Mucuna pruriens verbetert de mannelijke vruchtbaarheid door zijn werking op de hypothalamus-hypofyse-geslachtsklieren. Fertil Steril 2009; https://doi.org/10.1016/j.fertnstert.2008.09.045
3. Rao A et al. Testofen, een gespecialiseerd extract van Trigonella foenum-graecum-zaad, vermindert leeftijdsgerelateerde symptomen van androgeenafname, verhoogt de testosteronspiegel en verbetert de seksuele functie bij gezond ouder wordende mannen in een dubbelblinde gerandomiseerde klinische studie. Aging Male 2016; https://doi.org/10.3109/13685538.2015.1135323
4. Peres N et al. Medicinale effecten van Peruaanse maca (Lepidium meyenii): een review. Food & Function 2020; https://doi.org/10.1039/C9FO02732G
5. Thu HE et al. Eurycoma Longifolia als potentieel adoptogeen voor mannelijke seksuele gezondheid: een systematische review van klinische studies. Chin J Nat Med 2017; https://doi.org/10.1016/S1875-5364(17)30010-9
6. Stefanescu R et al. Een uitgebreid overzicht van de fytochemische, farmacologische en toxicologische eigenschappen van Tribulus terrestris L. Biomolecules 2020; https://doi.org/10.3390/biom10050752
7. AANGENOMEN: 27 oktober 2021doi: 10.2903/j.efsa.2021.6937Veiligheid van Eurycoma longifolia (Tongkat Ali) wortelextract als eennieuwe voedingsmiddelen overeenkomstig Verordening
8. https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-planten-van-a-tot-z/tribulus-terrestris-edelkruid
   
9. https://sites.google.com/site/kruidwis/kruidenmonografie-a-z/trigonella-foenum-graecum-fenegriek
   
10. https://sites.google.com/site/kruidwis/kruidenmonografie-a-z/lepidium-meyenii-maca

Kruiden tegen haaruitval.

Bij vrouwen wordt erfelijke (androgene) haaruitval voornamelijk gekenmerkt door dunner wordend haar in de middenscheiding, terwijl het bij mannen gekenmerkt wordt door terugtrekkende haarlijnen en haaruitval in de kruinzone. De oorzaak van deze vorm is vermoedelijk een erfelijke verhoogde gevoeligheid van de haarzakjes voor DHT (dihydrotestosteron). DHT is de metabolisch actieve vorm van het hormoon testosteron en wordt geclassificeerd als een androgeen. Onder invloed van DHT wordt de haargroeifase verkort. Dit leidt tot verkleining van de haarzakjes in bepaalde gebieden. Deze gebieden bevatten een verhoogd aantal androgeenreceptoren – bij vrouwen de middenscheiding en bij mannen de terugtrekkende haarlijn en kruinzone.

Recent onderzoek toont ook de invloed aan van het pro-inflammatoire weefselhormoon prostaglandine D2. Deze studies hebben aangetoond dat de haargroei stopt onder invloed van prostaglandine D2. Dit weefselhormoon komt vaker voor in kale gebieden.

Therapieën tegen haaruitval
Aan mannen met androgenetische alopecia schrijven artsen vaak finasteride voor, dat de omzetting van testosteron in DHT remt. Het succespercentage zou ongeveer 90% zijn. Het medicijn is echter controversieel vanwege de frequente bijwerkingen (laag libido, impotentie, depressie). Als alternatief kunnen mannen en vrouwen minoxidil (zonder recept) lokaal aanbrengen. Het effect is waarschijnlijk te danken aan een verbeterde doorbloeding van de hoofdhuid. Haaruitval kan echter terugkeren na het stoppen met de medicatie. Daarom is levenslang gebruik (tweemaal daags) noodzakelijk.

Mesotherapie
Bij mesotherapie worden speciale complexen van werkzame stoffen (bijvoorbeeld vitamine A, B-vitamines, Q10, aminozuren, bio-identieke groeifactoren) in de hoofdhuid geïnjecteerd. Uit observaties blijkt dat bij ongeveer 80% van de patiënten het haarverlies na de derde behandeling afneemt en er na twee tot drie maanden weer voller haar groeit. Het is belangrijk om de behandeling snel te starten. Als er al sprake is van een kale hoofdhuid en de haarzakjes zijn afgestorven, kan niet worden verwacht dat mesotherapie de haargroei herstelt.

Lasertherapie
Tijdens een low-level laserbehandeling wordt de hoofdhuid bestraald met een speciaal laserlicht in het nabij-infraroodbereik (optimale golflengte 700–800 nm). De laserstralen met lage energie stimuleren de stofwisseling en de lokale bloedsomloop en hebben een decongestivum en ontstekingsremmende werking. Dit ondersteunt ook het gebruik van laserbestraling bij haaruitval of groeiachterstand. Het laserlicht moet via een lichtgeleider rechtstreeks op de hoofdhuid worden aangebracht. Daarom is het gebruik van een laserkam ideaal. De behandeling moet minstens twee keer per week worden uitgevoerd gedurende ongeveer 2–3 maanden.

Kruiden tegen haaruitval

• 
  Pompoenpitten en pompoenpitolie. 5α-reductase is het enzym dat testosteron omzet in de actieve vorm, DHT. 5α-reductaseremmers worden gebruikt voor de behandeling van verschillende aandoeningen die verband houden met de effecten van DHT, zoals goedaardige prostaatvergroting en androgenetische alopecia. Een plantaardige 5α-reductaseremmer is pompoenpitolie. In een Koreaans onderzoek verhoogde de dagelijkse inname van 400 mg pompoenpitolie de haargroei bij androgenetische alopecia met 30% binnen 6 maanden vergeleken met de placebogroep. Uit sommige onderzoeken is ook gebleken dat zaagpalmextract (Serenoa repens) een effectieve 5α-reductaseremmer is. Naast 5α-reductaseremmers zijn er ook andere actieve kruideningrediënten die DHT beïnvloeden.
• Mosterdolieglycosiden (sulforafanen) ondersteunen de afbraak van DHT in het bloed. Ze komen bijvoorbeeld voor in alle koolsoorten, mierikswortel, rucola en tuinkers. Broccolizaadolie, rijk aan mosterdolieglycosiden, is geschikt voor de verzorging van hoofdhuid en haar.
• Fenegriek. De werkzame stoffen trigonelline en diosgenine in fenegriekzaden zouden de vorming van DHT remmen (bijvoorbeeld verkrijgbaar als geactiveerde fenegriekcapsules).
• Lijnzaad. De buitenste lagen van lijnzaad bevatten zogenaamde lignanen. Dit zijn secundaire plantaardige stoffen die behoren tot de groep fyto-oestrogenen en onder andere DHT zouden remmen.
• Rozemarijn kan nog een ander effect hebben. Het bevordert de bloedsomloop en wordt in veel haartonica gebruikt om de haargroei te stimuleren. In één onderzoek had rozemarijnolie hetzelfde haargroeistimulerende effect als minoxidil. In dit geval wordt een eenmalige daagse behandeling gedurende 6 maanden aanbevolen.

Literatuur

• Garza LA, Liu Y, Yang Z, et al. Prostaglandine D2 remt de haargroei en is verhoogd in de kale hoofdhuid van mannen met androgenetische alopecia. Science Translational Medicine 2012; 4(126) 126-34 Hundgeburth A, Knoll B. Prospectieve observationele HCPR-studie. Keulen, München: Duitse Vereniging voor Mesotherapie; 2018 
• Lanzafame RJ, Blanche RR, Bodian AB. et al. De groei van menselijk hoofdhaar gemedieerd door zichtbare rode laser- en ledlichtbronnen bij mannen: DE GROEI VAN MENSELIJK HOOFDHAAR. Lasers in Surgery and Medicine 2013; 45 (08) 487-495 
• Cho YH, Lee SY, Jeong DW. et al. Effect van pompoenpitolie op haargroei bij mannen met androgenetische alopecia: een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine: ECAM 2014; 549-721 
• Pais P, Villar A, Rull S. Bepaling van de potentie van een nieuw superkritisch CO2-extract (SPSE) van zaagpalm voor de remming van 5α-reductase-isovorm II met behulp van een celvrij in-vitrotestsysteem. Research and Reports in Urology 2016; 8:41-49 
• Panahi Y, Taghizadeh M, Marzony ET, Sahebkar A. Rozemarijnolie versus minoxidil 2% voor de behandeling van androgenetische alopecia: een gerandomiseerde vergelijkende studie. Skinmed 2015; 13 (01) 15-21

PMS, vetzuren en teunisbloemolie

En omdat we tijdens het volgend weekend de kruiden voor het hormonaal systeem bespreken en ik me toch ook wat wil voorbereiden. Hier wat info over de teunisbloem of Oenothera biennis. In de zomermaanden zie je ze niet alleen op natuurlijke groeiplaatsen, maar ook in de bermen en taluds van autowegen en braakliggende terreinen. De tamelijk hoge plant met forse stengels en grote opvallende goud- tot oranjegele bloemen is meestal de Middelste teunisbloem, Oenothera biennis, een van de drie teunisbloemen die we in onze flora vinden. Met een beetje geluk kun je in de late namiddag zien hoe de bloemen zich openen. Dat doen ze namelijk nogal snel.

In de kruidengeneeskunde wordt vooral de vette olie uit het zaad gebruikt onder andere bij hormonale menstruatieklachten en PMS.

Het premenstruele syndroom PMS kenmerkt zich door aan de menstruatiecyclus verbonden klachten. Deze klachten manifesteren zich in de tweede helft van de cyclus en verdwijnen enkele dagen na het inzetten van de menstruatie.

Klachten als stemmingswisselingen, vochtophoping, pijnlijke borsten, hoofdpijn en eetbuien worden mogelijk veroorzaakt door een verhoogde gevoeligheid op normale hormonale schommelingen van de cyclus. Receptoren voor oestrogeen en progesteron bij PMS hebben een verhoogde gevoeligheid om zich te binden aan deze hormonen, waardoor hun effect in grote mate versterkt wordt. Ontregeling in de hypothalamus- hypofyse- ovariele as leidt tot verstoring tussen progesteron en oestrogeen. Dit zou samen met gebreken in het vetzuurmetabolisme PMS klachten verklaren.

Een mogelijk ander mechanisme van betekenis bij PMS zijn neuro-endocriene verbanden; het is vooral het beta-endorfine (behorend tot de endogene opiaatpeptiden) dat in verband gebracht wordt met premenstruele klachten. Het beta-endorfine is een neurotransmitter, werkzaam bij het vrijkomen van hypofysehormonen.

Een ander neuro-endocrien verband: door daling van oestrogeen vlak voor de menstruatie en rond de eisprong wordt minder serotonine aangemaakt, wat stemmingswisselingen kan geven. PMS klachten kunnen het gevolg zijn van veranderingen in neurotransmitters zoals serotonine en beta-endorfine. Lage oestrogeen spiegels of een verminderde gevoeligheid van oestrogeen veroorzaken PMS klachten
 

Teunisbloem
Teunisbloemolie lijkt de overgevoeligheid van de vrouw met PMS voor hormonale schommelingen in de cyclus te kunnen verminderen door gebreken in het vetzuurmetabolisme te herstellen. Teunisbloemolie bevat het essentieel omega-6 -vetzuur gammalinoleenzuur, die een precursor is van hormoonregulatoren (prostaglandines). Teunisbloemolie verlaagt de gevoeligheid van receptoren voor oestrogeen en progesteron direct door het gammalinoleenzuur en indirect via de synthese van prostaglandines. Hormonen binden zich door gebruik van teunisbloemolie minder makkelijk aan receptoren waardoor hun signaal wordt verzwakt: de gevoeligheid van de vrouw voor hormonale schommelingen wordt minder. Hierdoor nemen aan de menstruatie gerelateerde klachten af.

Teunisbloemolie is de eerste keuze bij menstruatieklachten en mastalgie, zowel aan de cyclus verbonden als niet aan de cyclus verbonden. De therapeutische dosering is drie tot vier gram per dag (totaal van 240-300 mg gammalinoleenzuur) gedurende de gehele cyclus. Het kan vier tot zes maanden duren voordat de gunstige effecten van teunisbloemolie goed werkzaam worden.

Andere voedingstoffen die het vetzuurmetabolisme gunstig beïnvloeden zijn vitamine E, zink, vitamine B6, OPC. Voeding die de omega-6  vetzuuromzetting negatief beïnvloedt is verzadigd vet, teveel linolzuur, alcohol en suiker. 

Bronnen en referenties

Horrobin, D.F., Omega-6 essential fatty acids; pathophysiology and roles in clinical medicine. 1990, Kentville: Wiley-Liss. 569.
Gateley, C.A., et al., Drug treatments for mastalgia: 17 years experience in the Cardiff Mastalgia Clinic. J R Soc Med, 1992. 85(1): p. 12-5.
Kleijnen, J., Evening primrose oil. Bmj, 1994. 309(6958): p. 824-5.

Heermoes wetenschappelijk bekeken

Oude medicijnen - nieuwe inzichten? Nieuwe strategieën voor de behandeling van urineweginfecties met heermoes.

Tamm-Horsfall-eiwit (syn. THP, uromoduline) is een eiwit dat wordt uitgescheiden in de distale tubulus van de nier en dat in staat is uropathogene E. coli te binden en zo de eliminatie ervan te verbeteren en de interactie tussen pathogeen en gastheer te verminderen. Het verhogen van de secretie van THP door speciale inductoren vertegenwoordigt een nieuwe en innovatieve therapeutische strategie voor het voorkomen en/of behandeling van urineweginfecties.
In een biomedisch onderzoek met n=10 proefpersonen werd de invloed van een droog heermoesextract (DEV 4-7:1, extractiemiddel water) uit Equisetum arvense L. onderzocht op THP-secretie na zeven dagen inname. De respectieve dagelijkse dosis van het extract komt overeen met 7,2 g geneesmiddel. De THP-concentraties in de individuele monsters en in de samengevoegde urine werden gekwantificeerd uit de ochtendurine die op studiedagen 0, 3, 6 en 8 werd verzameld. Bovendien werden de elektrolyten in alle urinemonsters en het creatininegehalte gekwantificeerd. Routinematige parameters werden bepaald met behulp van urine-teststrips.

De verhouding THP/creatinine [μg/mg] (= THP-uitscheidingssnelheid) bij toediening van heermoesextract vertoonde significante stijgingen gedurende de betreffende toedieningsperiode (tot 400%, gebaseerd op de startwaarde van de urine op dag 0). Er werd ook een diuretisch effect gevonden, wat bleek uit de verminderde osmolariteit en verhoogde uitscheiding van elektrolyten (Na + , Cl - , Ca 2+ en siliciumderivaten). Verder de invloed van de urinemonsters in ex-vivotest voor de adhesie van UPEC (stam NU14) aan menselijke T24-blaascellen. Er werd aangetoond dat de relatieve bacteriële adhesie aan de gastheercellen significant afnam tijdens de behandeling met heermoes. De remming van bacteriële adhesie correleert zeer goed met de THP-toename in de betreffende urinemonsters. Het paardenstaartextract, dat volledig werd gekarakteriseerd door LC-MS, vertoonde zelf geen anti-adhesieve eigenschappen. Er kan dus worden geconcludeerd dat ofwel de nierstimulatie van THP, ofwel de geïnduceerde diurese (uitscheiding urine) leidt tot een vermindering van de bacteriële adhesie (hechting).

Samenvattingen
Tamm-Horsfall-eiwit (syn. THP, uromoduline) is een eiwit dat wordt uitgescheiden in de distale tubulus van de nier en dat in staat is uropathogene E. coli te binden en zo de bacteriële uitscheiding verbetert en de pathogeen-gastheer-interactie vermindert. Het verhogen van de secretie van THP door specifieke inductoren vertegenwoordigt een nieuwe en innovatieve therapeutische strategie voor de profylaxe (voorkomen) en / of behandeling van urineweginfecties.

uit Tijdschrift voor Fytotherapie 2023; 44(03)

Over kruidenboeken

Er zijn al vele honderden boeken over de geneeskracht van kruiden verschenen? De meeste daarvan zijn echter beperkt van waarde, omdat het niet duidelijk is waar de kennis vandaan komt. Is deze opgedaan in een jarenlange ervaring als arts, gehoord van iemand anders, of overgeschreven uit een ander kruidenboek? Kom daar maar eens achter. Veel adviezen zijn tegenstrijdig of vaag.

Een boek over plantaardig geneesmiddelen schrijven dat op gedegen, en voor iedereen controleerbare informatie is gebaseerd. Dat kun je alleen doen als je uitgaat van een wetenschappelijke benadering, maar daar ook de grenzen en beperkingen van laat zien.
Het aardige van een wetenschappelijke benadering is dat je belangrijke informatie van anderen mag overnemen. Sterker nog, h et is verplicht: wanneer er een goed onderzoek naar een bepaald onderwerp is verschenen, mag je dat niet negeren. Wie zich een serieus te nemen oordeel over dat onderwerp wil vormen, hoort daarin dat onderzoek mee te wegen. Dat geldt ook voor een oordeel over plantaardige geneesmiddelen.

Maar hoe vind je te midden van de vele duizenden publicaties diegenen die echt van belang zijn? Veel mensen in de medische wereld selecteren door alleen de meest gezaghebbende bladen te lezen, zoals The Lancet en de New England Journal of Medicine.
Deze bladen schrijven echter zelden over fytotherapie. Het is dus geen wonder dat de meeste artsen er weinig van weten. Natuurlijk zijn er veel meer wetenschappelijke tijdschriften waarin publicaties over plantaardige geneesmiddelen verschijnen. Die kan niemand allemaal lezen, maar je kunt wel met behulp van computerprogramma's nagaan welk onderzoek over fytotherapie gaat.

Een volgende stap is om dat onderzoek te ordenen, te interpreteren en af te wegen en waar nodig te vergelijken met het onderzoek naar gangbare geneesmiddelen voor dezelfde ziekten. Denk niet dat één mens dat allemaal zelf kan doen. Er zijn verschillende buitenlandse auteurs die het meeste van dit werk al hebben verricht. Hoewel hun aanpak onderling wat verschillend kan zijn, is er gelukkig toch een grote overeenkomst, een Europese consensus over het gebruik van medicinale planten. Deze consensus is vooral ook terug te vinden de officiële monografieën van o.a Escop en van WHO, verder zijn er ook verschillende vakboeken waar de 'beste' planten per orgaansysteem besproken worden

Enkele voorbeelden

• Weiss R.F. - Herbal Medicine. AB Arcanum 1988 - 0 906584 19 1.
• Weiss R. en V. Fintelmann - Lehrbuch der Phytotherapie. Hippokrates
• Godefridi M. Cursusboek Fytologie Herboristen Opleiding Dodonaeus

Enkele degelijke encyclopedische werken

• Van Hellemont - Fytotherapeutisch Compendium A.P.B.
• Verhelst Geert. - Groot handboek geneeskrachtige planten. Mannavita
• German Commission E monographs 1998. *Blumenthal ea.

https://www.pinterest.fr/godefridi/kruidenboeken-krauterbucher-herbalbooks/

Pocket Guide to Herbal Medicine

There is an herbal remedy for most ailments - and you will find the most important ones in this concise pocket guide. Co-authored by Karin Kraft, one of the members of the German Commission E, and Christopher Hobbs, a renowned North-American herbalist, this handy pocket guide gives you the decisive facts about important medicinal herbs, taking into consideration both major European monographs (Commission E and ESCOP) and up-to-date clinical trials. The book goes on to inform the reader on the usage of herbal remedies for a number of common indications. The book gives first-hand, easy to access information on the administration of herbal remedies for the medical practitioner and herbal therapist alike. Profit from the wealth of German tradition, extended by North American experience in the usage of herbal medicines.
Thieme, 2004 - 503 pages Karin Kraft, Christopher Hobbs

Contents

• General Guidelines for Use of Herbal Medicines 21
• Medical Plants from A to Z 33
• Cardiovascular Diseases 132
• Respiratory Diseases 147
• Diseases and Dysfunctions of the Digestive Organs 161
• Diseases of the Urogenital Tract 200
• Debility Fatigue Adaptive and Functional Disorders 220 
• Gynecological Diseases 236
• Pediatric Diseases 241
• Mouth and Throat Inflammations 247
• Open Wounds and Blunt Traumas 276 
• Gynecological Diseases 236
• Pediatric Diseases 241
• Mouth and Throat Inflammations 247
• Herbal Hydrotherapy Balneotherapy 282
• Standard Treatments for Cardiovascular Diseases 290
• Standard Treatments for Gastrointestinal Disorders 299
• Standard Treatments for Urinary Diseases 303
• Herbal Oils for Musculoskeletal Diseases 324
• Dosages 337
• Addresses 453
• References and Resources 477

Een voorbeeld van een compacte monografie uit Herbal Medicine: Salvia officinalis

➤ General comments: In folk medicine, sage is used to treat a variety of diseases. The leaves of the plant are used in herbal medicine.

➤ Pharmacology

– Herb: Sage leaf (Salviae folium). The herb consists of the fresh or dried foliage leaves of Salvia officinalis L. and preparations of the same.

– Important constituents: Essential oil (1.5–3.5 %) consisting mainly of α- and β-thujone (20–60 %), 1,8-cineole (6–16 %), and camphor (14–37 %). Caffeic acid derivatives (3–6 %) consisting mainly of rosmarinic acid and chlorogenic acid. Diterpenes (carnosolic acid, 0.2–0.4 %), flavonoids (apigenin- and luteolin-7-O-glucosides), and triterpenes (ursolic acid, 5 %) are also present.

– Pharmacological properties: The thujone-rich essential oil and the diterpenoid substance carnosol have antimicrobial, antimycotic, and antiviral effects. Flavonoids are spasmolytic and choleretic. In animals, carnosolic acid and carnosol act in the central nervous system. The tannins (rosmarinic acid) have anti-inflammatory, astringent, and antihydrotic effects.

➤ Indications

– Lack of appetite

– Excessive perspiration

– Inflammations of the mouth and throat

➤ Contraindications: Pure sage oil should be avoided during pregnancy. Highdose or prolonged internal use of sage is not recommended.

➤ Dosage and duration of use

– Internal use: Steep 1–2 g of the herb in 150 mL of hot water for 15 minutes. Sweeten with honey or sugar.

• Dosage: One cup, several times a day.

• For gastrointestinal complaints, drink 1 cup of the warm tea 30 minutes before meals.

• For excessive perspiration, allow the tea to cool before drinking.

– External use: For mouthwash or gargle, steep 2.5 g of the herb in 100 mL of hot water for 15 minutes. Use several times a day.

➤ Adverse effects: There are no known health hazards or side effects in conjunction with proper administration of the designated therapeutic doses of the herb. 

➤ Herb–drug interactions: None known. 

Warning: Heat sensations, tachycardia, vertigo, and epileptiform convulsions can occur after prolonged use (of ethanolic sage extracts or sage oil) or overdose (>15 g sage leaf).

➤ Summary assessment: Sage is a well-known herbal medicament that is generally regarded as safe for short-term use.

✿ Literature

– Monographs: DAB 1998; ESCOP; Commission E

– Scientific publications: see p. 478; Paris A, Strukelj B, Renko M et al: Inhibitory effects of carnosolic acid on HIV-1 protease in cell free assays. J Nat Prod 56 (1993), 1426–1430; Tada M et al: Antiviral diterpenes from Salvia officinalis. Phytochemistry 35 (1994), 539