donderdag, juli 24, 2014

Herinnering

Ik ben in Castellane, aan de ingang van de gorges du Verdon. De kruidenstage is achter de rug. Verslagjes daarover volgen hopelijk later. Castellane is ook jeugdsentiment. Jeugdsentiment, dat krijg je als je 70 jaar oud ben en nog veel ouder wil worden. Meer dan 40 jaar geleden beleefde ik hier mijn eerste vakantie. Planten zoals lavendel, rozemarijn, tijm en bonekruid zag ik toen voor de eerste keer in de wilde natuur. Niet toevallig allemaal opwekkende lipbloemigen die er er voor zorgen dat je gezond en vitaal blijft.

Warm, droog en geurig, toverwoorden voor tijm en rozemarijn.
Droomlandschappen zo licht als lucht etherisch als hun olie.
Van Drôme tot Provence wandel ik in verwondering.
Wie wandelt met me mee?


Het verbranden van tijm heeft al een zeer lange traditie, de naam thymus zou van het Griekse ‘thumos’ komen, hout met aangename geur als het brandt, en van het werkwoord ‘thuô’ de goden een offer schenken’. Het hedendaags barbecue is misschien nog een fletse afspiegeling van die rituelen. Kruiden branden kan nog zeer goed op of in de houtkachel, in open haard of zelfs op de centrale verwarming als vervanging van de vele spuitbussen. Niet alleen voor de geur maar ook als ontsmetter van onze leefruimte. Het branden van kruiden heeft trouwens een veel diepere betekenis, zowel symbolisch, magisch als religieus. Denk maar aan de wierook in de kerk. Of de heksenrituelen rond een kampvuur, waar bilzekruid en doornappel verbrand werden om in extase te geraken.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/23302-tijm-de-stimulerende.html

Geen opmerkingen: