Astaxanthine

De rode carotenoïde astaxanthine werd bijna 90 jaar geleden voor het eerst geïsoleerd uit een kreeft. Het is mede verantwoordelijk voor de roodachtige kleur van veel zeedieren, zoals kreeften, maar ook zalm en sommige forel- en krabsoorten. Hoewel het in veel zeedieren voorkomt, wordt het voornamelijk geproduceerd door de microalg Haematococcus pluvialis. Deze microalg is vaak de bron van astaxanthine, dat verkrijgbaar is in tabletvorm en als ingrediënt in huidcrèmes.

Adonis amurensis

Astaxanthine hoopt zich ook op in menselijk huidweefsel. Bij de vaak kleine hoeveelheden die in voedingssupplementen voorkomen, is er echter geen risico op roodheid van de huid. Desondanks heeft het, zelfs in deze kleine hoeveelheden, een zeer positief effect op de huidgezondheid. Het heeft een anti-verouderingseffect, vooral wanneer de huid UV-schade heeft opgelopen of nog steeds oploopt. Dit komt doordat astaxanthine wordt beschouwd als een van de krachtigste bekende antioxidanten, duizend keer sterker dan vitamine C.

Uit onderzoek met doseringen tussen 2 en 12 mg per dag is gebleken dat astaxanthine UV-schade vermindert, het waterverlies via de huid gedeeltelijk halveert (wat resulteert in een vollere, gezondere huid met een hoog vochtgehalte, wat vooral belangrijk is voor de ouder wordende huid), en ook de huidstructuur en elasticiteit aanzienlijk verbetert. Het is effectief voor door de zon beschadigde huid en zou daarom speciale aandacht moeten krijgen van mensen met een lichte huid of mensen die in gebieden met hoge en intense zonnestraling wonen.

Aanbevolen dosering: 2-12 mg per dag bij een vetrijke maaltijd of als combinatieproduct met een olie.

Let op: Bij zeer hoge doseringen is een onschadelijke en licht roodachtige verkleuring van de handpalmen mogelijk, die meestal snel verdwijnt zodra de medicatie wordt gestaakt.

Zhou X, Cao Q, Orfila C et al. Systematische review en meta-analyse over de effecten van astaxanthine op huidveroudering bij de mens. Nutrients 2021; https://doi.org/10.3390/nu13092917