De ochtendstond heeft, nog altijd, goud in de mond. En ochtend hoeft niet om 6 uur smorgens te zijn, 9 uur 22 is goed en goud genoeg. Buiten in de tuin. nat en zon. Onze eik wordt als eerste omarmd door het licht, daarna is het de beurt aan de berk en aan een door klimop omgorde els. Tak voor tak wordt de hele tuin uit zijn nattigheid verlost. Dampen stijgen op alsof de zware aarde etherisch wordt opgelost. Ook dicht bij de grond worden speenkruid, sleutelbloem, narcis en valeriaan door de zon droog gewreven. Dauwtrappen doen zij en wij.
En dan citeer ik graag een tikkeltje bombastisch Hendrik Marsman:
De zon en de zee springen bliksemend open:
waaiers van vuur en zij;
langs blauwe bergen van de morgen
scheert de wind als een antilope
voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten