Drôme doet kruidig leven

Vakanties en stages voor herboristen en plantenliefhebbers

Al jaren organiseren we in samenwerking met de herboristenvereniging kruiden- en wandelvakanties in de DrômeDiois en de Drôme Provençale. In deze streek gelegen tussen Vercors en Mont Ventoux liggen verspreid over het landschap vriendelijke gebergtes en wezenloos stille valleitjes, gorges en dorpjes. Schuchter vers groen vermengt zich in het voorjaar met de kruidige kracht van tijm en lavendel, schijnbaar chaotische natuur wordt afgewisseld met geordende cultuur van olijfboomgaarden en lavendelvelden. Hier hebben mens en natuur een evenwicht gevonden. Niet alleen mensen en planten voelen zich hier thuis, maar ook gemzen en gieren zijn er volop te bewonderen.
De streek is door zijn gunstige ligging het hele jaar door goed te bewandelen. Massif de Saou en montagne d’Angèle, gelegen tussen 300 en 1600m, zijn de landschappen die we vooral in voor- en najaar bewandelen. Ook tijdens de zomervakantie gaan we die landschappen ontdekken, maar dan is er ook de mogelijkheid om het zuiderse gedeelte van de Verçors te bewandelen
We gaan naargelang de belangstelling natuurlijk ook bedrijfjes bezoeken. Mensen, herboristen die kruiden telen en verwerken tot siropen, etherische olie en andere smakelijke, gezonde en decoratieve producten. Bij Bernard, Claire, Marie-Claire, en anderen zijn we thuis en worden we op een persoonlijke manier ontvangen.
De zuiderse stadjes Nyons (met aromatuin en olijfmuseum) en Die (met kruidenverwerkende bedrijfjes en wijnkelders) zijn goed bereikbaar en kunnen eventueel bezocht worden.

Vanaf 2004 hebben we ook een eigen verblijf in de streek en kunnen nog intensiever contacten leggen, zowel professioneel als persoonlijk, met de mensen, die hier kruiden telen, verwerken en distilleren. Ook de natuur hebben we ondertussen volop verkend, wat ons de gelegenheid gaf om bijzondere planten te ontdekken (Wolfskers, Pioenroos..) en nieuwe wandelroutes te introduceren.
Heel bijzonder is ook dat we verblijven in een hotel-restaurant met een smakelijke biovegetarische keuken. De eigenaars wonen al zeer lang in de streek en kunnen ons zowel in het Frans, Nederlands als Duits te woord staan. http://www.hotel-prasada.com/
Maurice Godefridi, de begeleider van deze activiteiten, is ook verschillende maanden van het jaar in de streek aanwezig zijn. Hij kan dan ook voor privégroepen wandelingen of bezoeken organiseren.


Stages 2010: vakanties voor kruidenliefhebbers en herboristen

• Kruidenteelt in Bellegarde: vermeerderen (scheuren, verplanten) van wortelgewassen zoals Heemst, Rozenwortel, Smeerwortel, Gele gentiaan, Sikkelgoudscherm en Indische ginseng.
• Oogsten van medicinale planten en likeurplanten in de vrije natuur, info over hun biotopen: Gele gentiaan, Lavendel, Tijm, Vlier, Meidoorn, Sleedoorn, Duindoorn, Kweepeer, eventueel naar de Alpen op zoek naar Génépi, Rozenwortel, Meesterwortel en andere mythische planten.
• Bereiden van kruidenextracten en siropen
• Bezoeken van kruidenverwerkende bedrijfjes (siroperie, distillerie, Fytosan, Solaure...)

Seizoensgebonden stages van 1 week

• Mei: hoofdactiviteit: oogsten en verwerken van Tijm / Thymus vulgaris chemotype geraniol (drogen, siroop maken), bezoek distillatie; verder mogelijk bladoogst Es en Beredruif , bloemenoogst Primula en Meidoorn en vele andere planten.
• Juni: oogst van Sintjanskruid, maken van stjansolie, goudsbloem en andere bloemen oogsten
• Juli: hoofdactiviteit: oogsten en verwerken van Lavandula angustifolia (wild en cultuur) en Lavandula intermedia (Lavandin), verder oogst Mentha longifolia, Alsem en Lindebloesem
• Augustus: oogsten en verwerken wilde lavendel in de bergen en Lavandula latifolia (Spijk), verder oogst Bergbonekruid en vele anderen
• September: op zoek naar de Rozenwortel, Gele gentiaan en Génépi
• Oktober en November: oogst en verwerken van bessen en vruchten van Sleedoorn, Duindoorn, Meidoorn, Kweepeer, Walnoten. verplanten en scheuren van planten in combinatie met het oogsten van wortels. Oogst en verwerking als likeur van Gele gentiaan.

Algemene informatie

Onze stages zijn eerder praktijkcursussen, waarbij je met verschillende aspecten van het herboristenberoep kan kennis maken (teelt, verzamelen, oogsten en verwerken).
Eventueel zorgen voor werkkleding, stevig schoeisel, werkhandschoenen, snoeischaar of sikkel en wat zakjes. Sommige zaken kunnen hier aangeschaft worden bvb alcohol in apotheek (zeer goedkoop) of tinctuur en siroopflesjes bij de vereniging.
De deelnamekosten voor de herboristische activiteiten (wandelingen, bedrijfsbezoeken, oogsten en bereidingen) zijn 110 euro per persoon per week. Voor groepen van minimum 6 personen 100 euro.
Voor de partners van deelnemers, die alleen een aantal wandelingen willen meedoen, zijn de deelnamekosten 30 euro.
Deelnemers die met openbaar vervoer komen, kunnen opgehaald worden in Luc en Diois en kunnen voor de bezoeken meerijden met de aanwezige auto’s mits deelname in de kosten (0,15 € per km)
De reis en het verblijf is voor eigen rekening. Verblijven kun je best in hotel 'La Prasada' in Bellegarde zelf, gemakkelijk en prettiger, omdat we dan samen zijn en ook tussendoor wandelingen en kleine activiteiten kunnen doen.
De stages zijn steeds met kleine groepen van 3 tot 10 personen. Elke dag is er 4 tot 5 uur stagebegeleiding, soms de hele dag vooral als we een bedrijf je gaan bezoeken.

• Lentestage van zondag 9 tot zondag 16 mei 2010 (tijd van tijm)
• Zomerstage van zondag 11 tot zondag 18 juli 2010 (lavendeltijd)
• Wandelvakantie in de Franse Queyras. Op zoek naar de Rhodiola, Génépi, Maanvaren en Edelweiss Van 22 augustus tot 29 augustus 2010. Kosten 380 euro verblijf, halfpension in gîte en begeleiding inbegrepen. Andere data voor groepjes vanaf 4 personen is mogelijk.
• Herfststage mogelijk in November (wortel en vruchtentijd)

Voor inschrijvingen
stort je het vereiste bedrag op rekeningnummer 001 0581884-57 van 'Herbarius' De Haan aan Zee.
Vermeld aantal personen en data van de activiteit. We hebben graag een informatief gesprek met de mogelijke deelnemers. Mail mij of kom eens langs.
Voor meer informatie:
Maurice Godefridi GSM O4877 56440
E-mail: vlaamseherboristen@gmail.com. Website: www.everyoneweb.com/herbarius

Winterwandeling in mijn eigen Hoegaarden

Mijn 'kruiden'wandeling. Een winterse rit naar Hoegaarden voor een persoonlijke wandeling. Om geen risico te nemen met dit winterse weer ben ik vroeg vertrokken en dus een uur te vroeg ter plaatse. Dan maar even naar het wit besneeuwde kerkhof. Op familiebezoek. Helaas het graf van mijn ouders kon ik niet vinden onder de witte laag sneeuw, gelukkig vond ik wel de grote grafsteen van mijn tante en nonkel. Een ogenblik van bezinning over dood en leven, over verleden en heden.
En dan met het beetje mensen dat de winter wou trotseren een mooie wandeling in mijn verleden tijd. Door gebetonneerde holle wegen, nu gelukkig bedekt met een dun laagje sneeuw, naar het plateau van Hauthem. Langs de blote vlieren, essen, sleedoorns en meidoorns. Ze laten nu hun karakter zien in silhouet, schors en knop.

In het schijnbaar verlaten Hauthem wandel ik door mijn jeugd, langs het huis van de nonkel en de tante van het kerkhof, langs mijn geboortehuis bij de kabin.
 En dan naar de kapel van Sint-Katrien met de 2 oude lindebomen en verder het dorp uit naar de Marollenkapel, waar we weer vanuit de open vlakte de holle weg induiken. Plots flitsen er zes reeën over het pad de wijde witte vlakte in. Een bevreemdend moment, alsof  we in een oude kerstkaart verdwaald zijn. En het landschap was toch al een beetje Breugheliaans.







We naderen Hoegaarden, de Roccoco kerktoren steekt zijn spits, zelfs in de holle wegen boven de romantische met sneeuw bedekte zaadpluizen van de Bosrank uit. Clematis vitalba, Old mans beard, Traveller's Joy, namen die heilig klinken, alsof ik zelf de hogepriester van Hoegaarden ben.

Nog een laatste, diepe holle weg en dan ruiken we de geur van gistend bier. De Stoopkensstraat en Café De Kluis wachten ons op, maar wij drinken koffie en sluiten af met een uitgebreid gesprek.

In de Bach bloesemtherapie is de Clematitis een plant voor dagdromers en mensen die (te) veel in een fantasiewereld leven. Zou deze Old Man's beard mij, als grijze man wat willen vertellen?

Herboristen Opleiding 'Dodonaeus' 22 jaar geleden

De tekst van toen.

Richting Weelde, een stuk station van lang geleden, opnieuw veroverd door de natuur. Met dank aan de treinen. De eerste kandidaat-herboristen wandelen, snuffelen, genieten en leren. Een overvloed van toortsen, slangenkruiden, wilde look, grijskruid en marjoleinen dansen voor ons uit.



En dan de tuin van Maurice, een magische overgang van natuur naar cultuur. Vooraan een lage tuin met tijm en tovenarij. En achterin de ruige overvloed van groot hoefblad, Griekse alant, brandnetel en bereklauw.
Een open, publieke plek maar toch met een geheim. Het geheim van de herborist.

http://sites.google.com/site/kruidwis/

Primula lalala!!!!!

De echte en de stengelloze sleutelbloem groeien massaal in mijn Franse Bellegardetuin. Ik breng dan ook regelmatig plantjes mee naar België. Zo hangen er nu zelfs enkele Primula 'vulgarisjes' in De Haan aan Zee te bloeien. Natuurlijk staan de wit-gele bloemen er wel wat verkreukeld bij. Maar toch! Daar kunnen we nu juist extra van genieten.

Farmacologisch  gezien noemen we de Sleutelbloem een saponinenplant die vooral een slijmoplossende werking heeft. Het is vooral Primula veris die medicinaal gebruikt word. In Frankrijk is er zelfs een herborist, die elk voorjaar honderden kilo's bloemetjes plukt voor verwerking in thee. Al zijn het toch vooral de wortels die de sterkste werking hebben en gebruikt worden om tinctuur of siroop te maken.

Lentekruiden: Speenkruid, Sleutelbloem en Maarts viooltje | Dier en natuur: Natuur

Pestmasker, een neus vol kruiden

Bijna 40 jaar geleden. Ik dwaal door de nauwe steegjes van Venetië. Ook toen al toeristen bij de brug der Zuchten en bij de Rialtowinkeltjesbrug. Overal ook maskers en nog eens masker: Arlecchino (Harlekijn), Brighella, Capitano (kapitein), Colombina, Dottore (dokter), Pantalone, Pulcinella, Scaramouche. Commedia delle maschere, Commedia van het masker. Commedia del' Arte. Hallucinant, geheimzinnig, smakeloos? Tot dat ik plots in een donker steegje een mysterieus winkeltje ontdek met een 'gouden' pestmasker in de etalage. Dottore! Dat is mijn masker.

Het pestmasker was geen speelmasker, maar werd, net zoals de monddoekjes van de moderne tijd, gedragen door dokters tijdens de pestepidemieën in Florence en Venetië. Ter bescherming tegen de mias-ma's hulden ze zich in speciale, afsluitende kledij en ze droegen beschermende kappen over het hoofd.

Om zo min mogelijk in aanraking te komen met de 'quaade dampen' was op de plaats van de neus een soort snavel in de kap gemaakt, aan de zijkanten voorzien van luchtgaten om te ademen. De ruimte in de snavel was opgevuld met welriekende kruiden, zodat de miasma's en de stank van de etterende pestbuilen niet waarneembaar waren. Het was tegelijkertijd filter, parfum en ontsmetter. De kruiden die gebruikt werden waren vooral lipbloemigen zoals tijm, rozemarijn en salie, maar zeker ook look. Verder werden er Oosterse specerijen en harsen in verwerkt, allemaal planten met enige antibiotische werking, helaas hebben ze niet kunnen verhinderen dat miljoenen mensen ten onder gingen aan die verschrikkelijke ziekte.

DNMS.NO : Michael : 2005 : 03/2005 : Book review: Black Death and hard facts
De pest: de Zwarte Dood in Europa - Google Boeken

De ruige ridderzuring en de sierlijke schapenzuring

Je heb ze in soorten. Zie ze daar staan, de grote, grove, aangevreten bladeren in ruige, wat verwaarloosde weilanden. Het is vooral de Ridderzuring die zich daar vertoont, het zijn zeker geen mooie planten, ze hebben eerder de charme van een zwerver. De schoonheid van ellende en ouderdom. Ook van smaak zijn deze bittere, onappetijtelijke, geblutste bladeren niet te genieten en ook als geneeskruid zijn ze grotendeels vergeten. Toch zijn ze, en dan vooral de wortels, door volkse genezers nog maar 40 jaar geleden veel gebruikt geweest. Ze werden als zeer bloedreinigend beschouwd en als zodanig ook bij huidaandoeningen en eczeem toegepast. Deze werking hangt mogelijk samen met de antrachinonen, gereputeerde laxeerstoffen, die we ook in Aloe, Senna en rabarberwortels terugvinden. Sommige mensen noemen deze Ridderzuring nu nog wel wilde rabarber. In tegenstelling met deze grovere, bittere soorten zijn de kleinere Veldzuring en Schapenzuring met hun friszure smaak goed eetbaar en heeft vooral de schapenzuring weer enige aandacht gekregen door het populariseren van een oud Amerikaans kruidenmengsel 'Essiac', waar schapenzuring samen met Russische rabarber, Grote klis en Rode iep in aanwezig zijn.. Lees verder:
Zuring, de ruige Rumex | Mens en gezondheid: Alternatief

Meer info over zuring en Essiac
Rumex Crispus. - A dictionary of practical materia medica By John Henry CLARKE, M.D. Presented by Médi-T ®
Ohio Perennial and Biennial Weed Guide
Sloan-Kettering - Essiac
Sloan-Kettering - Sheep Sorrel
Yellow Dock Herb and Root, Herb Monograph - Flora Health Herb Encyclopedia
Sheep Sorrel, Herb Monograph - Flora Health Herb Encyclopedia

Anijs, Pimpinella anisum

Mellie Uyldert noemt anijs, venkel, dille en karwij, de verwarmende schermbloemigen. De aromatische, meestal wat zoet smakende vruchtjes (zaden) zijn verwarmend en ontkrampend en vooral geschikt voor spijsvertering en luchtwegen.
Maar anijs is meer dan een plant of een verzoetend zaad, het is ook een smaak, een geur en de naam van verschillende sterke dranken. Het woord stamt af van het Griekse woord anison en het Latijnse anisum, die hun oorsprong weer vinden in het Arabische woord anysum.
Mogelijk ook afkomstig van anethon, anethum is dille, omdat er vroeger wel verwarring was met deze Anethum graveolens.








Anijs, van plant tot drank | Eten en drinken: Dranken overig
Anise Seed, Herb Monograph - Flora Health Herb Encyclopedia

Ondergedompeld

Vraag jij je ook wel eens af, waar al die geneeskrachtige planten vandaan komen, die je overal onder vorm van kruidenthee's, tincturen, tabletten, gelules en dergelijke  in supermarkten, herboristerieën en apotheken ziet liggen? En zitten er nog wel groene planten in al die gladde, glimmende o zo hygiënische producten?

Het aantrekkelijke voor mij aan de kruidengeneeskunde, is juist het directe contact met de levende natuur, het ruiken, voelen en proeven van planten in hun eigen omgeving. Ik ben geen tegenstander van gestandardiseerde kruidenpreparaten maar wel tegenstander van de nieuwe vervreemding die ontstaat door brandnetel onder de naam Urtica geur- en kleurloos alleen maar in capsules aan te bieden. De mensen zouden op zijn minst ook moeten weten wat voor plantje er in zit, hoe het reukt en smaakt en dat het in hun achtertuin groeit. Persoonlijk denk ik, dat daar juist herboristen een maatschappelijke functies zouden kunnen hebben. Voorlichting dus, maar dan wel met handen en voeten, ogen, oren en neus. Organoleptisch ervaren, om een duur woord te gebruiken.

Medical Herbalism

Medical Herbalism. Journal for the Clinical Practioner onder redactie van Paul Bergner.
is een van de weinig professionele kruidentijdschriften, waarin ook de praktijk van de fytotherapie aan bod komt. In de onderstaande link krijg je de mogelijkheid om de oudere, maar niet verouderde nummers volledig in te kijken. Een unieke gelegenheid om de zeer degelijke bespreking en behandeling van verschillende aandoeningen met fyto- en aromatherapie te bestuderen. Natuurlijk is het wat op een Amerikaanse leest geschoeid, waardoor er ook kruiden vermeld worden, die wij in Europa weinig kennen of gebruiken. Maar ondanks dat blijft het wel interessant, al is er wel enige vakkennis vereist om de adviezen in de praktijk te brengen. Verder worden er ook interessante case studies besproken. Ik lees dit blad al jaren en het heeft mij veel kennis bijgebracht over het medicinaal gebruik van kruiden.

Garlic and Helicobacter pylori revisited by Paul Bergner
We reported in Volume 10, Number 1-2 on research indicating that garlic preparations may effectively treat Helicobacter pylori infection, which often accompanies peptic ulcers and gastritis (Bergner). A recent trial has found one garlic preparation ineffective for this (Ernst), but don’t throw away your bulbs yet.
In the trial, twenty individuals who tested positive for H. pylori using a breath test received 300 mg tablets of dried garlic powder (a product from Lichtwer Pharma in Germany) three times a day for eight weeks. After an eight week follow up, only one of the patients was free from the infection, as demonstrated by the breath test. The researchers then did single case follow ups comparing the crushed tablets with fresh garlic. They do not report the result of this, or details of the duration of the treatment, the method of preparation, and so on, reporting only that a whole bulb of garlic caused acute nausea and vomiting in a patient. Its not surprising that garlic powder tablets had little or no effect on the infection. The potent antimicrobial substance in garlic is allicin, which has a half life of about 18 hours. Allicin degrades into other sulfur- containing constituents, many of which have medicinal effects, but none with the equivalent topical antibiotic effect of allicin. It is released after crushing fresh garlic, and is for practical purposes gone within 3-5 days. Commercial garlic power products are made with minimal cutting of the bulb in order to preserve the allicin content. Although in-vitro research shows that many powdered garlic products retain their aliin content (the precursor to allicin), invivo comparisons of powders and fresh garlic are lacking.

Actual clinical reports indicate that freshly or recently crushed cloves are much more effective for antibiotic purposes. Dr. Subhuti Dharmananda of the Institute for Traditional Medicine in Portland, Oregon uses garlic to help control intestinal infections in AIDS patients. He reports that powdered products were ineffective for this purpose, even in doses of 27 tablets per day, but that of freshly blended garlic in doses of three cloves 1-3 times a day effectively treated some opportunistic intestinal infections of AIDS. What he reports for these infections may be true of H. pylori as well.
In-vitro-research indicates that concentrations of allicin such as would be found in 2-6 cloves of garlic blended in a quart of water are effective against H. pylori (Sivam et al), a dose is in the same range that Dharmananda reports effective clinically. Another weakness of the Ernst trial is the method used for testing H. pylori. The breath test detects infection but cannot quantify it. The infections could have been reduced in all the patients without this fact being detected by the test.

Bergner, P. The herbal noose tightens on H. pylori and ulcers. Medical Herbalism 1998;10(1-2):19-20
Dharmananda S. Garlic as the central therapy in the treatment of AIDS. Portland, Oregon: Institute for
Traditional Medicine, 1992
Ernst, E. Is Garlic an Effective Treatment for Helicobacter pylori Infection? Arch Int Med 1999; 159 (Nov 8):2484-2485
Sivam GP, Lampe JW, Ulness B, Swanzy SR, Potter JD. Helicobacter pylori—in vitro susceptibility to garlic (Alliumsativum) extract. Nutr Cancer 1997;27(2):118-121

North American Institute of Medical Herbalism http://medherb.com
Back Issues 2001-2005

Wortels, levenskracht voor de winter

Nu, na de vorst kan ik weer wilde wortels gaan oogsten. Paardenbloem, Engelwortel, Valeriaan en Smeerwortel als medicijn en Look zonder look en Teunisbloem als voedsel. Voor de plant zelf zijn die ondergrondse delen reservevoedsel voor het komend voorjaar, van dat bulkvoedsel maken wij gebruik om onszelf te voeden of te genezen.

Valeriaantinctuur
Maak eens een ritmische tinctuur van valeriaanwortel, best is natuurlijk dat je die wortel zelf in de tuin of nog spiritueler in de natuur, gaat oogsten, de vreemde, muffe geur heeft iets oerhormonaals, de vele harige wortels zitten via een korte wortelstok verbonden met mekaar, moederwortel met kroost, een nestje als het ware. Neem het moederdeel van die wortels, scheuren noemt men dat in teeltjargon, in meer romantische, dramatische termen: haal de kleintjes weg van de moeder. Zet de moederwortel in alcohol en plant de jongskens terug in de grond. De eenvoudigste tinctuur verkrijg je door 100 gr grof gesneden wortelstukjes te overgieten met 500cc alcohol van 45%, dit mengsel 14 dagen koel en donker te laten trekken (macereren) en dit regelmatig en ritmisch te schudden. Na die 14 dagen zeven en uitpersen, het mogelijk verlies aan alcohol weer aanvullen tot 500cc. Van deze drank gedurende 3 weken, smorgens en savonds 20 druppels in de mond langzaam laten oplossen.

Dezelfde bereidingswijze kun je ook toepassen op andere wortels, zoals Angelica archangelica, de Aartsengelwortel en de minder bekende maar o zo bijzondere Rozenwortel, ze geven een bijzondere aromatische tinctuur met een harmoniserende werking op zenuwstelsel. Het worden niet voor niks adaptogenen genoemd. En zeg nu zelf, alleen al het zicht van die grillige, geheimzinnige vormen spreekt tot de verbeelding en dan heb je ze nog niet gevoeld noch geroken.

Lees meer:
Wortels, kracht voor de winter | Mens en gezondheid: Lifestyle
Valeriaan, vreemde namen en verhalen | Kunst en cultuur: Mythologie
Valeriaan voor mensen en katten | Mens en gezondheid: Alternatief

Liqueur d' Arquebuse

Avec 10 grammes de sommités fleuries des plantes suivantes: aigremoine, armoise, calament, fenouil, hysope, marjolaine, menthe, romarin, sauge, sarriette, thym, et un brin de feuilles
fraîches d'angélique, de basilic, plus quelques fleurs de lavande, 1 litre d'alcool à 90°, 1 litre d'eau et 500 grammes de sucre. Écraser les plantes pour les faire macérer dans l'alcool pendant 15 jours, filtrer et ajouter le sirop obtenu en faisant fondre à petit feu le sucre dans l'eau. Mélanger, mettre en bouteilles et laisser faire encore 1 mois pour obtenir cet élixir du Moyen Âge.

Deze likeur uit “Elixirs & boissons retrouvés' de mooie, vierkante boekjes uit de reeks Carrés gourmandes van de uitgeverij Equinoxe, hebben we in de zomer 2009 eens gefabriceerd. Deze likeur sprak ons aan omwille van zijn naam en omdat al de planten die vermeld werden in onze Franse Jardin de Simples groeiden.

We plukten dus wat agrimonie, bijvoettoppen, bergsteentijm, venkel, hyssop, marjolein (oregano), munt (wij gebruikten pepermunt), rozemarijn, salie, tijm, grote engelwortel, basilicum, lavendelbloemen. We bleven natuurlijk met wat vragen zitten, want welke salie, tijm, lavendel en munt werden bedoeld. En deze planten 14 dagen en dan nog in pure alcohol te laten trekken, leek mij wel wat overdreven, toch hielden we ons voorlopig aan de instructie. Na enkele uren kregen we al een prachtig gifgroen aftreksel, we vonden het zo mooi dat we na 1 dag besloten om al te stoppen met het macereren, dus zeefden we de kruiden eruit en voegden de siroop toe aan het aftreksel. Helaas begon de kleur toch al donkergroen te worden, minder mooi maar wel goed drinkbaar.

Je moet weten dat ik nogal wat twijfels had over het allegaartje van planten en ook over het agressief macereren met pure alcohol. Het leek mij dan ook goed om het veel korter te laten trekken.

De naam 'Arquebuse' intrigeerde ons wel? Een Arquebuse is een primitief geweer, dat met kruidpoeder geladen moest worden en bij ontbranding wonden kon veroorzaken, en daar zou onze likeur een goed geneesmiddel tegen zijn. Veel likeuren waren vroeger meer als medicijn dan als lekkere drank bedoeld.
Maar 'arquebuse' is ook een oude Franse naam voor citroenkruid, Artemisia abrotanum, al zit deze plant niet in onze Arquebuse-likeur.

Etymologie arquebuse : ital. archibuso, arcobugio ; espagn. arcabuz ; bas-lat. arcus busus. On tire ce mot de l' italien , de arco, arc, et de bugio, trou, comme qui dirait arc à trou. Dus een schiettuig, boog met een gat. L'Arioste, au chant IX du Roland furieux, donne il est vrai le nom de ferro bugio, fer creux, à l'arquebuse. Mais si le nom ancien en français est haquebute, il est probable que le mot italien est une altération de ce mot français, altération qui ensuite a chassé le mot français de notre propre langue . Haquebute vient de l' allemand Hakenbüchse, flamand haak-bus, qui signifie arquebuse à croc, de Haken, croc, et de Büchse, canon d' arme à feu. De Nederlandse naam haakbus is nog wel bekend.

Onze likeur is ondertussen 5 maanden oud en niet meer groen, maar de smaak is wel helemaal in orde.

receptuur
23/7/2009: geplukt 50 gr gemengde planten in 500cc alc. 1 dag laten trekken
24/7/2009: gefilterd en siroop toegevoegd (250 gr suiker met 500cc water)

Smeerworteltinctuur

Op 10 oktober, een lesdag van de herboristenopleiding hebben we ook wat kleine proefjes gedaan met het maken van tincturen. Op de foto's kun je enkele aftreksel in alcohol 'bewonderen" van smeerwortel gedroogd, vers, geschild, fijn gesneden en dwars gesneden. Bij de uitgezeefde extracten op de foto rechts kun je duidelijk verschillen in kleur zien tussen de linkse tinctuur gemaakt met gedroogde wortels, de middelste gemaakt met verse in fijne stukken gesneden wortel en de rechtse gemaakt van verse, in de lengte doorgesneden grotere stukken. Deze laatste donkere tinctuur lijkt, vreemd genoeg, het beste uitgetrokken. Hij is donkerder van kleur en voelt ook iets slijmeriger aan. En slijmstoffen zijn toch samen met allantoïne de voornaamste verzachtende en wondgenezende stoffen in de wortel van Symphytum.

Over de etymologie van Smeerwortel vind je meer op herborist.infoteur.nl: In de naam van... Smeerwortel | Kunst en cultuur: Taal
Over slijmstoffen, vooral voor de luchtwegen vind je meer in mijn artikel op herborist.infoteur.nl: Slijm is fijn, genezende stoffen in de plant | Wetenschap: Scheikunde

Kruidenkwekerijen

Volop winter! Goed zeker? Maar toch begin ik al aan het voorjaar te denken of is het eerder smachten. Catalogen van kruidenkwekers doorbladeren kan dan een beetje helpen, bezoeken ga ik ze nu niet, dat is toch maar in lege potjes staren. Maar we kunnen hen wel, warm binnen, een internetbezoekje brengen.


Inheemse planten - keltenhof vaste planten vasteplantenkwekerij heemplanten wilde planten
Sanguisorba - kruiden, wilde planten en vergeten groenten wilde planten en vergeten groenten
Ecoflora, kwekerij van wilde planten en kruiden wilde planten en kruiden
kruiden De Loods
De Morgenster-zaden
deNieuweTuin
Kwekerij Bastin
Wilde Planten Kwekerij De Heliant
de Kruiderie, biologische kruidenkweekschool
welkom bij het kruidenhuisje
présentation L'Ortie-Culture
Rühlemann´s Kräuter & Duftpflanzen Webshop - Home een Duitse kwekerij met wel heel bijzondere kruiden. Zie ook foto.

Pastoor Hens, herborist Maurice en fenegriek

Als 'jonge', opkomende kruidendeskundige in de jaren '70 en '80, van de vorige eeuw, heb ik zeer bewust de kruidenpraatjes op de radio van Pastoor Hens meegemaakt. Ik vond wat hij vertelde over de kruiden wel interessant, al was de oubollige en prekerige manier van praten voor ons jonge mensen minder aantrekkelijk. De nieuwe generatie kruidenkenners en herboristen wilden van de kruidengeneeskunde juist een hedendaagse manier van leven maken. Een moderne, hippe lifestyle! Het was niet voor niks de tijd van de hippies.

Nu, nog eens 30 jaar later, liggen voor mij op tafel de toentertijd populaire BRT brochures met de gesprekken op de radio van Pastoor Hens. Deze gesprekken werden uitgezonden in het bejaardenprogramma 'Zo d'ouden zongen' Bestaat dat nog bejaardenprogramma's? Het 5de en laatste deel over 'Kruiden en gezonde voeding' werd uitgegeven in 1987. Pastoor Hens was toen net overleden op de respectabele leeftijd van 85 jaar, hij was zich pas na zijn pensioenleeftijd voor de genezende kruiden gaan interesseren en zo op een merkwaardige manier een tweede 'carrière' begonnen. Eigenaardig is wel dat veel van die religieuze kruidendeskundigen pas na hun pensioen zich met kruiden zijn gaan bezighouden. Dat was onder andere ook voor Maria Treben het geval en dus ook voor Pastoor Hens.


Ondertussen wil ik je toch een gedeelte van het interview met Hens over fenegriek niet onthouden. Het zegt niet alleen iets over de plant fenegriek, maar ook over Hens en zelfs over de BRT, nu VRT.

U wou ons iets vertellen over fenegriek. En nu moet ik U eerlijk bekennen, ik weet niet eens of het een kruid dan wel een mooie bloem is of een groente uit het Verre Oosten. Vertel ons eens iets meer over fenegriek.
Fenegriek is een soort klaver die door de Chinezen reeds 3700 jaar vóór Christus gebruikt werd als slijmlossend middel. De Egyptenaren en de Romeinen gebruikten het ook al eeuwenlang voor de Benedictijnen het vanuit Italië over de Alpen in onze streken brachten. Ook in de jaren 1500 werd fenegriek graag gebruikt in de geneeskunde, maar sindsdien werd het vergeten.
Het is een éénjarig kruid dat zijn wortel diep in de grond drijft, en ronde stengels vormt van 30 tot 60 cm hoog, weinig vertakt, met drievoudige blaadjes op behaarde bladstelen, en met gele of geel-witte bloempjes in de oksels. Het riekt naar kruidenkaas en deze reuk wordt sterker door het drogen. De zaden rieken ietwat opdringerig en smaken iets bitter, kruidig en meelachtig. Ze zijn te verkrijgen in de zaadhandels en in de apotheken.

U zegt "in de vergetelheid, sinds de jaren 1500". Wie heeft dan fenegriek weer opnieuw leren gebruiken?"
Pastoor Kneipp hoorde van een priester die van paarden hield, dat fenegriek uitzonderlijk goed was om bij paarden keelontsteking te genezen. En hij dacht dan zal het zeker ook wel zeer goed zijn voor mensen. En inderdaad hij bevond dat het een beste middel was om zweren en gezwellen op te lossen. Fenegriekzaad zegt hij, belet ontsteking, verzacht wat hard is, zuigt het vuil en de etter eruit en de wonden gaan niet dicht vóór het laatste vuiltje eruit is. Want fenegriekzaad werkt zo ettertrekkend zuiverend, dat het bloedvergiftiging belet en geen wild vlees laat ontstaan. Voor pleisters op wonden en zweren maakte Pastoor Kneipp fenegriekzaadbrij met in een kop kokend water 3-4 eetlepels gemalen fenegriekzaad te roeren, dan wordt dat net gekookte olie-achtige lijm en als men er dan nog wat azijn bij doet om nog sterker uit te trekken, en deze brij op een doekje strijkt en als pleister legt op open wonden, zweren of gezwellen en dan ook nog dikwijls vernieuwt dan geneest zulks bloedzweren, abcessen, verhardingen, open voetwonden, fijt, zwerende nagels enz.

Je hoort het, een deftig gesprek met veel verwijzigen naar zijn religieuze leermeester, Pastoor Kneipp, maar ook naar andere voorgangers zoals Priesnitz of zelfs helemaal teruggaand naar Hildegard von Bingen. Boeiende en ook wel leerrijke bronnen van informatie maar wel met een zekere eenzijdigheid. In de moderne kruidengeneeskunde proberen we juist een evenwicht te vinden tussen een spirituele en rationele fytotherapie om zo van de kruidenkennis een volwaardig instrument te maken voor de moderne geneeskunde en zo ook een natuurlijke leefwijze in te passen in onze huidige levensstijl.

Meer info over fenegriek in mijn KruidMail, te verkrijgen bij mij en ook gedeeltelijk te lezen op www.herborist.infoteur.nl

Godenspijs
In deze winterperiode heb ik dikwijls zin in een warme chocoladedrank. Niet verwonderlijk zeker, het verwarmt en geeft energie. Maar toch heb ik als 'gezondheidsdeskundige' nog altijd een beetje het gevoel dat ik dan niet goed bezig ben. Een overblijfsel uit mijn macrobiotische periode, veronderstel ik. Dus ben ik nog maar eens ijverig op zoek gegaan naar de geschiedenis en de mogelijke gezondheidswaarde van cacao.

De cacaoboom, Theobroma cacao, is nauw verbonden met de Mexicaanse beschavingen, en vooral met de beschavingen der Maya's en Azteken. Dat alleen maakt er al een mythische plant van. Cacao heet in de taal der Maya's cacau, en in de taal der Azteken cacauatl. Xocoatl (bitter water) was de naam gegeven aan een shake met cacao.
Deze namen leven vandaag voort in vele talen : cho-olaté en cocoa of cacao in het Engels; chocolat en cacao in het Frans; chocolade en cacao in het Nederlands; chocolaté, cacao en cocoa in het Spaans...De Latijnse benaming betekent godenspijs afkomstig van 'theos' god en 'broma' voedsel.

Meer over de geschiedenis van Theobroma kun je lezen in het artikel: Cacao, geschiedenis van een godenspijs | Eten en drinken: Producten

En meer over de gezondheidswaarde van Theobroma vind je op de volgende websites.
Theobroma cacao - Lucid-State
Theobroma.—Cacao. | Henriette's Herbal Homepage
Theobroma cacao
Unbound MEDLINE | Theobroma cacao L., the Food of the Gods: a scientific approach beyond myths and claims. Journal article abstract
theobromine: Definition from Answers.com

Dry cacao seeds (also known as "beans") may contain as much as 12-18% polyphenols, known as cocoa polyphenols or cocoa flavonoids. Most of the polyphenols in cacao are epicatechin and catechin, but other catechins and quercetin are also present. Cocoa flavonoids have potent antioxidant activity, and have been shown to scavenge free radicals and inhibit the oxidation of LDL. They may also have anti-inflammatory and immunomodulatory activities, and may promote cardiovascular and immune health. Cocoa, baking chocolate and milk chocolate all contain polyphenols.

En zo wordt zelfs chocolade en warme chocolademelk een gezondheidsdrankje, al is het wel spijtig dat er zoveel ongezonde suikers in zitten.

Stinkende gouwe, Zwaluwkruid, Wrattenkruid, Ogenklaar, Goudwortel, Schelkruid, Klaaroog, Grande Eclaire, Tetterwort

Zelfs nu eind december, blijft Stinkende gouwe zich onder donkere hagen frisgroen vertonen. Met het oranjegele anti-vriessap in zijn aderen kan hij blijkbaar temperaturen tot ver onder nul aan. Hoe ver onder nul zou dat zijn?

Meer over Stinkende gouwe
Stinkende gouwe, een klassieke kruidengeschiedenis | Kunst en cultuur: Geschiedenis
In de naam van... Stinkende gouwe | Kunst en cultuur: Taal

Zo, bij het wentelen van de winter moet ik toch even terugdenken aan mijn Jardin de Simples en aan Pierre, de oerinwoner van Bellegarde. Hij zat in de zomer op de oude steen onder de oude linde 85 jaar te zijn. De eeuwigheid kun je niet zaaien, zei hij, in het Frans natuurlijk. Iets van ‘l’éternité, on ne semence pas’. Ik, 65 jaar huppelend jong, gaf ondertussen eindeloos water aan potjes en pannetjes met Citroenverbena, Vijgenboompje, Moederkruid en Heiligenbloem. Is eeuwigheid voor een ander leven? Geeft dan een plantje water aan mijn wortels?

Nu, in België, in mijn Vlaams voortuintje draagt de vijgenboom nog altijd onrijpe groene vruchtjes, het moederkruid staat er groen en moedgevend bij en ook de heiligenbloem laat zich niet van zijn stuk brengen. Vlaams of Frans, het maakt voor deze planten blijkbaar weinig uit. En voor mij?

Yves Rocher en de kruiden
Het is jaren geleden dat ik ontdekte dat zelfs cosmetica-giganten zoals Yves Rocher blijkbaar in planten geïnteresseerd waren. Als acht-en-zestiger, provo, kabouter en dies meer, had ik natuurlijk mijn twijfels over de geloofwaardigheid van al die cosmeticahuizen met hun slogan 'terug naar de natuur'.

Die twijfels zijn er nog steeds, maar ik kan niet ontkennen dat al die bedrijven zeker wel planten in hun crèmes en zalven verwerken. Maar hoeveel dat is, en hoe natuurlijk dat is, en of dat dan veel beter is, weet ik zo langzamerhand ook niet meer. Hoe ouder ik word, hoe meer dat ik weet; mààr hoe minder ik weet of het waar is wat ik weet !

En deze overpeinzingen, allemaal ter gelegenheid van het overlijden van mijnheer Rocher.
Yves Rocher werd op 7 april 1930 geboren in La Gacilly, een dorpje in Bretagne. Daar zou, volgens het verhaal, de jonge Rocher op een zolderkamertje zijn allereerste product op basis van plantaardige producten gemaakt hebben, een crème tegen aambeien waarvan hij de formule van een Bretonse genezeres zou hebben gekregen. Hij heeft blijkbaar het, tegen aambeien vanouds bekende plantje Speenkruid in zijn eerste zalf verwerkt. Of hoe je rijk kan worden met een onkruidje! Hoop doet leven zeker.
Dit verhaal kun je verder lezen op Yves Rocher en de kruiden | Kunst en cultuur: Biografie. Door het doodsbericht over Yves Rocher ben ik verder, via internet voorlopig, op zoek gegaan naar de geboortegrond van Yves Rocher en tot mijn grote verbazing, ontdekte ik een streek, die voor kruidenliefhebbers heel interessant lijkt te zijn. Er is niet alleen een boeiende botanische tuin met voornamelijk gebruiksplanten, maar ook 44 hectares cultuur van kosmetische kruiden en zowat 30 km van La Gacilly vinden we het mythische woud van Koning Arthur La Brocéliande.

Voor een kijkje in de tuinen, kijk maar eens op de volgende website.
Jardin botanique Yves Rocher
En voor Koning Arthur en het bos van Brocéliande. Tourisme au pays de Brocéliande

Maurice van beneden rechts tot boven links,
bij de oogst van Helychrisum, aan de distillerie van Claire in Barnave, tijdens een stage in de Jardin des Simples van Bellegarde, rustend bij Bernard in Villeperdrix, tussen de lavendel met dochter Gea op het gierenplateau, in de straten van Saou, ergens in de Provence opkijkend naar de wilde venkel, in de Franse Alpen op het ijs in het stuwmeer van Emosson , tussen de dille, als een heilige onder het watervalletje van Pisarotte, in een bergerie op het lavendelplateau van Valensole, wentelend in de rozenwortel op een geheime plek, genietend van de kuisheidsboom in de aromatuin van Nyons, extatisch bij de Chêne à gui in Isigny en uiteindelijk tevreden terug kijkend in de Cirque d'Archiane

En zij gingen het huis binnen en zagen het kind met Maria, zijn moeder, en zij vielen nader en bewezen hem hulde. En zij ontsloten hun kostbaarheden en boden hem geschenken aan: goud en wierook en mirre. Matthëus 7:16

Om in de kerstsfeer te blijven, wil ik wat over de geschenken die baby Jezus kreeg vertellen. Al moet ik dan toch, om eerlijk te zijn wat twijfels uitspreken, niet zo zeer over de geboorte van Christus (ik zou niet durven) maar eerder over die kadootjes van de driekoningen. Brachten zij werkelijk goud, wierook en myrrhe mee? En wat was die myrrhe?
Botanisch gezien behoort myrrhe tot het plantengeslacht Commiphora. Sommige soorten scheiden hars af waaruit mirre wordt bereid. Volwassen exemplaren groeien uit tot flinke struiken of kleine bomen. De takken zijn bedoornd en bezet met kleine leerachtige bladeren die zeer weinig vocht verdampen.


De stam is dik en bij sommige soorten is de bast opvallend glad en groen gekleurd, wat erop wijst dat tijdens de droge bladloze periode het assimilatieproces in de stam plaatsvindt. Om hars te verkrijgen wordt de dikke stam aangesneden. Het sap dat daarna wordt opgevangen, heeft een heldere olie-achtige structuur en is wit of geelachtig van kleur. Kort daarop stolt het, waarna een harsachtige substantie overblijft.
In het Midden Oosten staat deze hars nog steeds in hoog aanzien vanwege zijn aromatiserende vermogen. Hij wordt bij de bereiding van parfum en geneesmiddelen gebruikt. In het oude Egypte werd de hars in de tempels als wierook verbrand en ook gebruikte men hem om de doden te balsemen.

Maar was de myrrhe uit de bijbel wel het hars uit Commiphora myrrha? Lees verder Myrrhe in de bijbel | Kunst en cultuur: Geschiedenis