Het kruidje dat er niet is.

Als je één keer per jaar en dat al meer dan 20 jaar, wandelt in het dolmendorp Weris, dan weet je zo langzamerhand waar alles groeit en bloeit. Echte verrassingen zijn er dan ook niet meer bij en eerlijk gezegd vind ik dat ook niet erg. Dezelfde planten, individuen, elk jaar eens opnieuw zien, vind ik juist zeer bijzonder. Zien of ze er nog zijn en of ze veranderd zijn. Goeie kennissen zijn het geworden.

Het is wel meestal winter als we hier in Weris wandelen, en dus zie ik vooral bladerloze bomen, bruine zaaddozen, en met wat geluk kiemplantjes of lichtgroene nieuwe scheuten. En soms zie ik helemaal niets, maar weet ik wel dat de planten ondergronds of bedekt met een laagje sneeuw aanwezig zijn.

Zo groeit er aan de rand van het dennenbos bij de menhirgroeve veel klaverzuring en dus scharrel ik wat in de sneeuw om ze te zoeken. Helaas geen klaverzuring te vinden, en zo ben ik vreemd genoeg over kruiden aan het vertellen die er niet zijn. Ook een manier om een kruidenwandeling te organiseren. En... een origineel idee: Een wandeling over planten die er niet zijn. Of de deelnemers dat zullen waarderen is wel af te wachten.

Over klaverzuring

In oude kookboeken worden zowel klaverzuring als zuring in de keuken en als medicijn gebruikt.Zo lezen we in 'Souvereyne remedies voor de keuken meyssen' uit de 'Nieuwe Belgische Keukemeyd of den verstandigen kok', 19de eeuw, dat klaverzuring gekauwd goed is tegen een 'stinkende mond'

Indien den mond stinkt.
Is het goed Savie, Hysop en Aluyn, op de
helft in wyn gezoden en daer mede gegorgeld,
ofte klaver zulker in den mond geknauwd,
aft met sap van wegbree-bladeren den mond
gewasschen, is ook onfeylbaer.
En aloë met honing en wyn warm in den
monde gehouden, is ook onfeylbaer.

Lees verder http://dier-en-natuur.infonu.nl/bloemen-en-planten/54066-klaverzuring-geen-klaver-noch-zuring.html