Kerst op de markt

Kerstmarkt in Brugge. De helden uit mijn jeugd, Jan Breydel en Pieter Deconinck draaien hun rug naar de pot-sierlijke wintermutsen van de moderne jeugd. Kerstmarkten, een vreemd geurgenoegen van warme wijn, kaneel en kruidnagel vermengd met de lichtjes walgverwekkende geur van warme worst. Rationeel gezien niet echt aantrekkelijk. En toch roept het ook zoete gevoelens op van vroeger, als kind thuis.

Vreemd gevoel
Hoe alles is
geweest
Hoe alles komt
en gaat.
Vreemd gevoel
Hoe iets
alles is
Geluk verdriet
voor eeuwig en van alle tijd

Prairie op het plein

Even naar Antwerpen met mijn dochter. Koffie en thee drinken en bijpraten. Rondsnuffelen bij boekhandel De Slegte. Ik vind hier heel wat interessante boeken, die ik helaas of gelukkig al bezit.Voor de volgende kruidenliefhebbers of herboristen dus maar: Herbal Medicine van Dr. Weiss (standaardwerk), ESCOP monographs (Europese monografieën) en zelfs een facsimile uitgave van Dodonaeus Stirpium historiae pemptades sex (1583). Ik... kocht alleen een onnozel maar wel mooi geschreven boekje 'Mooi gezond met een appel en een ei'.

Verder op het theaterplein waren er ook nog planten te bezichtigen. Er was zomaar een modieuze prairietuin aangelegd. Gemengde gevoelens heb ik daarbij, maar het past wel op dit strakke plein en zo in December met zijn dorre grassen, uitgebloeide zonnehoeden en bruine dropplanten kan het mij zelfs bekoren. Ook al omdat het bijna allemaal geneeskrachtige planten zijn.

Over prairietuinen schreef Laurence Machiels een inspirerend boek.  In de zoektocht naar een onderhoudsarme tuin- en stadsbeplanting vinden de Amerikaanse prairieplanten bij ons hun tweede adem. Toch kunnen ook inheemse planten perfect in de prairietuin geïntegreerd worden. De prairietuin oogt wild en ondoordringbaar, maar achter haar schijnbare nonchalance schuilt vaak een uitgekiend aanplant. De prairietuin is geen woeste wildernis, maar een eigentijdse, gecontroleerde en zelfregulerende beplanting.

Grassen zijn in de prairieborder in de meerderheid. Ze zijn te combineren met sterke en stoere Amerikaanse planten zoals Echinacea, Agastache, Baptisia, Veronicastrum, Helenium en Rudbeckia voor een echte prairie sfeer. Ook Aster, Salvia, Verbena, Achillea, Coreopsis, Cirsium, Eryngium en andere zonminnende vaste planten zijn geschikt.

Over prairieplanten: De prairietuin Laurence Machiels

Over kruidenmonografieën: http://escop.com/publications en https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a

Vilcabamba en de honderdjarigen

Het dal van Vilcabamba wordt ook wel het ‘Dal van de Honderdjarigen’ genoemd. Het is ver over de grenzen van Ecuador beroemd vanwege de hoge levensverwachting en vitaliteit van zijn bewoners. In dit dal leven veel meer gezonde honderdjarigen dan elders ter wereld. Wetenschappers en artsen zijn er tot nu toe niet in geslaagd om het geheim van het dal te ontrafelen. Redenen voor de hoge gemiddelde levensverwachting zouden kunnen zijn: het milde klimaat gedurende het gehele jaar, in combinatie met de liefde voor koffie, de aanwezigheid van geneeskrachtige bronnen, het schone milieu en het gebruik van pittige kruiden. Inmiddels hebben ook internationale toeristen de magische ‘bronnen van de eeuwige jeugd’ in dit dal ontdekt.

Vilcabamba, heilig mysterieus dal. Het dorp Vilcabamba ligt ter hoogte van de evenaar tegen het Andesgebergte in Ecuador. Vilcabamba betekent in de Inca-taal heilig, mysterieus dal. 'Vilca' betekent heilig mysterie en 'bamba' betekent dal. Er heeft ook inderdaad lange tijd een mysterieus aura rondom dit dorp gehangen. Er deden verhalen de ronde dat de inwoners moeiteloos tot ver boven de 100 jaar oud werden.
Net als Shirali Luslimov bij de Abchasiërs kent men ook hier een recordhouder: Javier Perreiera, die in 1956 in het nieuws kwam. Over hem werd gezegd dat hij 167 jaar oud werd. Anderen gaven leeftijden op van 120 tot 150 jaar. Na berichten over deze fabelachtige leeftijden in Vilcabamba zijn er onderzoeksexpedities uitgevoerd. Deze lieten inderdaad een ongewone gezondheid zien van
de mensen in Vilcabamba. Het bleek dat er nauwelijks vaatziekten, geen kanker, geen reuma, geen osteoporose en geen ziekte van Alzheimer voorkwam. Later onderzoek toonde aan dat er wel degelijk osteoporose voorkwam onder de ouderen, maar osteoporotische fracturen niet of nauwelijks.

In tegenstelling tot Abchazië en Hunza had Vilcabamba wel een geboorteregister, mede onderhouden door de plaatselijke kerk. Dit geboorteregister bevestigde veelal de ongelooflijke leeftijden van de bewoners. Toch werden de extreme leeftijden van de bewoners in twijfel getrokken en uiteindelijk achtte men deze na onderzoek niet bewezen. Het bleek dat de bewoners vaak zo trots waren op hun bereikte leeftijden dat ze mogelijk nogal geneigd waren deze te overdrijven. Het geboorteregister van de kerk klopte wel, maar binnen families bleken meerdere mensen dezelfde naam te kunnen hebben. Het bleek vaak niet te verifiëren of iemand zich al dan niet uitgaf voor een overleden familielid.
Dat de mensen in Vilcabamba zo extreem lang leefden werd dus niet bewezen, maar dat de bewoners van het 'Heilig mysterieus dal' een ongewone gezondheid genoten bleef wel onbetwist.

De voeding van de Vilcabamba's is vrijwel vegetarisch: granen, groenten, fruit, zaden,noten, bonen, melk en eieren. Granen en andere koolhydraatbronnen zijn altijd ongeraffineerd. Vet in de voeding is grotendeels plantaardig. Vilcabamba's leven van wat de aarde hen schenkt: ze eten wat op eigen bodem wordt verbouwd en wat de natuur biedt, en dat is heel veel. Er groeit een overdaad aan mango's, pruimen, sinaasappels, granaatappels, guaves, citroenen, zoete limoenen, eucalyptus,
bessen en avocado's. Verder groeien er groene groenten, koolsoorten, bloemkool, selderij en peulvruchten, zoals erwten en bonen. Soms eet men wat vlees, maar niet vaak, alleen bij feestelijke gelegenheden. Ook zuivel wordt niet veel gegeten, af en toe verse kaas van koeien- of geitenmelk. Vilcabamba's eten hoe dan ook niet veel.  Er is groot respect voor ouderen en geen oudere is bang dat hij of zij alleen komt te staan want men weet zich verzekerd van hulp en steun.  Ouderen blijven deelnemen aan de maatschappij en leiden een nuttig leven, ze worden niet aan de kant gezet. Met het klimmen der jaren gaat men minder zwaar werk doen, maar men blijft werken. Alles wordt te voet gedaan, er zijn weinig andere vervoermiddelen.......Zo was het maar.......

Nestor Carpio, frail at 89, says he doesn't expect to live as long as his father Miguel, who reached 124 and made this tiny valley famous around the world for the longevity of its inhabitants.

These days, the famous elders of Vilcabamba are dying at a younger age, the result of the stresses of modern life brought by the scores of tourists and health buffs who flock here in search of eternal youth.

"Before life was tranquil, now the town has turned too big," said the bespectacled Carpio, sitting outside his adobe home as cars blasting techno-cumbia cruised nearby. "The really old ones are dying off quickly."
Gangs of youths drinking beer and smoking around the village's main square contrasted sharply with the hardy elders carrying the day's harvest of potatoes, onions and herbs through the steep roads of the Ecuadorean Andes. Old timers say modern life has encroached on and disrupted the valley's tranquil and carefree lifestyle, which was key to their longevity.
Centenarians used to be seen playing cards at the main square or sitting in church, villagers say, but there are fewer now as many have died in recent years. They cited recent funerals of two elders believed to be 118 and 124. "We are not eating the natural food we used to," said Ramon Santin, an 89-year-old peasant with thick, dirty hands who has only been in the hospital once because of a stomach ache. "Life is different."

Oudere literatuur over Vilcabamba: Gezond en stokoud in de Andes. David Davies. 1977.

Zeespaghetti

Vandaag vind ik op het strand, zout, zand, een snuifje sneeuw en veel zeespaghetti. Zeespaghetti! Met zijn deftige Latijnse naam Himanthalia elongata, zeewier dus die in lange groenbruine slierten op het strand aanspoelt. Ze groeien niet in De Haan, maar worden blijkbaar losgeslagen op de rotskusten van Normandië en Bretagne om dan na een verre reis in België en Nederland aan te spoelen. Zij komen naar Belgie en ik ga volgende week terug naar Bretagne.

Zeespaghetti is zeker eetbaar maar je kunt het toch beter levend en wel in Bretagne oogsten. Ze groeien met een wonderbaarlijke snelheid en zijn in de lente op hun best. Dat is de periode dat de lange slierten op hun zachtst en het meest smaakvol zijn. Rijk aan vezels, hoog ijzergehalte en een smaak die aan kokkels doet denken. Het kan zowel rauw als gekookt gegeten worden en de textuur en smaak maken van de zeespaghetti één van de meest favoriete algen uit de Atlantische zee. Dit tere, zilte bruinwier lijkt door zijn lange slanke vorm op spaghetti. Zeespaghetti is goed te combineren met vis, groenten of groenteschotels en zeevruchten.

Ze zijn rijk aan mineralen en vitaminen in het bijzonder vitamine C.  In 125 gram zee spaghetti zitten vezels (5% Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid), vitamine C (400% ADH), kalium (40% ADH), magnesium (29% ADH), calcium (25% ADH) en jodium (56% ADH).

Winters wandelen

 Wandelen is zowat mijn tweede natuur. Be-wegen. De ene voet voor de andere zetten. De ogen in de berm. Vogelmuur, varkensgras, kiemplantjes van de klaproos. In de winter ook kale karaktertakken van de meidoorn, sleedoorn, olm en es ontdekken. Zeker vandaag in de holle wegen van Hoegaarden tegen een ijsblauwe hemel zien die boomsilhouetten er als zwart-wit-tekeningen uit. Nog meer kunstzinnig, bijna Breugheliaans zijn de geploegde bruine graanakkers met hier en daar een veeg of een heel vlak wit van sneeuw.  Brabants landschap met verkleumde maar kleurrijke mensenfiguurtjes tegen een verre horizon.

We vinden ook nog wat donkere sleedoornbessen en bloedrode meidoornvruchten. Te bewonderen, te oogsten en zelfs te eten in tijden van nood.  Dodonaeus in zijn CruydtBoeck noemt meidoorn sauseboom.
Dit ghewas wordt gheheeten in Griecx Oxyacantha/ van sommighen Pityacanthes ende Pyrina. In Latijn Spina acuta ende Spina acetosa/ In die Apoteke Berberis/ sonderlinge die vrucht die daer best bekent es/ In Hoochduytsch Paisselbeer Saurich Erbsel Versich/ In Neerduytsch Sauseboom/ 

Die groene bladeren van Sauseboom, schrijft hij,  dienen om Sausen daer af te maken tot den spijsen ghelijck dat Surckele/ ende die sause die daer af ghemaeckt wordt/ es vercoelende ende maeckt appetijt/ ende es seer goet den ghenen die verhit ende cortsachtich sijn.
Die besiekens van Sauseboom stoppen den loop des buycx/ ende stelpen alle overvloedighe vloet van den vrouwen/ ende alle onnatuerlijcke bloetganck.
Die wortelen van Sauseboom in looghe gheweyckt maken dat hayr geel/ alsmen dat hayr daer mede dickwils wascht.

Nu gebruiken we bloesem, blad en bessen vooral voor hart en bloedvaten. daar is het zonder meer een zeer goede plant voor: veilig, goed werkzaam, gemakkelijk te oogsten en te verwerken tot tinctuur of siroop. Probeer eens wat bessen in een potje vloeibare honing te laten trekken. Een supermiddel voor het ouderdomshart.

Summiere plantenlijst

• Cedrus op het kerkplein
• Tilia en Castanea in de toontuinen
• Viola reichenbachiana in het gras
• Polygonum aviculare op het pad
• Viola tricolor in een vergeten graanakker
• Sambucus, Ulmus, Crataegus in de holle weg
• Rosa canina met bedeguar
• Daucus carota, weggegooid onder de vlier
• Malva in de berm
• Papaver rhoeas op de akker
• Reseda lutea, Wouw, zomaar in de gracht
• Sisymbrium officinalis, Raket nog in bloei
• Fraxinus exelsior en Clematis vitalba
• Chelidonium majus
• Galium aparine, kiemplantjes en zaad

En nog veel meer vergeten onkruiden

Meer over meidoorn:
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/95993-meidoorn-geschiedenis-van-geneeskracht.html https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a/crataegus-laevigata-meidoorn

Ginseng zaaien

Bij Ruehlemans is nu ook het zaad van de echte ginseng Panax ginseng te koop. 

Echter Ginseng in Deutschland? Kann das was werden? Ohne Zweifel: Ja! Denn es gibt eine Ginsengfarm, die seit 20 Jahren erfolgreich den koreanischen Ginseng in Norddeutschland anbaut. Und unser Saatgut kommt von dort her. Das klingt erstmal ganz gut. Trotz alledem fordert die Ginsengkultur die vielleicht höchste aller gärtnerischen Tugenden: Geduld! Freuen Sie sich schon jetzt auf den ersten Biss in die frische Wurzel, die Kultur dauert „nur“ 6 Jahre lang.

Muss ich noch was zur Wirkung sagen? Die Chinesen bringen es ganz einfach auf den Punkt: „Ginseng stärkt das Chi (=Lebenskraft)“. Echter Ginseng ist berühmt für seine adaptogene, ausgleichende Wirkung. Ginseng stärkt viele Organe, beruhigt die Nerven, wirkt gegen Angstzustände, verbessert die Augen, schärft den Verstand und verlängert das Leben - sagt man. Für die Wirkungen verantwortlich sind die Ginsenoside, eine spezielle Gruppe von Wirkstoffen, die fast nur im Ginseng vorkommen. Bei Schwäche, zur Rekonvaleszenz und überhaupt um fit zu bleiben bis ins hohe Alter, wird von vielen Naturmedizinern die regelmäßige Einnahme empfohlen.

Wir bieten hier grundsätzlich stratifizierte, das heisst vorbehandelte Saat an, die schnell anfängt zu keimen, wenn die Temperaturen über 8°C liegen. Eine detaillierte Kulturanleitung liegt bei.

http://www.kraeuter-und-duftpflanzen.de/Pflanzen-und-Saatgut/Gagelstrauch-Guduchi/Ginseng/Koreanischer-Ginseng-Saatgut

Knoflook en vampiers

Het Servische gehucht Zarozje wordt geplaagd door een vampier. Althans, dat zeggen bewoners van het dorp, dat is gelegen tussen groene berghellingen en spookachtige dichtbegroeide wouden. Geruchten dat de geest van een legendarische vampier is gewekt zaaien er angst en lokken toeristen.

De autoriteiten van Zarozje raden de dorpsbewoners aan altijd knoflook op zak te hebben en houten kruisen in hun kamers te plaatsen om vampiers te verjagen. Veel dorpelingen weten wel dat de verhalen over de beroemdste vampier van Servië Sava Savanovic slechts sprookjes zijn. Toch is het verstandiger de wijze raad in acht te nemen dan ten prooi te vallen aan de scherpe hoektanden van het monster.

De molen bij de rivier Rogatica

Legende

"Het verhaal over Sava Savanovic is een legende, maar er gebeurden vroeger vreemde dingen in deze streken", aldus Milka Prokic, die in zijn ene hand een streng knoflook, in de andere een houten staak vasthoudt. Op de omliggende heuvels stijgt mist op. "We hebben deze legende geërfd van onze voorouders en we houden haar levend voor de jonge generaties."

Sava Savanovic dronk volgens de legende het bloed van degenen die hun koren kwamen malen in de molen bij de rivier Rogatica. De molen stortte enkele maanden geleden in, tot woede van de vampier, die nu op zoek zou zijn naar een andere plek om zich te rusten te leggen.

En waar komt het verhaal vandaan dat juist knoflook vampiers kan verdrijven? De geur? De ontsmettende werking? De vorm van het teentje? Wie het weet mag het zeggen.

Mijn verhalen over knoflook

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/24857-ui-knoflook-en-onze-hormonen-een-familiegeschiedenis.html

https://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a/allium-sativum-knoflook

Bingelkruid

In gedachte ben ik nog steeds op stap met mijn cursisten in het leuke steegje gelegen tussen de kerk van Wilsele en het kruidentuintje van herboriste Hilde. Ruigtekruiden vinden we hier vooral, kleine veldkers maar ook veel bingelkruid (Mercurialis annua), niet direct grote geneeskrachtige kruiden maar toch planten met een geschiedenis. De Latijnse naam Mercurialis kreeg de plant ter ere van Mercurius, de Bode der Goden. 'Plinius spreekt van een kruid dat zo genoemd is wat van de God Mercurius gevonden is geweest'. 

De plant behoort tot de familie der Euphorbiaceeën en groeit vooral op vuilnisbelten, woeste gronden of tegen de voet van fruitbomen in boomgaarden. De hoogte varieert van tien cm tot welhaast één meter.
Medicinaal wordt de plant niet veel meer gebruikt. De eigenschappen zijn urine-afdrijvend en laxerend. Soms werd bingelkruid wel toegepast om de stuwing van moedermelk te stoppen. Wel af te raden om dat uit te proberen. Mercury-honing was vroeger in gebruik als huismiddel. Het is helemaal geen honing maar een afkooksel van de plant om urinelozing te bevorderen. Toch moet het zelf bereiden van deze middelen omwille van de mogelijke giftigheid  afgeraden worden.
De oude kruidendokters gaven het sap van bingelkruid ter bestrijding van wratten. Niet verwonderlijk omdat ook veel andere planten met wit en geel melksap traditioneel tegen wratten gebruikt werden

Bingelkruid uit Flora Batava 

Bingelkruid werd ook in de tijd van Dodoens als laxeerkruid gebruikt vooral in de vorm van klysma‘s '....en daarin kan dat zeer veel doen om de overvloedigheden die in de darmen vast en te lang blijven steken en marren gemakkelijk af te vegen en uit te jagen. Die bingelkruiden in water gekookt en gedronken of anders met enig moeskruid of in spijs gegeten zijn ook zeer nuttig om de buik los en week te maken en daardoor niet alleen de drek en de dikke overvloedigheden, maar soms ook de dunnere slijmerige koude en ook de hete galachtige vochtigheden te zuiveren en uit het lijf te drijven'.

Straffe toepassingen vermeldt zelfs 'De zeer geleerde Costicus, die schrijft dat diegene die hun handen bestrijken met het sap van bingelkruid, met sap van witte heemst en met postelein vermengt gesmolten lood zullen kunnen pakken zonder er enig letsel van te voelen'. Planten die je dus vuurvast maken.

Zelfs in de keuken werd het bingelkruid gebruikt. Leaves - cooked. They were at one time quite popular, being used like spinach. The acrid principle is said to be destroyed by thoroughly boiling the leaves. The raw leaves are poisonous. It is probably wise not to eat the leaves of this plant.
http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Mercurialis+annua

En mogelijk nieuwe therapeutische toepassingen komen er aan. Folkloric anecdotal evidence and initial screening led us to investigate the cytotoxicity of Mercurialis annua L. (Euphorbiaceae) methanolic extract against a variety of cancer cell lines. In total, six different cell lines representing three types of common cancers were used to determine the potential antineoplastic activity of the plant extract. Our results show that the M. annua extract exhibited potent cytotoxic effect on both HRT-18 and T47D cell lines in a dose-dependent manner. HRT-18 is a colorectal adenocarcinoma cell line, while T47D is a breast cancer cell line.
Scientific Research and Essays Vol. 7(37), pp. 3218-3222, 20 September, 2012. Cytotoxic effect of Mercurialis annua L. methanolic extract on six human solid cancer cell lines

Gele en 'groene' gentiaan?

Veratrum album

Tijdens de les over bitterstofplanten bespraken we de gele gentiaan en werd er verteld dat er ook een groene gentiaan zou bestaan. Ik ken zelf geen groen bloeiende gentianen, en besefte pas later dat hier de klassieke en gevaarlijke vergissing gemaakt werd met een andere plant, de witte nieswortel (Veratrum album L.) ook wel wit nieskruid genoemd. Een giftige vaste plant die vroeger zelfs als pijlgif gebruikt werd. Deze 'groene gentiaan' groeit in vochtige Alpenweilanden, in hetzelfde biotoop als de gele gentiaan, Gentiana lutea, de plant waar likeur mee gemaakt wordt. Vroeger kwamen er dan ook regelmatig vergiftigingen voor omdat de Veratrum in plaats van Gentiana geoogst en gebruikt werd.

Gentiana lutea

Alle delen van de Veratrum zijn giftig. Planten op 700 m hoogte bevatten wel 1,5% alkaloïden, die op 2500 m hoogte nog maar 0,2%. Vooral in de wortelstok komen de alkaloïden protoveratrine en germerine voor.

Ondanks of dank zij de giftigheid werd de wortel ook in de vroegere kruidengeneeskunde gebruikt. Bij Matthiolus lezen we over de Weisser Nieszwurtz (1586)

Nieszwurtz in die Nasen empfangen, macht niesen, und reinigt das Haupt. Wie man mit Nieszwurtz Zâpffle zum Stulgang bereiten sol, ist oben im ersten Buch und Capitel, unter der Veilwurtz gemeldte.
Nieszwurtz in Essig gesotten, unnd denselbigen im Mund gehalten, benimpt das Zanwehe.
So die Weiber Nieszwurtz brauchen, wie sie wissen, bringts jnen jre zeit.
Diese Wurtzel wirdt auch zu den Geschwâren, Grinden, und alten Schâden, dieselbigen darmit zu reinigen und seubern, genûtzt.
Nieszwurtz gepulvert, und mit Weitzenmehl gemischt, darvon sterben die Meusz.
Nieszwurtz in Milch gesotten, und den Fliegen fûrgesetzt, so viel jhr darvon essen, mûssen alle geschwellen, und zerbersten.

Ouderwets vertaald klinkt dat ongeveer zo:
Nieskruid in de neus ontvangen doet niezen en reinigt dat hoofd.
Nieskruid in azijn gekookt en diezelfde in de mond gehouden beneemt de tandpijn.
Zo de vrouwen nieskruid gebruiken, zoals ze weten, brengt het hun tijd.
Deze wortel wordt ook voor zweren, schurft en oude schaden gebruikt, diezelfde daarmee te reinigen en te zuiveren genuttigd.
Nieskruid gepoederd en met tarwemeel gemengd, daarvan sterven de muizen.
Nieskruid in melk gekookt en de vliegen voor gezet, als zij daarvan eten, zullen ze opzwellen en barsten.

Tijm en de herboristen

Een herboristenopleiding kan en mag ook gezellig zijn. Samen op de middag in 'Het Vertier' eten, drinken en praten.
In de voormiddag zijn we begonnen met de kruiden voor de luchtwegen te bespreken. Tijm en salie, keukenkruiden maar ook bijzondere geneeskrachtige planten. Te gebruiken bij hoest, goed slijmoplossend en bacteriedodend. Om maar iets te noemen.

Ook in een ver verleden werd tijm al voor de luchtwegen gebruikt. Dodonaeus in zijn CruydtBoeck zegt over tijm: 'Thymus is geschikt om de plas en maandstonden te verwekken en voort te laten komen, laat de vrucht rijzen, zuivert het ingewand en is zeer nuttig om al hetgeen dat in de borst en longen steekt of verborgen ligt uit te halen en gemakkelijk te laten lossen.

Hetzelfde gewas, zo Dioscorides schrijft, met zout en azijn gedronken laat de slijmerige vochtigheid die pituita genoemd wordt met de kamergang af komen en uit het lijf ruimen.
Het water daar Thymus met honing in gekookt is geweest is zeer goed gebruikt diegenen die hun adem niet ophalen kunnen dan met rechte hals en die benauwd zijn en die de kuchhoest hebben.
Datzelfde afkooksel jaagt de wormen uit de buik, verwekt de maandstonden, laat de vrucht voortkomen en drijft de nageboorte af en laat plassen.
Thymus met honing vermengt als een Electuarium en dikwijls te likken gegeven ruimt de borst en laat de fluimen rijpen en rijzen en veroorzaakt het gemakkelijk uitspuwen en laat alle taaie slijmerigheid lossen en scheiden'
Voor de luchtwegen gebruiken we tijm in honing en als siroop nog steeds. Om de plas en de maandstonden te verwekken wordt het niet meer toegepast. Maar... mogelijk kan tijm als stimulerende plant de herboristen in spe ook helpen om al die informatie over kruiden te verwerken.

Meer over de geschiedenis van tijm
http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/37883-tijm-en-zijn-verleden.html en http://wetenschap.infonu.nl/scheikunde/38543-tijm-de-vele-chemische-variaties-ofwel-chemotypes.html

Mandarijntje, een oervrucht

Uit onderzoek blijkt dat er maar drie ‘echte' citrussoorten zijn: de pomelo (Citrus grandis) , de mandarijn (Citrus reticulata) en de sukadecitroen of cedraat (Citrus medica) .

De kennis kwam eerst van botanici (die bij alle citrusvruchten naar details van vruchten, blaadjes en bloemen keken), later van genetici die eiwitten en stukjes DNA vergeleken. Het inzicht betekent een flinke opruiming in het soortenassortiment, want vroeger kon een kenner rustig beweren dat er 16, of zelfs wel 162 soorten citrusfruit bestonden.
De sinaasappel is dus in feite geen aparte soort. De Chinese biologen zochten in het genoom van de sinaasappel naar DNA-volgordes die overeenkwamen met hetzij pomelo, hetzij mandarijn. Dat driekwart mandarijn-DNA bleek, betekent dat pomelo eerst met mandarijn is gekruist, en een nakomeling van die kruising nogmaals met mandarijn. Toen was het een sinaasappel.

Zo'n kruising blijft bij citrusvruchten lang in stand. Uit pitten van citrusvruchten groeit van nature meestal geen kruising van vader en moeder, maar een kloon van de moeder. Door die vreemde vorm van ‘stekken' kunnen ook moderne gekweekte rassen oeroud blijken. De oudste vermelding van een sinaasappel, in Chinese literatuur, dateert van 314 v. Chr. Archeologische aanwijzingen voor de teelt van citrusfruit zijn er al uit 2100 v. Chr.
De gekruiste vruchten zelf hebben allerminst het imago van oervrucht. De mandarijn: makkelijk pelbare zoete kindervriend. En dan de pomelo, licht bitter weliswaar, maar toch: een glimmende sapbal van wel twintig centimeter doorsnee. In sommige botanische leerboeken, en in Van Dale, staat de pomelo nog beschreven als een veredelde pompelmoes.
De knobbelige sukadecitroen of cedraat is de onbekendste van de drie oercitrussen, maar is toch de eerste citrusvrucht die het Midden-Oosten en het Middellandse Zeegebied bereikte. Hij wordt er nog altijd geteeld, om sukade te maken van de schil. De sinaasappel werd pas in de zestiende eeuw in Europa geïntroduceerd, door de Portugezen. De mandarijn kwam in 1805.


Het mandarijntje, het lieflijk geurend kindervruchtje blijkt dus een stoere oervrucht te zijn. Al zal het oorspronkelijk mandarijntje er wel heel anders hebben uitgezien.

Over de naam “mandarijn” 
In China was de mandarijn vroeger heel belangrijk en werd als de vrucht van de rijken gezien. Ze stond net zo hoog in aanzien als de hoogste Chinese staatsambtenaren: de Mandarijnen. Vandaar mogelijk dat men de vrucht mandarijn is gaan noemen.
Anderen zijn van mening dat de naam is afgeleid van de naam van het eiland Mandara, het tegenwoordige Mauritius.

Kruidenteelt in Groede

Even onverwacht op bezoek bij een bijzonder kruidenbedrijf in Groede. Zomaar eind november met ruig weer, wilde wolken, regen zon en zelfs een volle regenboog. Op het veld vinden we nog stevige rijen met bloeiende venkel, naast forse decoratieve bladeren van kardoen of artisjok en de roestige resten van sint-janskruid. Ook enkele rijen met rosetten van een nieuwe ster aan het kruidenfirmament is er te bekijken: kaardebol.

http://www.biosfeergroede.nl/

Apocalyps

Zelfs in mijn leven is volgens grote en kleine doemdenkers de wereld al zowat twintig keer vergaan. 

Waarom willen mensen zo graag geloven dat de wereld vergaat?  Zou het zijn omdat we de aardbol vaak zien als een hele nare plaats, gevuld met onderdrukking, onrechtvaardigheid en de dreiging van de dood. Ondergangsdenken of apocalyptiek (mooi woord) vormt een krachtige, maar wel wat vreemde reactie daarop: de wereld is zo slecht dat deze niet hersteld kan worden, en dus wordt deze weggevaagd.

Het idee dat zo’n apocalyps verlossing brengt, komt uit tal van hoeken. Diverse godsdiensten spreken bijvoorbeeld over het vergaan van de wereld. “Het Jodendom, Christendom en de Islam voorspellen allemaal een apocalyps. Het einde van de wereld, vaak met een dag des oordeels en een Armageddon, reflecteert het verlangen om aan het bestaan te ontsnappen, de vijanden te bestraffen en gelijk gesteld te worden aan een hogere macht of transcendente realiteit. En.... de goeden die worden natuurlijk gespaard!

Varkensgras

Varkensgras vinden we nu volop langs wegkanten. Het staat er zelfs stevig en fris bij, voor zover je het onooglijke varkensgras fris kan noemen. Het is nu eenmaal niet moeders mooiste. Maar onder dat bestoft uiterlijk verbergt zich een aloude geneeskrachtige reputatie.

Volgens Dodonaeus in zijn cruijdeboeck/deel1/capitel064

• Tsap van Wechgras ghedroncken es goet tseghen dat bloet spouwen/ t bloet pissen/ ende tseghen alle bloet ganck/ ende helpt den ghenen die overvloedichlijck overgheven ende camerganck hebben.
• Tselve sap met wijn gedroncken es goet den ghenen die van fenynighen ghedierten ghebeten sijn.
• Tsap van Wechgras es oock goet tseghen die derdaechse cortsen een ure voor dat aencomen van den cortsen ghedroncken.
• De bladeren van Wechgras in wijn oft water ghesoden ende ghedroncken stelpen alderhande loop des buycx/ dat root melizoen/ der vrouwen overvloedighe cranckheyt/ tbloet spouwen ende alle bloetganck/ ghelijck dat sap.
• Tsap van Wechgras met een pessus in der vrouwen scamelheyt ghedaen stelpt die vrouwelijcke cranckheyt ende die overvloet/ in die nuese ghesteken stoppet dat bloeyen uut die nuesen/ in die ooren ghedruypt benempt die pyne ende gheneest dat ghesweer der selver.
• Tselve sap met huenich en wijn ghesoden gheneest die sweeringhe en heete swellinghen van den scamelijcken leden.
• Die bladeren gruen ghestooten sijn goet gheleet op die maghe die verhit ende onsteken es/ op alle heete sweeringhen ende apostumatien/ opt wildt vier/ ende op alle versche wonden.
• Dioscorides scrijft oock van Wechgras dattet urine en water doet maken en dat tgoet tseghen die droppelpisse es/ dat alleen waer es/ als die urine heet ende snijdende es.

Bloedingen, diarree, menstruatiebloedingen.... het is duidelijk dat ook in de tijd van Dodoens de looistofwerking van varkensgras al bekend was.

Ook in het boek Artseny-gewassen 1796-1813 vinden we de adstringerende werking terug:  'Door zijne samentrekkende hoedanigheid is het Sap of Afkookzel van dit Kruid, in Wijn of Water, uitwendig opgelegd, tegen Breuken, Bloedloop en andere Vloeijingen dienstig bevonden. Het bijna onzigtbaar kleine Zaad, van zelf op de Aarde verspreid, strekt 's Winters tot Voedzel voor het klein Gevogelte'.

En in de Flora Batava 1814 wordt vooral verwezen naar de plant als voedsel voor dieren en zelfs voor mensen. Het Zaad kan in tijden van gebrek tot voedsel voor Menschen dienen. (Mattuschka.) De Plant geschikt tot Blaauw-Verwen. (Thunberg.) Het Zaad wordt sterk door de Vogels gezocht, en is een voornaam Voedsel voor dezelven. Met de Bladen kan men Varkens mesten. De Plant is voor de Schapen nadeelig, als krijgende hierdoor verstopping. (Matt.) ook door Brugmans als schadelijk in Weilanden opgegeven. Wanneer het op den Akker sterk vermenigvuldigt, is het best door varkens uitteroejen. (Matt.)


Pigroot
Pigroot, Polygonum aviculare, from the 1000-knot family, is also known as swine’s grass, varkensgras, varkensknets, varkensstraat, varkenskruid, zwijnegras (NL) and herbe à cochons, renové des oiseau, aviculaire (F) and also vogelknöterig (G). Not only pigs but, apparently, according to the French and German names, birds love it as well. It is fed fresh, mainly to benefit a thick and shiny plumage (it contains a lot of silicic acid). This herb grows in every grassy verge, preferably on the path, just like plantain or waybread, with which it shares most of its uses. Dodoens says: it cools, helps stop blood-vomiting and –spitting, helps stop earaches, heartburn, and cures cholera; modern-day use mostly concerns enhancement of urine flow, regeneration of mucous tissue in the digestion track as well as in the respiratory track.

Meer te lezen op http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/aandoeningen/40083-varkensgras-verleden-en-heden.html

Duin- en strandwandeling

 Wandelen in De Haan aan Zee. Lesdag van de herboristenopleiding 'Dodonaeus'. Onverwacht mooi weer, wat wel te zien is aan de lange, donkere schaduwen die de deelnemers na laten op het strand. Wandelen en natuurlijk najaarsresten van planten bekijken, besnuffelen en beruiken. Een kleine opsomming: meidoorn, stinkende gouwe, nagelkruid, duizendblad, kaasjeskruid, kardinaalsmuts, kliswortel, maar ook miniscule bladrosetten van winterpostelein. Verder de vitaminerijke bessen van hondsroos, rimpelroos, duindoorn en gojibes. En dank zij de alerte observatie van de deelnemers vinden we ook nog wat bloeiende zeeraket en lepelblad.
Winterpostelein - Claytonia perfotiata. Frans: Claytonie perfoliée Duits: Kragen-Portulak (Winterpostelein), Engels: Springbeauty. Zijn witte bloemen met 5 kroonbladeren, ontluiken boven de 2 vergroeide bladeren. De bladeren ondersteunen de bloem en vormen een schoteltje. Ze bevolken in de lente de boorden van de wandelpaden en de schaduwrijke zoomrand van de duinbossen om in de zomer compleet te verdwijnen. Het is afkomstig uit Noord-Amerika en bij ons geïntroduceerd als groente tijdens de jaren '20. Ze kunnen geoogst worden in de winter, wat meteen hun naam verklaart. De blaadjes worden rauw gegeten als sla, bereid als spinazie of er wordt soep van gemaakt. Rauw bevatten ze een belangrijke hoeveelheid vitamine C.

http://dier-en-natuur.infonu.nl/natuur/24678-een-herborist-aan-zee.html

http://dier-en-natuur.infonu.nl/natuur/42126-een-herborist-aan-zee-het-duinbos.html

Kruidenwandeling

Een kruidenwandeling begeleiden, in een vreemd verwilderd volkstuingebiedje gelegen tussen huizen, hoogbouw en vele wegen in de krochten van Berchem.  Aan het eind van de Constant Jorislaan is onze afspraak.

De volkstuintjes zijn al een hele tijd verlaten, ze moesten plaats maken voor een ruilverkaveling, ondertussen verwilderen de tuintjes, groenten maken plaats voor de sterkste overlevers. Hier is dat vooral de Canadese guldenroede, maar ook wilde marjolein, vrouwenmantel en aardbeien houden stand. Bessenstruiken kunnen zich ook handhaven en echte superonkruiden zoals paardenbloem, brandnetel, weegbree, heermoes en basterwederik komen zich vanzelfsprekend zelf vestigen. Een bevreemdend, maar mij wel tevreden stemmend schouwspel. Natuur die zich opnieuw vestigt tussen huizen, hoogbouw en plastic afbakening van percelen. Geen stads park, maar mooie, lelijke woekering van menselijke natuur. Een echte speeltuin voor een herborist. Guldenroede die blaasontsteking kan genezen, vrouwenmantel voor vrouwenkwalen, heermoes tegen versleten gewrichten, weegbree voor allergische luchtwegen en basterdwederik voor de oude prostaat. Voor vrouw en man, voor jong en oud, voor stadse en boerse mensen. Voor iedereen een hulpje, een wilde steun en toeverlaat.

Netels en de prostaat

Mooie brandnetels vind ik zelfs nu nog  in de statige straten van De Haan aan Zee. Gewoon in de berm onder de geknotte populieren. Niet verwonderlijk, populierblad zorgt voor een overvloed aan bemestende stikstof, al zou het ook kunnen dat hier op de hoek van de straat honden uitgebreid de boom als pispaal gebruiken. Plukken zal ik dus maar niet doen.

Het is ten andere nu eerder de tijd om de gele wortels te oogsten. Je kan er een klassieke tinctuur mee maken, 20gr verse wortel op 100cc alcohol van 60°. Te gebruiken tegen goedaardige prostaathypertrofie, nu ja 'goedaardig', prostaatklachten kunnen best wel vervelend zijn.

In een grote studie met meer dan 600 patienten die gedurende 6 maanden brandnetelpreparaat gebruikten, bleek de Urtica radix significant de symptomen van goedaardige prostaathypertrofie te verminderen. De kracht van het plassen en de hoeveelheid urine die niet uitgeplast werd, verbeterden. In een tweede studie, met enkele honderden patiënten werd de combinatie van brandnetelwortel met Sabal (zaagbladpalm) getoetst op werkzaamheid en veiligheid. Ook hier bleek dat het combinatiemiddel positieve en statistisch significante effecten had op symptomen van benigne prostaathypertrofie.  In een Duitse studie bleek de combinatie even effectief te zijn als een regulier middel.

Safarinejad MR. | Urtica dioica for treatment of benign prostatic hyperplasia: a prospective, randomized, double-blind, placebo-controlled, crossover study. | J Herb Pharmacother. | 2005;5(4):1-11.

Lopatkin N, Sivkov A, Schläfke S, Funk P, Medvedev A, Engelmann U. | Efficacy and safety of a combination of Sabal and Urtica extract in lower urinary tract symptoms--long-term follow-up of a placebo-controlled, double-blind, multicenter trial. | Int Urol Nephrol. | 2007;39(4):1137-46. Epub 2007 Feb 15.

Engelmann U, Walther C, Bondarenko B, Funk P, Schläfke S. | Efficacy and safety of a combination of sabal and urtica extract in lower urinary tract symptoms. A randomized, double-blind study versus tamsulosin. | Arzneimittelforschung. | 2006;56(3):222-9.

Voordrachtig hart

Ik wandel door de straten van een donker, regenachtig Gent. Ben veel te vroeg voor mijn voordracht over ' Tien kruiden voor tijdelijke nood' bij Velt Damvallei. Ik dwaal wat doelloos door de lange Antwerpsesteenweg. Zoals vele stadse straten, heeft ook deze straat voor mij iets onwezenlijk on-menselijk. Vooral ook chaotisch lelijk: vervallen rijhuizen maar ook mooie oude villa's omgeven door grote, herfstige beukenbomen, een gladde hedendaagse, fel verlichte supermarkt er tussen, een rommelige nachtwinkel en kappers die nog volop aan het coifferen zijn. Ik kijk overal binnen. Menselijk leven op alle niveau's. Herinnering aan vroeger. Ook toen ik jong was dwaalde ik 'graag eenzaam' door donkere straten met een dubbel gevoel van angst en euforie, alsof ik zelf de aarde in de hand moest houden.

En verder....de voordracht verliep vlotjes. Zoals gewoonlijk, zou ik zeggen, al moet het ook wel wat spannend blijven. Verwondering blijft er gelukkig wel bij mij over al die ordinaire onkruiden, die toch zo bijzonder zijn. Paardenbloem, brandnetel, weegbree, maar ook vlier en meidoorn. Beter bestaat er niet.

Over meidoorn, de rode vruchten die er zelfs nu nog zijn, hoe goed die voor het ouderdomshart wel zijn. En dus spreek ik mijn bewondering ook uit over mijn eigen hart, dat ondertussen al 68 jaar klopt aan een gemiddeld ritme van 70 slagen per minuut, 24 uur per dag en ik vraag ik mij af hoeveel slagen dat dan wel mogen zijn in mijn 68 jaar.
En dus was er in het publiek een Pietje precies die dat dan ook even op zijn slimme telefoon voor mij  berekend had.
2 miljard 501 miljoen 856.000 hartslagen, knap van mijn hart en een beetje ondersteuning kan dat dan zeker wel gebruiken.

http://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/95993-meidoorn-geschiedenis-van-geneeskracht.html
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/alternatief/23071-meidoorn-beschermer-van-hart-en-huis.html

Obamaherbs en Red Passion?

Barack Obama werd gelukkig herkozen als president van de United States. Als herborist vroeg ik mij af of mijnheer de president op een of andere manier ook iets met kruiden 'herbs' te maken heeft. Dus.... ik op zoek naar de Obamaherbs en die bleken wel degelijk te bestaan, maar niet zoals ik ze mij had voorgesteld. Op de site Obamaherbs wordt alleen maar reclame gemaakt voor 'Red Passion'. Red Passion is a researched and tested formula to tackle all the pressing problems of men- naturally and safely. This natural formula for male sexual enhancement is proven to be the safest, most effective and completely noninvasive method for increasing the girth and lengthening of your penis.
Een zogenaamd afrodisiacum maar wel met bijzondere planten, Epimedium, Cuscuta, Ginkgo, Panax ginseng, Crataegus, Serenoa repens, Catuaba en Muira pauma, allemaal kruiden met een versterkende, hormonale of circulatiebevorderende werking.

Een voorbeeld: Epimedium Leaf Extract

Epimedium is a genus of twenty-one related plant species. Epimedium has been used for thousands of years as a libido enhancer. It is also known as 'Horny Goat Weed' in US. After centuries of use in China, top medical doctors now report that Epimedium can be used to boost libido, improve erectile function, restore sexual power and increase sensation. Scientifically, Epimedium works by freeing up testosterone, which naturally increases sex drive and endurance. Another effect of Epimedium is that it allows more blood flow to the penis. It does this by allowing the nitric oxide levels to increase, relaxing smooth muscles.

http://www.obamaherbs.com/ingredients.html. Obamaherbs! Wat zou mijnheer de president hier van vinden?

Maar er is ook een echte White House herb garden en die vind je op http://greenliving.about.com/od/thegreenyard/fr/white_house_garden.htm

Back to nature? Yes, we can. It is the first vegetable garden of the White House in about 70 years:

America’s First Lady grows, in an area of the garden that surrounds the White House, vegetables, fruit and herbs. Everything is, of course, organic and healthy, surrounded by edible flowers along the path.

Interesting: One part of the crops is called “The Three Sisters:” it consists of corn, beans and squash planted together. The Native Americans gave them this name because they grow and thrive together: the beans grow up the corn plants for support and the squash gives shade to the base of the plants.

Rabarberwortel

 Het imposante ingesneden blad van Rheum palmatum begint langzaam zijn zomerse kracht te verliezen, hét moment om de knoestige wortel te oogsten. De meeste wortels probeer ik onder zachte dwang met een platte riek uit de grond te halen, maar deze rabarberknoest moet ik wel met een schop in stukken snijden. Ik hoor het oranje sap in mijn oren sissen. Ik vernietig niet de hele plant, stukken met een sterke bladknop stop ik na enig indrogen terug in de volle grond. De rest wordt aan touwtjes geregen om een soort amulet te maken.

De Latijnse naam Rheum van 'rhein', vloeiend, stroom, verwijst naar de vloeibaar-makende, laxerende werking van de wortel. Met 'Rabarbar werd de afkomst van de plant aangeduid, aangevoerd van ver weg, uit het land der barbaren.http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/natuurgeneeswijze/41645-rabarberwortel-mooi-en-machtig.html