Zeegroenten onderweg

Van zee via zee naar zee. Voor een bergmens zit ik wel erg veel aan zee. Van Bretagne naar Belgische kust. Overnachten doe ik, natuurlijk in mijn motorhome, bij een oesterkwekerij in de buurt van St Malo. Tussen de kweekbakken en met zicht op zee. De immense verschillen tussen eb en vloed zorgen voor eindeloos verre stranden begroeid met zeewier maar ook met de echte zeegroenten zoals strandbiet, lamsoor en zeekraal.

Zeekraal / Salicornia

zeekraal bij  Saint-Benoît-des-Ondes

Zeekraal is een pioniersplant en als geen andere plant bestand tegen zoute omstandigheden. De plant neemt het zout op tijdens de groei en heeft daardoor een zilte smaak. Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Salicornia, is een combinatiewoord uit het Latijn, want sal of salis is 'zout' en cornu is 'hoorn'. Dat laatste probeert de vorm van de geledingen te duiden.
Tijdens het begin van de industriële revolutie was er in Engeland een enorme vraag naar zeekraal omdat voor de fabricage van glas en zeep soda nodig was. Zeekraal werd in grote hoeveelheden geoogst en op het strand verbrand. De overblijvende as bevatte hoge concentraties aan dat natriumcarbonaat.

Voor glas en zeep wordt het niet meer gebruikt, het wordt nu eerder als voedsel, zelfs als 3 sterrenvoedsel beschouwd. Enkele voorbeeldjes:

• Garnalen op een bedje van kort gekookte zeekraal
• Salade met zeekraal, kerstomaatjes en mozzarella
• Koken met peultjes en geroosterd sesamzaad

Zeekraal kan alleen jong gegeten worden omdat bij een wat oudere plant de geledingen houtig worden. De groente heeft de beet van augurk en smaakt visachtig zout. Voordat hij in de verkoop kan, moeten ze een etmaal in zoet water staan om het zout er uit te laten trekken. Zeekraal is gezond en zit boordevol vitamines en het onmisbare jodium.

Young stems - raw or cooked as a potherb, added to soups etc. The plant is at its best for eating in late summer. The stems are very succulent, but have a thin woody core that is easily removed. They are best harvested when about 15cm long, the top 10cm being used leaving the bottom 5cm to produce new shoots. They require little cooking, just adding them to a soup for the last few minutes of cooking is sufficient. The plant has a salty flavour and makes a very pleasant raw nibble. The young shoots can be pickled after first boiling them in their own salted water. 

Seed. Rich in protein. The seed is rather small and fiddly to utilize. An edible oil is obtained from the seed. A high quality, it is similar to safflower oil (Carthamnus tinctoria)

The medicinal and therapeutic properties of Salicornia have long been known for centuries and in recent years certain flavonoids which have powerful antioxidant activity have been isolated in salicornia. The bioflavonoids quercetin, isorhamnetin and certain glycosides present in this plant have the potential for use as chemo-preventive agents in the fight against cancer.

https://sites.google.com/site/kruidwis/planten-van-a-tot-z/salicornia-zeekraal

Strandbiet / Beta maritima

De strandbiet bereikt maximaal een hoogte van zo'n meter. Hij heeft kale rechtopstaande stengels die soms rood aanlopen. Het kost de plant moeite om die stengels hemelwaarts te houden en dus vallen ze vaak om. In de bladoksels ontstaan vervolgens nieuwe bladeren. De plant bloeit met een aar van groene of roodachtige bloemen. De strandbiet gewoonlijk te vinden aan inhammen in de kust, zowel de natuurlijke (schorren, strandvlakten, kiezelstrandjes, aan de voet van duintjes) als de meer kunstmatige (zeedijken, havenkommen en zeeweringen.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Beta, is een bijzonder oud woord. Het is de Latijnse naam voor biet. De meeste woordenboeken maken het zich gemakkelijk door te claimen dat het woord uit het Keltisch stamt. Maar omdat niemand dat meer spreekt, loopt dat spoor dood. Veel waarschijnlijker is het dat het woord beta afstamt van de Griekse letter bèta (β) omdat de zaadjes die vorm aannemen wanneer ze opzwellen. Het tweede deel, vulgaris, betekent 'gewoon' en we herkennen daarin ook nog het Nederlandse woord 'vulgair'. Het derde deel, maritima, betekent '(aan) zee'

Het waren als eerste de Grieken die de strandbiet als medicijn en voedsel gingen gebruiken. De latere Romeinen begonnen de biet al als veevoer te verbouwen en zij zorgden voor de verdere verspreiding over het Europese continent. Sommige Romeinen beschouwden de biet zelfs als een lustverhoger, een afrodisiacum. Anderen dachten weer dat je het wel twee maal moest koken om maagpijn en winden te voorkomen. 

Lamsoor / Limonium

Lamsoor (Limonium vulgare) behoort tot de strandkruidfamilie (Plumbaginaeae) en tot die familie behoren behoorlijk wat zoutminnende planten. Logisch, zou je zeggen want als je nabij het zilte zeewater wilt gaan wonen dan moet je als plant wel van zout houden. Lamsoor komt voor aan de Europese kusten van de Atlantische Oceaan en sporadisch aan die van de Middellandse Zee. 

Zijn domein strekt zich uit vanaf de gemiddelde hoogwaterlijn tot de gemiddelde springvloed lijn. Zo blijft hij voldoende met zijn wortels in het vocht staan. Lamsoor is een tot 50 centimeter hoge plant, heeft grauwgroene bladeren en bloeit omstreeks midden augustus met paarsblauwe bloemen. Dat heeft hem in Engeland de naam sea lavender opgeleverd. Deze plant vermeerdert zichzelf via zijn wortels en daardoor kunnen hele velden lamsoor violet kleuren.

Het eerste deel van de wetenschappelijke naam, Limonium, wordt vreemd genoeg vaak in verband gebracht met limon ('limoen') of leimon ('grasland'), maar wat lamsoor met een citrusvrucht of met een weiland te maken heeft is onduidelijk. Nee, de enige juiste verklaring is dat het woord afstamt van het oud-Griekse woord lemnos dat 'baai' of 'zeearm' betekent. Het tweede deel, vulgare, betekent 'gewoon' of 'echt'. 

Lamsoor houdt ervan om met zijn voeten in het zoute water te staan, maar het teveel aan zout wordt door grote aantallen zoutklieren uitgescheiden. Daardoor wordt het inwendige zoutgehalte niet hoger dan die van het omringende zeewater.

Van lamsoor wordt gezegd dat het een ontsmettende werking zou kunnen hebben. Dat is een logische gevolgtrekking omdat het door het opgenomen zeewater jodium, fluor, broom en heel veel natriumchloride (zout) bevat. Die stoffen hebben allemaal een desinfecterende werking. De wortels bevatten veel bittersmakende tannine en die hebben een wat samentrekkende werking, zoals sterke thee of rode wijn dat soms ook kan hebben. De wortels van lamsoor zouden daardoor ook bloedingen stelpen.

Meer over zilte groenten: http://www.levenmetwater.nl/static/media/files/concept_eindrapportage_Zilte_Landbouw_Texel.pdf