De biechtstoel van Bellegarde

Eens wat anders dan plantjes, maar toch natuur in het kerkje van Bellegarde. In de biechtstoel heeft zich, op de plaats van de zondaar, een groot spinnenweb genesteld. Zou het de toepasselijke Aranea diadema of de Kruisspin zijn, die zich hier heeft gevestigd. 

Dille

Eind augustus, het einde van de zomer is al merkbaar. Toch valt er juist nu veel te genieten in de tuin. In mijn droge en hete Bellegardetuin kunnen de planten nu weer op adem komen. Vooral 's morgens staan ze er uit geslapen en fris gewassen bij.

Dille, wat op zich al een fris, geurig en groen kruid is, toont zich in zijn twee gedaantes. Nog net geel bloeiend maar ook al bruin geurend zaad vormend. Ook dille heeft zoals vele andere kruiden een lange geschiedenis van geneeskracht maar ook van magie achter zich.  In Drayton's Nymphidia lezen we'

Therewith her Vervain and her Dill,

That hindereth Witches of their Will.'

De naam dille komt mogelijk van het oud-Saksisch woord «Dilarm» wat vrij vertaald 'in slaap wiegen, dommelen' betekent. Dommelen, een zeer mooi woord, en dille dan het dommelkruid? Dat zou verwijzen naar de slaapverwekkende werking, al lijken mij die rustgevende kwaliteiten eerder toe te schrijven aan het tegengaan van nachtelijk gerommel in de darmen.

Ik sleep er ons aller Dodoens maar weer eens bij. Hij schrijft 'Dit cruyt heet in Griecx Anethon. In Latijn ende in die Apoteke Anethum. In Hoochduytsch Dyllen ende Hochkraut. In Neerduytsch Dille. In Franchois Anet.
En de eerste indicaties die hij geeft zijn  'Die opperste soppekens van dille met den sade in water ghesoden ende ghedroncken doen die vrouwen veel sochs in die borsten crijghen. Dille doet oock die opblasinghe winden ende crimpsel van den buyck/ vergaen/ stilt dat overgheven ende den camerganck/ ende doet die urine lossen in manieren als voor ghebruyckt'. 

Zogvormend en gasverdijvend, dat zijn ook nu nog de 2 meeste vermelde en gebruikte indicaties voor het dillezaad (fructus Anethi)

En toch ook maar weer wat serieuze, wetenschappelijke links
http://www.rombio.eu/rbl2vol14/cnt/Lucr-18.pdf
http://www.biomedcentral.com/1471-2210/2/21/
http://botanical.com/botanical/mgmh/d/dill--13.html

Poussière de Lune

Maandagochtend in La Motte. Markt! 

Voor de eerste keer zijn het aantal kraampjes gehalveerd. een teken dat ook de toeristen naar huis zijn. Wij... wij zijn er nog even. We krijgen zelfs vaste gewoontes, alsof we hier thuis zijn.

Op de markt een geitenkaasje kopen, even binnen springen bij Joos en Bruno en 'un café' drinken bij Poussière de Lune. 

Het stof van eeuwen voor even.

Brandnetelzaad

Brandnetels vinden we hier in de Franse Drôme niet veel. Te droog? Minder voedselrijk? Minder afval? Ooit heb ik het meegemaakt dat een professionele kruidenverzamelaar helemaal met zijn vrachtwagen naar het plateau van de Verçors reed, om daar, bij een schapenbergerie, gezonde brandnetels te oogsten.
Bij mij in Bellegarde groeien er enkele bij de schuur van de buurman, net de plaats waar vroeger de beerput stond.
De verse, groene zaden zijn rauw goed eetbaar maar je kunt er ook een netelzaadwijn mee maken.
Dit middel wordt in de volksgeneeskunde al lange tijd als ouderdomstonicum gebruikt. Tegenwoordig kan men zelfs wetenschappelijke motieven voor de werking aanvoeren. In de groenachtige olie van het brandnetelzaad zit een hoog percentage vitamine E. Bovendien zitten er ook stoffen met een hormoonachtige werking in. Brandnetelwijn als plantaardig geriatricum? Nog verder te onderzoeken, maar dat zaadwijntje maken kan geen kwaad.

Het recept van wijn van brandnetelzaad, Vinum Urticae semen
Rijp brandnetelzaad, dat in de nazomer meestal overvloedig aan de grote brandnetels (Urtica dioica) te vinden is, moet u van de plant rissen. Ik zou aanraden daar wel handschoenen bij aan te trekken! Alhoewel het ook zonder kan, zelfs zonder masochist te zijn.Dit zaad stampt je in een vijzel fijn. U doet 50 gram zaad in een literfles en giet daar 3/4 liter witte wijn overheen. Dit mengsel 20 dagen laten staan. Zo nu en dan de fles goed schudden. Daarna zeeft u het mengsel en voegt u ongeveer 100 gram honing toe. De wijn is, wanneer u haar goed afgesloten in de koelkast bewaart, ongeveer een maand houdbaar. U moet er 1 tot 3 keer per dag een likeurglaasje vol van drinken.
Toch merkwaardig dat op dit moment de wetenschappelijk best onderbouwde werking van brandnetel juist bij prostaatklachten is, een echte oudere mannenkwaal, al is het dan wel de wortel die daarvoor meest gebruikt wordt.

Brandnetelroede en brandnetelwijn | Mens en gezondheid
http://www.ryandrum.com/threeherbs1.htm
http://apps.who.int/medicinedocs/en/d/Js4927e/31.html

Bloemen als medicijn

Vandaag dan toch nog wat tinctuur van verschillende bloemen gemaakt. De klassiekers goudsbloem en rode zonnehoed en, voor de eerste keer, ook wat korenbloemtinctuur ingezet. Normaal gezien zijn de wilde korenbloemen in de korenvelden al lang uitgebloeid, maar omdat wij in de Bellegardetuin pas in juni gezaaid hadden, bloeien er nu bleublauwe bloemen. Aan de schandelijke verleiding om er wat te plukken en ze dan ook nog op alcohol te laten trekken, heb ik niet kunnen weerstaan. Dus over enkele weken hebben we Centaurea cyanus moedertinctuur.

Een andere bloem die nu geplukt moet worden, is Solidago virgaurea, de Echte guldenroede, al zijn het eerder de bloeitoppen, die bij het begin van de bloei geoogst worden, dus zowel bloemen, bloemknoppen, wat steel en blad. Niet te laat in de bloei want dan krijg je veel verwelkte bloemen en zelfs zaadpluis, niet dat die giftig zijn maar de kwaliteit wordt dan wel veel minder. Waarschijnlijk zijn er dan minder flavonoïden, de werkzame bestanddelen, in het geoogste mengsel aanwezig. Ook andere Solidagosoorten, zoals de S. canadensis mag men gebruiken. Zelf heb ik een onbekende soort staan, die op de S. canadensis lijkt maar veel lager blijft en nu mooi bloeit. Deze niet op naam gebrachte soort heeft dezelfde diuretische en onstekingswerende werking als de Echte guldenroede.

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/23261-guldenroede-voor-gouden-urine.html
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/24775-goudsbloem-in-oude-kruidenboeken.html
http://wetenschap.infonu.nl/onderzoek/55864-goudsbloem-wetenschappelijk-bekeken.html

Kastanjes in de Ardeche

Désaignes

Net terug van enkele dagen Ardeche. De bergen zijn hier net als in de Drômestreek tot 1000 meter hoog, toch is de plantengroei in de Ardeche totaal anders. De boom die bij Désaignes en omstreken het bosbeeld bepaald is zonder twijfel de tamme kastanje. Zo tam blijkt hij dus toch niet te zijn, deze Castanea sativa. Omdat hij hier veel voorkomt, hebben de mensen uit de streek de vruchten ook altijd veel gebruikt. Gekookt, gepoft, geglaceerd en als meel om brood te bakken.

De tamme kastanje bevat achtmaal minder vetten dan de meeste oliehoudende bolstervruchten, daarom smaakt hij zeker ook zo droog. De koolhydraten in de vrucht bestaan hoofdzakelijk uit zetmeel zonder gluten. Ze bevatten ook veel mineralen: grote hoeveelheden kalium en fosfor, kleinere hoeveelheden zwavel, magnesium, calcium en natrium. Verder zitten er in de tamme kastanje vitamines B1 en B2.

Medicinaal is de kastanjeboom weinig gebruikt geweest. Toch werd Castanea sativa in de Materia Medica van Culbreth uit 1927 geadviseerd als 'Tonic, mild sedative, astringent; whooping cough, controlling paroxysms, dysentery, ook bij Felter in zijn Eclectic Materia Medica uit 1922 wordt de goede werking bij hoest vermeld. The freshly prepared infusion of the leaves is a remedy for paroxysmal or convulsive cough. For some unexplained reason it is sometimes one of the most effective medicines for whooping cough. In many cases it acts remarkedly well, while in others its effects are not so apparent. It is seldom, however, that it does not do some good. The infusion (which is by far the best preparation) may be sweetened if desired, and given freely to the patient several times a day.
Recent zijn er in de bladeren ook sterk werkende anti-oxydantia ontdekt.

De tamme kastanje is zeker geen veel gebruikt product, toch wordt in Frankrijk 11.000 ton kastanjes per jaar geproduceerd, voornamelijk in de Ardèche, de Dordogne, Lozère en Corsica. De wereldproductie bedraagt zowat 500.000 ton met Italië als grootste producent (70.000 ton).

Mijn reisverhaal over de Ardeche kun je lezen op
Drôme en Ardeche, tussen droom en werkelijkheid |

Wetenschappelijke informatie:
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/jsfa.4016/abstract

Mary Ann Liebert, Inc. - Journal of Medicinal Food - 0(0)

Zo ziet een morgenster de avond.

witte schorseneer, gele morgenster, jack go to bed at noun, boksbaard, haverwortel, salsefis, barbae hircis, haferwurzel, habermark, austernpflanze, bocksbaert, josephsbloemen, morghensterre, coma, gauchbrot,


En zo ziet Dodonaeus de morgenster: Bocxbaert heeft eenen ronden rechten knoopachtighen steel/ met lange ende smalle bladeren becleet/ den bladeren van Loock schier ghelijck. Op dopperste van den stelen wassen schoone ghevulde dobbele bloemen van coluere som persch met gout geele stipkens in dmiddel/ som geel. Die tsmorghens met der sonnen opganck open gaen ende huer tot der sonnen buyghen ende ontrent middach wederom toegaen ende sluyten. Ende als dese bloemen vergaen zoo wast in dat bolleken daer die bloeme uut voortghecomen es lanck saet dat boven hayrachtich es. Ende als dit saet rijp es/ zoo opent hem dat knoppeken ende wordt een ront wolachtich bolleken ghelijck aen Papencruyt/ dat met den winde wech stuyft. Die wortel es wit/ vinghers dick/ ende suet van smaecke. 

http://huis-en-tuin.infonu.nl/tuin/44108-haverwortel-en-schorseneer.html

shinrin-yoku, de adem van het woud

Chêne carrée

Tweeling-eik

Dat in de natuur wandelen gezond is, hebben we altijd als vanzelfsprekend aangenomen. Dat wetenschappers dat willen bewijzen ... of tegen spreken kun je grappig of onnozel vinden, en dat is het ook, maar toch ben ik blij dat men ook dat probeert te onderzoeken.

Zo hebben ze in Japan een studie gedaan onder 280 gezonde mensen. De ene dag lieten ze de helft van de groep enkele uren in het bos lopen, de andere helft van de onderzoeksgroep liep in de stad. De volgende dag draaiden ze de groepen om. Verrassend was het effect van enkele uren groen per dag: lagere bloeddruk, lagere hartslag, lagere concentraties van het hormoon cortisol.

Het effect is zo groot dat ze er in Japan een term voor bedacht hebben: Shinrin-Yoku. Shinrin-Yoku, te vertalen als een bad in het groen, boszwemmen of adem van het woud. Dat zal zeker een nieuwe therapie worden, alhoewel, dat is al een nieuwe therapie.

Pinellia / Ban Xia

In mijn Jardin de Simples heb ik ook wat vreemde Chinese planten staan. Sommigen zoals de Chinese bijvoet doen het bijzonder goed, anderen zoals Pinellia ternata zeer slecht. Elk jaar denk ik weer dat hij het opgegeven heeft om hier te groeien, totdat ik hem dan met de moed der wanhoop uit de harde grond zie klauwen. Dit jaar kon ik het niet langer aan zien en heb hem met een stevige kluit uit de grond gehaald, hem goed doordrenkt met water en, dicht bij huis, in een grote pot geplaatst. Vandaag lijkt hij er al veel gezonder uit te zien. Of is dat inbeelding?

Ik heb enkele dagen gewacht om dit bericht te publiceren. En ja, ondertussen is mijn Pinellia gewoon aan de groei. Deze plant bevat net zoals Ephedra efedrine, een symphaticomimetische stof met een bronchiënverwijdende, stimulerende en vetverbrandende werking. Deze stof is al eeuwen  in gebruik bij astma, in vermageringskuren en als, nu verboden doping in de sport.

Pinellia ternata, een schaduwplant uit China en Korea, bloeit vrij laat in augustus september met een merkwaardige paars-groene kolf, die als een tong uit de groene bloemmond steekt. De bloem ken ik helaas alleen van afbeeldingen, mijn exemplaar is nu wel aan de groei maar bloei voor dit jaar is toch wel wat veel gevraagd. Al blijf ik daar stiekem wel op hopen.

Mijn plant is afkomstig van Ruhlemann's Krauter und Duftpflanzen, voor mij dé kwekerij van etnobotanische gebruiksplanten. 
Rühlemann's

Zon der bloemen

Tussen Die en Luc bloeien de zonnebloemen volop tot vreugde van boer en toerist. Over de stoppels van geoogst graan wandel ik naar de zon der bloemen. In de achtergrond glinsteren glorieus de machtige kalkrotsen van de Glandasse. In druk wekkend en toch dwalen mijn ogen en mijn geest naar de krakende en stekende stoppels onder mijn voeten. Herinnering aan mijn jeugd en mijn geboortedorp Hauthem bij Hoegaarden en hoe we als kind tussen hooi en strooi ons leventje leidden. Hier en nu in dit overweldigende, mij dierbare landschap is het toch Hoegaarden dat in mij leeft.
En onder de zonnebloemen zie ik nog een andere plant, de schrik van Frankrijk, de weinig opvallende, maar wel sterk allergiserende Alsemambrosia. Onopvallend is hij Frankrijk en de rest van Europa binnen geslopen, zijn geheime wapen, allergie veroorzaken, zou hem wel eens zuur kunnen opbreken. De hooikoortsreactie die de pollen veroorzaken is veel sterker dan die van de grassen, en door de late bloei zou, volgens officiële gegevens het hooikoortsseizoen met 2 maanden verlengd kunnen worden. En ik die bij de lieflijke naam Ambrosia, alleen maar aan het mooi ritmische gedicht van Paul Van Ostayen kan denken...


Ambrosia, wat vloeit mij aan?
uw schedelveld is koeler maan
en alle appels blozen.

De klankgazelle die ik vond
hoe zoete zoele kindermond
van zeeschuim en van rozen...

Geneeskrachtige kleur, geneeskrachtige kleding?

Geneeskrachtige planten als kleurstof. Zou de kleding die gemaakt wordt met die wol ook een genezende werking hebben? In elk geval, op de foto zien de gekleurde wolstrengen er bijzonder energetisch uit.

Dus van links naar rechts: Wedeblauw voor gewrichten , Kamillegeel kalmerend , Sintjanskruidrood antistress en Alsembeige voor een betere vertering.

Die wol ziet er al even stralend uit als deze Hopi-zonnebloem in mijn Jardin de Simples. Dat deze zaden ook kleurstoffen en... energie bevatten is duidelijk te zien op de foto.

Prickly-ash

花椒 [huā jiāo]

Over die moeilijke tuin in Bellegarde is ook veel goeds te vertellen. Er groeit bijvoorbeeld zomaar een Szechuanpeper. Een struik, met glimmend blad  en opvallende, mooie doornen, die nu stevig aan de groei is en hier al enkele winters de strenge vorst overleefd heeft. Misschien kunnen we van deze Zanthoxylum in de nabije toekomst wel vreemde peper oogsten.
Gebloeid heeft hij nog niet in Bellegarde maar het zou me niet verwonderen als dat er dit of volgend jaar van komt. In de Jardin des aromes van Nyons heb ik hem al wel zien bloeien, donkerrode bloemen komen er aan en daarna kleine, rode ronde besjes tussen de glanzend groene bladeren.  Deze bladeren en de schors werden door de Indianen gebruikt tegen  kiespijn! In  Amerika word hij ook Toothache tree of American prickly ash genoemd, dat is wel een andere soort, nl  Zanthoxylum americanum maar ze zouden allebei dezelfde werking hebben.

Namen: Zanthoxylum simulans, Chinese Prickly-ash or Flatspine Prickly-ash, Kiespijnboom,  Gelbholz, Zahnwehstrauch, Täuschende Stachelesche

Szechuanpeper in mijn Jardin de Simples

De ongewone, prikkelende sensatie van de Szechuanpeper (een bestanddeel van Chinees vijfkruidenpoeder) ontstaat doordat in de mond zenuwen geprikkeld worden die gewoonlijk reageren op een trilling of lichte aanraking. Naast kruiden die een heet (rode peper), koud (pepermunt) of schrijnend (wasabi) gevoel geven, is er dus ook een specerij die eerder kietelt ... Deze kietelende en licht verdovende werking is mogelijk te danken aan een alkamide, herculine genaamd, stoffen die we ook in Rode zonnehoed terugvinden met dezelfde tintelende en verdovende werking. Rode zonnehoed waarvan ik uit eigen ervaring weet, dat die plant een snelle, pijnstillende werking heeft bij ontstoken tandvlees.


Zanthoxylum simulans - Plants For A Future database report
Spice Pages: Sichuan Pepper (Zanthoxylum, Szechwan peppercorn, fagara, hua jiao, sansho 山椒, timur, andaliman, tirphal
Bridgeport - Natural Medicine Database - Alternative Medicine (CAM)
Natural Source

Eindelijk regen!

Eindelijk heet, eindelijk koel, eindelijk regen! Altijd weer dat verlangen naar wat er niet is. Of is het toch zoeken naar evenwicht? De harmonie van deze wereld en het evenwicht in tuin en natuur is toch afhankelijk van de juiste dosis zon, de juiste dosis regen, licht en donker, rust en activiteit.

Nu dus eindelijk regen, na 3 warme, droge weken. De planten zuigen zich vol met energie. Dit is meer dan zomaar wat water.

Cupidone

De laatste dag van de kruidenstage doen we het rustig aan. Al beginnen we wel vroeg met een ochtenwandeling in Bellegarde zelf. We starten om 6.30 in de vallei van Marmione, rustig naar omhoog richting Combe Libert. Langs het voetpad groeit en bloeit uitbundig de blauwe Strobloem Catananche caerulea, ook de Echte lavendel bloeit nu op zijn best. Wij wandelen rustig omhoog; we zijn wel uitgeslapen maar sommigen toch nog niet goed wakker of mogelijk onder de indruk van de poëtische natuur.

De naam Blauwe strobloem is maar ordinair in vergelijking met de romantische Engelse en Franse namen.
De Engelse benaming is Love Plant of Cupid's Dart, deze verwijzing naar Cupido, de god van de liefde vinden we ook in de Franse naam Cupidone bleue terug. En zelfs de officiële naam Catananche, zou van het Griekse katanankhê komen, incantation, bezwering om iemand aan zich te binden in de liefde. Het zou dus, volgens Dioscorides, gebruikt geweest zijn om de pijlen van Cupido tegen te houden.

Dodonaeus laat zich ook niet onbetuigd. Hij noemt de plant Condrilla, al is er weer verwarring. Er zijn voor hem twee condrilla's. Groot ende cleyne. Dat ierste gheslacht van desen cruyden heet in Griecx Condrille. In Latijn Condrilla/ van Plinius Condrillon ende Condrillis/ van sommighen oock Cichorion ende Seris/ nu ter tijt Condrilla maior/ hier te lande Condrilla.
Tsap van die groote Condrilla alleen oft met wijn inghenomen stelpt den loop des buycx/ sonderlinghe die van hitte van der lever oorspronck neempt. Tselve cruyt met sijnen bladeren ende wortelen ghestooten ende inghenomen/ es seer goet tseghen die beten van den fenijnnighen serpenten. Die groote Condrilla sterckt oock die maghe ende doet die spijse verteeren als Dorotheus scrijft.

Medicinaal  zal ik er maar niet verder op in gaan, maar magisch en poëtisch is de Cupidone zeker wel.

Doorzichtig glinsterend in de ochtendzon, 

wiegend op de warme wind,
tsjirpend als een cicade.
Cupidone

Griekse alant, tuinwachter

De kruidenstage is nu in volle gang. Tussen de bezoekjes en de wandelingen door kom ik deze week maar af en toe in de tuin. Een plant die altijd imponeert maar nu zijn eerste bloemen vertoont is de Griekse alant. Hij doet het hier zo goed dat ik er wel meer belangstelling voor moet krijgen. Oude glorie, al bekend bij Dioscorides en Plinius. Nu de stoere wachter in mijn Bellegardetuin.

Ellecompane strengthens each inward part,

A little loosenesse is thereby provoken,

It swayeth grief of minde, it cheeres the heart,

Allaieth wrath, and makes a man faire spoken:

And drunk with Rew in wine, it doth impart

Great help to those that have their bellies broken.

Gelavenduliseerd!

Op de laatste dag van de kruidenstage maken we in alle rust lavendelbundeltjes om de linnenkast te parfumeren of gewoon om zelf tot rust te komen. Tenminste als dat vlechten niet te veel op je zenuwen werkt.

Voor een handleiding: 
Lavendel linnenverfrisser | Huis en tuin: Creatief
Lavendel in geuren en kleuren | Mens en gezondheid: Alternatief

Wilde lavendel

Na ons bezoek aan de distileerderij van Claire, rijden we via de col de Penne, St Nazaire le désert en Volvent terug naar Bellegarde. Bij Volvent plukken we nog wat wilde lavendel om tinctuur of siroop te maken.

Lavandula angustifolia / le vraie / le fine / le sauvage

Kruidwis: Lavandula species

Geelgroen afrikaantje

Geelgroen afrikaantje. Ik bedoel de plant Tagetes minuta,hij  lijkt voor de eerste keer goed te willen groeien in mijn Bellegardetuin. Ja, ik heb wel enige verwondering daarover, niet dat het een moeilijke plant is, integendeel, maar de laatste jaren was het me niet gelukt om plantjes op te kweken. Slecht zaad? Slechte zaaier? Verkeerde periode? Moeilijke grond?

En dit jaar ging het nog bijna verkeerd, omdat ik dacht dat de planten die zo stevig aan de groei gingen, de gevreesde, allergiserende Ambroisie (Ambrosia artemisifolia) was, een plant die in Frankrijk te vuur en te zwaard bestreden wordt. Gelukkig heb ik ze niet uitgerukt. Nu is het wachten op de bloei.

Tagetes minuta: A Potential New Herb from South America

Reine des prés bij Claire

Heet van de naald. Letterlijk dan, het is zeer warm in Europa en figuurlijk, we zijn net terug van een bezoek aan Claire Montesinos. Een bezoek aan boerderij en aan het distilleren van Moerasspirea. Het distilleren wordt niet zozeer gedaan voor de etherische olie maar wel voor het hydrolaat. De Franse naam is Reine des Prés en Koningin der weide is de oude Nederlandse naam. Niet zo direct een typische plant van het warme en droge Franse Zuiden. Claire en Etienne gaan de bloeiende plant dan ook oogsten in het uiterste zuiden van de Drôme, daar waar de Alpen beginnen, bij Jarjatte.
Het hydrolaat is zeer aromatisch bijna bloemig van geur, maar smaak toch ook licht bitter. De plant bevat methylsalycaten, asperine achtige stoffen, die licht pijnstillend zijn en ook bij reumatische klachten gebruikt worden. Het is ook een hydrolaat dat uitwendig vooral goed is tegen cellulitis.

Moerasspirea, onze reumaplant, nuchter bekeken | Wetenschap: Diversen
In de naam van... Moerasspirea | Kunst en cultuur: Taal
Hydrolaten of gedistilleerde kruidenwaters | Mens en gezondheid: Alternatief

Drôme en Ardeche, tussen droom en werkelijkheid

Tussen droom en werkelijkheid, staan wetten in de weg en practische bezwaren dichtte Willem Elschot ooit. Wij zijn op weg met de motorhome van de Franse Drômestreek, via Die en Crest naar de Rhônevallei Voultre sur Rhone en dan zijn we in de groene Ardeche.

De hoogte van de bergen is hier rond de 1000 meter, dezelfde hoogte als in de Drôme, maar wat een verschil in sfeer en landschap. De valleien in de Ardêche zijn veel kronkeliger, nauwer en bosrijker. Het zijn ook andere bomen en struiken die we hier zien, we zijn in het rijk van de tamme kastanje. De grond is zuurder, dus ook meer heide, adelaarsvaren en bosbessen. Mooi maar vermoeiend en eerder somber landschap. Meer het landschap van de Ardennen.

Noordelijke Ardeche: Lamastre, St Agrève

Ik heb het nu over het Noordelijke gedeelte van de Ardêche, de streek van Lamastre, St Agreve en Le Cheylard. We rijden de Rhône over, al is het niet vanzelfsprekend om van Livron-sur- Drôme naar Voultre-sur-Rhône te geraken. In vogelvlucht zowat 3 kilometer, maar we moeten een kanaal, de autoweg en de Rhône traverseren en dat vereist toch wat gekronkel om uiteindelijk over de smalle, authentieke, ijzeren hangbrug over de Rhône in Voultre te geraken. We pikken hier eventjes de vallei van de Eyrieux op tot St Laurent-du-Pape en draaien dan rechts op, en wel degelijk op, naar boven. De motorhome heeft zelfs wat moeite, het komt toch wat onverwacht, zowel voor het machine als voor de mens. Bijna boven moeten we dan ook allebei even uitpuffen. Het noemt daar ten andere Passevite, 4 huizen en een camping op 634 meter. We komen helemaal boven op de col de Serre-Mure 7 65 meter, niet echt hoog maar toch het gevoel van veel geklommen te hebben. En we kronkelen hier verder, langs Vernoux-en-Vivarais, col de Montreynaud en dan dalen naar Lamastre in de vallei van de Doux. Hier is het drukdruk voor de wekelijkse markt, in de nauwe straatjes is dat wel wat passen en meten met een motorhome, maar we geraken er wel uit. Gelukkig is onze afspraak in het volgend dorpje Désaignes. Een van de village de caractère, zoals ze dat hier noemen. Wij parkeren bij het kerkhof, place de caractère bij uitstek. Wij willen hier ook wat huizen bezoeken. Wel de manier, vind ik, om op godvergeten plaatsjes de komen. Typisch in de streek is, dat men hier niet alleen in de nauwe valleien dorpjes gebouwd heeft, maar dat overal, in de schijnbaar verlaten hellingen nog verborgen valleitjes en plekjes zijn, waar een hameau ontstaan is. Boeren die hier een schrale kostwinning bij mekaar scharrelden, dan weggetrokken zijn, huizen die in verval geraakten en de laatste 30 jaar door natuurzoekers en toeristen terug opknapt werden. Indrukwekkende, verlaten natuurplekken maar onverbiddelijk confronterend om te wonen. Lafarre, Longe-Faye.... Je begrijpt al dat we dat niet met de motorhome gedaan hebben.

Meer van Devesset

Terug beneden rijden we eerst naar Lamastre, waar we op de parking kunnen en mogen overnachten. Toch rijden we uiteindelijk weer verder langs de D533 naar St Agrève, wat wel op 1000 meter hoogte ligt en nog verder op het plateau naar het meer van Devesset. Zoals alle waters trekt ook dit meer veel toeristen aan en mag er niet meer langs het meer gekampeerd worden. Er is wel een camping vlakbij, maar wij krijgen toevallig, omdat de klassieke slagboom open staat, toch de kans om vrij bij het meer te staan. Hopelijk is die slagboom morgenvroeg niet gesloten.

Bij het meer van Devesset zijn alle vormen van toerisme mogelijk: zeilclub, zwemmen, ponyrijden en natuurlijk ook wandelen. Er is zelfs een botanische route rond het meer aangelegd. Op deze hoogte koelt het zelfs op een warme augustusdag nog flink af en heb je toch een trui nodig om naar de romantische zonsondergang te kijken.

Vallei van de Eyrieux

'S morgens kunnen we zonder problemen het meergebied verlaten, de slagboom was naar omhoog. Bij de uitgang stonden er ook wat natuurlijke houten beeldhouwwerken, wortels, dode takken van bomen, die nogal bijzonder waren en ons wel konden bekoren. We rijden een stukje terug tot St Agrève en nemen dan de route naar Le Cheylard. Onderweg vangen we in de verte nog een glimp op van Gerbier de Jonc, de typische bergpunt van deze streek.

Deze 1551 meter hoge Gerbier de Jonc markeert de waterscheiding tussen Rhône en Loire en is ook de plek waar de Loire ontspringt. Wij rijden ondertussen nog altijd hoog boven in de vallei van de Eyrieux langs autentieke maar wel wat sombere dorpen met dikwijls namen van heiligen zoals St Julien, St Martin, St Michel en zelfs de onbekende heilige St Barthélemy. Er lijkt hier ooit veel bekeerd geweest te zijn. Bij Le Cheylard komen we wat dichter bij de rivier, hier is er ook een stuwmeer. We blijven de grillig kronkelende Eyrieux volgen langs nog een heilige redder, St Sauveur-de-Montagut. Langzaam word de vallei wat breder om uiteindelijk bij La Voultre in de Rhône uit te monden.

La Voulte-sur-Rhône

We drinken hier een koffie in een achteraf cafeetje bij de tour carrée, waar we op de oude fontein kijken en Bacchuskoppen het 'eau non potable' uitspuwen. Aan mijn voeten tussen de straatstenen groeit zomaar eetbare wilde postelein. Na 'le café' wandelen we nog even door een autentiek maar wel vervallen steegje, wat ooit de Grand Rue van Voulte was. Dan stappen we weer in ons rijdend huis en steken de ijzeren brug over, terug naar de Drômestreek. De Drôme, voor ons toch meer droom, meer licht, meer propere schoonheid en dat merken we nu des te beter.

L'Oule waterballet

Ochtendmagie in de tuin

Na al het 'plezierig' ploeteren: zaaien, snoeien, hakken, wieden en water geven, nu ook eindelijk magische ochtendrust in de tuin. Muskaatsalie zweeft geurend voorbij, Alsem hoeft alleen maar glinsterend grijs te zijn, Verfkamille kleurt de donkere achtergrond vrolijk geel en de zwarte zaden van de Wede hangen gewoon geheimzinnig te zijn.
 
Anthemis tinctoria - Plants For A Future database report

Lindebloesem

We baden nu de hele dag in de zoete geur van lindebloesem. Zou het opsnuiven van de geur dezelfde kalmerende werking hebben als het drinken van de thee?
Of de krampwerende werking zo sterk is dat de geur van de bloesem epilepsie zou kunnen genezen, zoals de oude overleveringen beweren, zou ik niet durven zeggen, maar als ik nu in de resten van het oude dorp tussen de lindebomen dwaal, voelt het alsof ik elk ogenblik ten hemel kan stijgen.
Zalig de rijken van geest......

Linden Flos, Herb Monograph - Flora Health Herb Encyclopedia
Complete Linden information from Drugs.com
Linde voor een zoeter leven | Mens en gezondheid: Leven

Eindelijk heet.

Eindelijk heet! Of is het al weer te warm? Volgens sommigen is het hier ofwel te warm ofwel te koud. en ik die dacht dat we in een gematigd klimaat leefden.
Wil het lukken dat er op dit moment een plantje bloeit, dat voor dit soort menselijke bromberen bijzonder geschikt is. Sint-janskruid dus en het is nu ook de tijd om de bloemen te plukken, de rode kleurstof hypericine druipt bijna uit de bloemknoppen. Klassiek worden de bloemen in olie getrokken, zelf laat ik ze ook graag in ethanol van 45° macereren. Deze tinctuur verkleurt na 5 minuten al mooi rood, en ruikt en smaakt zelfs naar Sint-janskruid. Brombeertinctuur dus tegen de donkerte van de ziel.

Sint janskruid, een zonnekruid tegen de donkerte van de ziel | Mens en gezondheid: Alternatief
Kruidwis: Hypericum perforatum L.

Roggelelie gezien

 Ik ben nog lang niet uitgepraat over de planten op mijn bergtocht eind Juni. Bij de gemakkelijke wandeling van Chianale naar Maddalona over het pad van Dottore zagen wij ook enkele exemplaren van de Oranjelelie, Lilium bulbiferum. Nauw verwant aan, of is het dezelfde als de Roggelelie, alleen bij deze bergexemplaren waren weinig of geen donkere strepen op de bloembladeren te zien zoals die bekend zijn van de Roggelelie.
Lelies hebben door de eeuwen heen ook altijd een symbolische waarde gehad en werden dan ook veel in kunst en heraldiek afgebeeld.
Een van de oudste vermeldingen van de Lelie is in het kruidboek van Fuchsius uit 1542. In de eerste druk van het kruidboek van  Dodonaeus uit 1554 worden voor ons land drie leliesoorten genoemd: de Witte of Madonnalelie (Lilium candidum), de Turkse lelie (Lilium martagon) en de Roggelelie. Ook op schilderijen wordt de roggelelie in stillevens met bloemen afgebeeld.
Na 1688, als Willem III met zijn vrouw Mary Stuart naar Engeland oversteekt om daar de macht over te nemen, wordt de oranje gekleurde roggelelie erg populair als politiek symbool en dus veel aangeplant. In Noord- Engeland en Schotland is de roggelelie in 1950 nog veel aanwezig, terwijl de lelie in Noord-Ierland alleen in protestantse tuinen groeit. De lelie bloeit daar op 12 juli; de dag dat de slag aan de Boyne in 1691 wordt herdacht. De protestantse Ulstermen vieren dan in de Orangistenoptocht de overwinning van de protestantse Willem III op zijn katholieke schoonvader Jacobus II. De oranje lelie is daar nog steeds een politiek symbool. Zo werden zelfs bloemen voor politieke karren gespannen.
Symbolism of plants: examples from European-Mediterranean culture presented with biology and history of art: JUNE: Lilies -- Kandeler and Ullrich 60 (7): 1893 -- Journal of Experimental Botany

Artikel over roggelelie: http://www.noorderbreedte.nl/pdf/90403.pdf