Na zoveel jaren nog eens naar de Hoge Venen. Het was zowat 20 jaar geleden. In die tijd kwam ik elk jaar verschillende keren wandelen in de Hautes Fagnes. Overlevingstochten noemden we het toen. In de winter enkele dagen ploeteren door de sneeuw, overnachten ik kleine tentjes op een flinterdun matrasje, om het uur je omdraaien om de opkomende kou te verdrijven. Nu slaap ik nog eens een nachtje op de Baracque Michel luxueus in mijn eigen rijdend huisje. Wel zonder verwarming om nog een beetje het gevoel van vroeger te krijgen. Morgen bezoeken we de kruidenfirma Ortis met de herboristen.
Het huidige veenlandschap is grotendeels ontstaan onder invloed van de mens. De oude landbouw- en veeteeltpraktijken, zoals het weiden, het bestrijden van kreupelhout, het binnenhalen van hooi en de ontginning van turf hebben geleid tot de vorming van open ruimten. Tot in de middeleeuwen daarentegen waren de Hoge Venen nog voor 90% bebost. Vanaf omstreeks 1840 (in de Pruisische periode) werd heel wat heideland beplant met sparren.
Planten in de Hoge Venen
- eenarig wollegras (Eriophorum vaginatum)
- veenpluis (Eriophorum angustifolium)
- gewone dophei (Erica tetralix)
- struikhei (Calluna vulgaris)
- blauwe bosbes (Vaccinium myrtillus)
- rode bosbes (Vaccinium vitis-idaea)
- rijsbes (Vaccinium uliginosum)
- bergvenkel (Meum athamanticum)
- wateraardbei (Potentilla palustris)
- waterdrieblad (Menyanthes trifoliata)
- gevlekte orchis (Dactylorhiza maculata)
- wilde narcis (Narcissus pseudonarcissus)
Nog zelzamer zijn
- ronde zonnedauw (Drosera rotundifolia), een vleesetende plant
- kleine veenbes (Vaccinium oxycoccos)
- lavendelheide (Andromeda polifolia)
- kraaihei (Empetrum nigrum)
- zevenster (Trientalis europaea), embleem van het reservaat
- klokjesgentiaan (Gentiana pneumonanthe)
- dennenwolfsklauw (Huperzia selago)
- grote wolfsklauw (Lycopodium clavatum)
- beenbreek (Narhecium ossifragum)
- veenorchis (Dactylorhiza sphagnicola)
- valkruid (Arnica montana)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten