Over bilzenkruid in Jacob van Maerlant's naturen bloeme klinkt het zo
Iusquiami es sere cout
ende .i. cruud van groter ghewout.
An ouden hofsteden, als ict vant,
wasset vele hier int lant,
groene met .i. root bleker bloemen.
Ic wane ment belne in Dietsch nome.
Den gonen die den slaep hevet quat
men neme sine blade of sijn saet,
ende stampt ende bindet dan
anden slaep, est wijf of man;
hi sal rusten, est dach ende nacht.
En Lobelius schrijft: ‘Dit kruid is geheten geweest Sochboone omdat de zeugen en varkens door de reuk of eten van die neer vallen alsof ze dood waren, want het vervult de hersens van de dieren met een venijnige en stinkende damp die de mensen veel schadelijker is dan als zij gewone bonen gegeten hebben. Met welke damp het verstand van de mensen benomen wordt alsof zij met de razernij van Apollo geslagen waren waarom dat ook genoemd wordt Apollinaris herba en ook Altercum omdat zij zichzelf kwellen met messen en argumenteren die door het bilzekruid razend geworden zijn, hoewel dat ik gezien heb een jong vrouwtje van wie de tandpijn benomen was door het stoven met bilzekruid die bijna drie dagen lang blij was gelijk of zij dronken geweest was, maar niet kwellend.’
In Frankrijk is dit kruid naar zijn kracht herbe aux tignes genoemd, want de boeren van Anjou en daar omtrent plegen het als het met rijp zaad geladen is uit te trekken en te drogen te hangen en ‘s winters als iemand de handen gezwollen zijn van kou en zeer jeuken werpen ze de zaadhuisjes op het vuur en laten die rook aan de handen komen en daardoor vergaat alle jeuk en gezwel.
De voornaamste werkzame stof in bilzenkruid is het tropaanalcaloïde scopolamine, een merkwaardige stof die zelfs als waarheidsserum en als rapedrug in gebruik geweest is. Zeker een bijzondere plant die Hyoscyamus niger maar wel moeilijk om zo'n complexe plant zonder gevaar gebruiken. Meer info: http://www.volkoomen.nl/H/Hyoscyamus.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten